Een pleitbezorgster voor Absalom
1Legerbevelhebber Joab merkte hoe de koning ernaar verlangde Absalom weer te zien. 2-3 Daarom liet hij een vrouw uit Tekoa halen die bekend stond om haar wijsheid. Zij moest een audiëntie bij de koning vragen. Hij vertelde haar precies wat zij tegen hem moest zeggen. ‘Doe net alsof u rouwt,’ instrueerde Joab haar, ‘en draag rouwkleding. Maak uw haar in de war, alsof u al lange tijd in de rouw bent.’
4Toen de vrouw voor de koning verscheen, liet zij zich voor hem op de grond vallen en riep: ‘Och koning! Help mij toch!’ 5-6 ‘Wat kan ik voor u doen?’ vroeg hij. ‘Ik ben weduwe,’ antwoordde zij, ‘en mijn twee zonen kregen ruzie op het land. Omdat er niemand bij was die hen uit elkaar kon halen, is een van beiden gedood. 7Nu wil mijn hele familie dat ik mijn overgebleven zoon uitlever om te worden gedood voor de moord op zijn broer. Maar als ik dat doe, heb ik geen zoon meer en zal de naam van mijn man van de aarde verdwijnen.’ 8‘Laat dit maar aan mij over,’ zei de koning. ‘Ik zal ervoor zorgen dat hem geen haar wordt gekrenkt.’ 9Maar de vrouw zei: ‘Dank u wel, maar ik krijg de schuld, u gaat toch wel vrijuit.’ 10‘Maak u daarover maar geen zorgen,’ antwoordde de koning. ‘Als iemand protesteert, brengt u hem maar bij mij, ik kan u verzekeren dat hij u dan voortaan niet meer zal lastigvallen!’ 11Toen zei zij: ‘Zweert u mij alstublieft bij God dat u niet zult toestaan dat iemand uit wraak mijn zoon kwaad doet. Ik wil niet dat nog meer bloed wordt vergoten.’ ‘Ik zweer bij God,’ zei David, ‘dat geen haar van het hoofd van uw zoon zal worden gekrenkt!’ 12‘Mag ik u nog één ding vragen?’ drong de vrouw aan. ‘Ga uw gang,’ zei hij. 13‘Waarom doet u niet net zoveel voor het volk van God als u hebt gezworen nu voor mij te zullen doen?’ vroeg zij. ‘Door deze beslissing te nemen, hebt u zichzelf beschuldigd, aangezien u hebt geweigerd uw eigen verbannen zoon naar huis te halen. 14Wij moeten allemaal eens sterven. Onze levens lijken op water dat op de grond wordt uitgegoten, het kan niet weer worden opgeraapt. God neemt het leven niet weg, maar zoekt naar mogelijkheden zodat een verstotene niet voor altijd van Hem verstoten blijft. 15-16 Ik ben hier gekomen om te pleiten voor mijn zoon, omdat de levens van mij en mijn zoon worden bedreigd en ik zei tegen mijzelf: misschien zal de koning naar mij luisteren en ons redden van degene die een eind wil maken aan ons bestaan hier in Israël. 17Ja, de koning zal ons onze vrede teruggeven. Ik weet dat u als een engel van God bent en dat u het goede van het kwade kunt onderscheiden. Moge God met u zijn.’
18‘Ik wil graag één ding weten,’ merkte de koning op. ‘Wat dan, mijn heer?’ vroeg de vrouw. 19‘Heeft Joab u naar mij toegestuurd?’ En de vrouw antwoordde: ‘Hoe zou ik dat kunnen ontkennen? Ja, Joab heeft mij gestuurd en precies verteld wat ik moest zeggen. 20Hij deed dat om de zaak voor u in een ander licht te stellen. Maar u bent zo wijs als een engel van God en weet precies wat overal gebeurt!’
21Daarop liet de koning Joab bij zich komen en zei: ‘Goed. Ga Absalom halen en breng hem hier.’ 22Joab liet zich voor de koning op de grond vallen, dankte hem en zei: ‘Nu weet ik dat u om mij geeft! Want u hebt mijn verzoek ingewilligd!’ 23Joab ging meteen naar Gesur en bracht Absalom mee terug naar Jeruzalem. 24‘Hij mag naar zijn eigen woning gaan,’ beval de koning, ‘maar hij mag niet hier komen, want ik wil hem niet zien.’
25Nu was geen man in Israël zo mooi en aantrekkelijk als Absalom. Niemand werd daarom ook zo geprezen als hij. Van top tot teen was niets op hem aan te merken. 26Hij knipte zijn haar slechts eenmaal per jaar, en dan alleen omdat het meer dan twee kilo woog en te zwaar was om mee rond te lopen! 27Hij had drie zonen en één dochter, Tamar, een erg knap meisje.
28Nadat Absalom twee jaar in Jeruzalem terug was en de koning nog steeds niet had gezien, 29liet hij Joab bij zich komen om hem te vragen voor hem te bemiddelen bij de koning. Joab weigerde echter te komen. Absalom liet nog een keer naar hem vragen, maar hij weigerde opnieuw. 30Daarom zei Absalom tegen zijn dienaren: ‘Ga naar de akker van Joab, die naast de mijne ligt en steek het gewas in brand.’ Zij voerden dat bevel uit. 31Toen kwam Joab wel naar Absalom toe en wilde van hem weten: ‘Waarom hebben uw dienaren mijn akker in brand gestoken?’ 32Absalom antwoordde: ‘Omdat ik wilde dat u de koning ging vragen waarom hij mij uit Gesur liet terugkomen als hij mij toch niet wil zien. Ik had net zo goed daar kunnen blijven. Zorg ervoor dat ik een gesprek met de koning krijg. Als hij mij dan nog schuldig acht, mag hij mij laten doden.’ 33Joab bracht Absaloms woorden aan de koning over. Toen liet David Absalom uiteindelijk bij zich komen. Absalom verscheen voor de koning en boog zich diep voor hem. David kuste zijn zoon.
押沙龍回耶路撒冷
1洗魯雅的兒子約押知道王想念押沙龍， 2就派人到提哥亞去召來一個聰明的婦人，對她說：「你假扮哀悼的人，穿上喪服，不要用油抹身，要裝成哀悼很久的婦人， 3然後到王那裡，對他這樣這樣說。」約押把應該說的話都告訴婦人。
4提哥亞婦人來到王面前，俯伏在地上說：「王啊，求你救救我吧！」 5王問她：「你有什麼事？」婦人說：「婢女是個寡婦，丈夫死了。 6我本來有兩個兒子，有一次他們在田間發生爭執，當時沒有人勸解，其中一個兒子被打死了。 7現在整個家族都起來反對婢女，說，『把那打死親兄弟的兇手交出來，我們要他以命償命，除掉這個繼承人。』他們要斷了我家的香火，使婢女的丈夫既不能留名，也不能留後。」 8王說：「你回家去吧！我會為你作主。」 9提哥亞婦人說：「我主我王，願罪過14·9 「罪過」可能指違背摩西律法殺人償命的規定。都落在婢女和婢女家族，一切都與我王和王的王位無關。」 10王說：「若有人為難你，你就把他帶來，他必不敢再找你的麻煩。」 11婦人說：「求王憑你的上帝耶和華起誓，不許報仇者殺人，留我兒一命。」王說：「我憑永活的耶和華起誓，你的兒子必毫髮無損。」
12婦人說：「求我主我王再容婢女說一句。」王說：「說吧！」 13婦人說：「為什麼王蓄意對上帝的子民行這樣的事呢？王剛才所說的話正表明王的不是了，因為王不讓被流放的兒子回來。 14人都難免一死，就像覆水難收。然而，上帝不是要奪取人的性命，而是要設法使流亡的人重新回來。 15我向我主我王說出這番話，是因為人們恐嚇我。我想，不如向王請命，也許王會成全婢女的心願。 16有人要害我和我兒子的性命，叫我們不得承受上帝所賜的產業，也許王能從這人手中救我們。 17婢女想，我主我王的話必能安慰我，因為我主我王就像上帝的天使一樣能明辨是非。願王的上帝耶和華常與王同在！」
18王對婦人說：「我有一件事要問你，你要實實在在地回答我。」婦人說：「我主我王請說。」 19王說：「這是不是約押的主意？」婦人說：「我敢在我主我王面前發誓，王所說的一點不錯，這些話是你臣僕約押吩咐婢女說的。 20他這樣做是希望扭轉局面。我主如上帝的天使一樣有智慧，洞悉天下之事。」
21於是，王對約押說：「我答應你的請求，你去把年輕的押沙龍帶回來吧。」 22約押俯伏在地，叩謝王恩，說：「今天僕人在我主我王面前蒙了恩，因為王應允了僕人的請求。」 23約押便到基述把押沙龍接回耶路撒冷。 24王說：「讓押沙龍回自己的家，不要讓他來見我！」押沙龍便返回自己家中，沒有朝見王。
25在整個以色列，沒有人像押沙龍那樣因相貌英俊而為人稱道，他從頭到腳毫無瑕疵。 26他的頭髮濃密，每年年終會很沉重，需要剪髮，剪下的頭髮按王的重量標準約重兩公斤。 27押沙龍有三兒一女，女兒名叫她瑪，長得非常美麗。
28押沙龍在耶路撒冷住了兩年，沒有跟王見過面。 29他派人去請約押來，託他去求見王，但約押不肯來。第二次再請，他還是不肯來。 30押沙龍就吩咐僕人：「你們看，約押的田就在我的田旁邊，他種了大麥，你們去放火把它燒了。」押沙龍的僕人便把麥田燒了。 31約押便來到押沙龍家裡，問他：「你為什麼叫僕人放火燒我的田？」 32押沙龍答道：「我派人請你來，希望你替我去問王，『我為什麼要從基述回來呢？倒不如仍然留在那裡。』現在我要見王，如果我有什麼罪過，就讓他殺了我吧！」 33約押就去見王，把押沙龍的話告訴他，王便召見押沙龍。押沙龍來到王面前俯首叩拜，王就親吻他。
