De Heerlijkheid van de Here vult de tempel
1-2 Nadat Salomo zijn gebed had beëindigd, flitste vuur vanuit de hemel naar beneden dat de offers verteerde. En de Heerlijkheid van de Here vulde de tempel, zodat de priesters niet naar binnen konden. 3Alle mensen hadden het zien gebeuren en knielden met gebogen hoofd om de Here te aanbidden en te danken. Zij riepen uit: ‘Hij is goed en zijn goedheid en liefde duren tot in eeuwigheid!’
4-5 Daarna wijdden de koning en zijn onderdanen de tempel in door brandoffers aan de Here te offeren. Koning Salomoʼs bijdrage daaraan bedroeg tweeëntwintigduizend ossen en honderdtwintigduizend schapen. 6De priesters stonden op hun normale posten en de Levieten speelden een lied om de Here te danken voor zijn eeuwigdurende goedheid. Daarvoor gebruikten zij de muziekinstrumenten die koning David zelf had gemaakt en had gebruikt om de Here te loven. Toen de priesters op de trompetten bliezen, bleef iedereen staan. 7Salomo heiligde de binnenhof van de tempel, zodat deze die dag kon worden gebruikt als offerplaats, want het koperen altaar kon de vele offers niet verwerken. 8De zeven dagen die volgden, werden gebruikt voor de viering van het loofhuttenfeest. Vanuit heel Israël kwamen grote groepen mensen en onder hen waren er zelfs uit Hamath in het uiterste noorden en uit de buurt van de grens met Egypte in het uiterste zuiden. 9Zeven dagen lang werd dit feest van de inwijding van de tempel gevierd, op de achtste dag werd een plechtige bijeenkomst gehouden en vervolgens vierden ze zeven dagen lang het loofhuttenfeest. 10Op de drieëntwintigste dag van de zevende maand stuurde Salomo de mensen terug naar huis. Iedereen was blij en opgewekt, omdat de Here zo goed was geweest voor David, Salomo en zijn volk Israël.
11Toen Salomo de bouw van de tempel en van zijn eigen paleis voltooid had en alles had gedaan wat hij zich had voorgenomen, 12verscheen de Here hem in de nacht en zei: ‘Ik heb uw gebed gehoord en deze tempel gekozen als de plaats waar u Mij uw offers mag brengen. 13Als Ik de hemel sluit zodat er geen regen valt of als Ik de sprinkhanenzwermen beveel dat zij al uw oogsten moeten opeten of als Ik de pest onder u laat uitbreken 14en mijn volk zich vernedert en bidt, Mij weer zoekt en breekt met zijn zondige praktijken, dan zal Ik vanuit de hemel luisteren, zijn zonden vergeven en het land weer gezond maken. 15-16 Ik zal aandachtig luisteren naar elk gebed dat wordt uitgesproken op deze plaats die Ik heb uitgekozen en afgezonderd als mijn eeuwige woonplaats, mijn ogen en mijn hart zullen daar voor altijd zijn. 17En wat uzelf betreft: als u Mij volgt zoals uw vader David deed, 18zal Ik ervoor zorgen dat u en uw nakomelingen voor altijd koningen van Israël blijven. 19Maar als u Mij niet volgt en de wetten die Ik u gaf, niet naleeft en afgoden aanbidt, 20zal Ik mijn volk wegjagen uit dit land dat Ik het gaf en zal deze tempel worden verwoest, ook al heb Ik hem voor mijzelf geheiligd. Ik zal er dan een afschrikwekkend voorbeeld van maken, een plaats die het onderwerp wordt van spot en kwaadsprekerij. 21Dan zal die plaats niet langer beroemd zijn. Nee, de mensen die er voorbijkomen, zullen zich vol verbazing afvragen: “Waarom heeft de Here zoiets vreselijks gedaan met dit land en deze tempel?” 22En het antwoord zal dan luiden: “Omdat de Israëlieten de Here, de God van hun voorouders de rug toekeerden—de God die hen uit het land Egypte bevrijdde—en zij in plaats van Hem andere goden vereerden. Daarom heeft Hij deze vreselijke ramp over hen gebracht.” ’
Освящение храма
(3 Цар. 8:62-66)
1Когда Сулаймон закончил молиться, с небес сошёл огонь, который пожрал всесожжения и жертвы, и слава Вечного наполнила храм. 2Священнослужители не могли войти в храм Вечного, потому что слава Вечного наполняла его. 3Когда все исроильтяне увидели, как сошёл огонь, и увидели славу Вечного над храмом, они пали лицом на землю, поклонились и возблагодарили Вечного, говоря:
– Он благ;
милость Его – навеки!
4Затем царь и весь народ стали приносить жертвы Вечному. 5Царь Сулаймон принёс в жертву двадцать две тысячи голов крупного скота и сто двадцать тысяч мелкого. Так царь и весь народ освятили храм Всевышнему. 6Священнослужители заняли свои места, а с ними и левиты с музыкальными инструментами Вечного, которые царь Довуд сделал, чтобы славить Вечного, и на которых играли, когда он возносил благодарение, говоря: «Милость Его – навеки». Напротив левитов священнослужители трубили в свои трубы. И все исроильтяне стояли.
7Сулаймон освятил среднюю часть двора перед храмом Вечного и вознёс там всесожжения и жир жертв примирения, потому что бронзовый жертвенник, который он сделал, не вмещал всесожжений, хлебных приношений и жира жертв.
8Сулаймон, а с ним и весь Исроил – огромное собрание от Лево-Хамата7:8 Или: «от перевала в Хамат». на севере до речки на границе Египта на юге – отметили тогда семидневный праздник Шалашей. 9На восьмой день они устроили собрание: ведь они семь дней праздновали освящение жертвенника, и ещё семь дней – праздник. 10На двадцать третий день седьмого месяца (в начале осени) Сулаймон отпустил по домам народ, который радовался и веселился сердцем о благе, что Вечный сделал Довуду, Сулаймону и Своему народу Исроилу.
Вечный является Сулаймону
(3 Цар. 9:1-9)
11Когда Сулаймон закончил строительство храма Вечного и царского дворца и успешно завершил всё, что думал сделать в храме Вечного и в своём дворце, 12Вечный явился ему ночью и сказал:
– Я услышал твою молитву и избрал это место Себе как храм для жертвоприношений. 13Когда Я затворю небеса и не будет дождя, или повелю саранче объесть землю, или нашлю мор на Мой народ, 14тогда, если Мой народ, над которым провозглашено Моё имя, смирит себя, станет молиться и искать Меня и оставит свои злые пути, то Я услышу с небес, прощу их грех и исцелю их землю. 15Теперь Мои глаза будут открыты и Мой слух будет чуток к молитвам, которые станут возносить на этом месте. 16Я избрал и освятил этот храм, чтобы Мне поклонялись здесь вовеки. Мои глаза и сердце будут здесь всегда.
17А ты, если будешь ходить предо Мной, как ходил твой отец Довуд, исполнять всё, что Я повелю, и соблюдать Мои установления и законы, 18то Я упрочу твой царский престол по соглашению, которое Я заключил с Довудом, твоим отцом, когда сказал: «Ты не лишишься преемника, который бы правил Исроилом».
19Но если вы отвернётесь и оставите Мои установления и повеления, которые Я дал вам, и пойдёте служить другим богам и поклоняться им, 20то Я искореню вас из земли, которую Я дал вам, и отвергну этот храм, который Я освятил для поклонения Мне. Я сделаю его7:20 Или: «вас». притчей и посмешищем у всех народов. 21И хотя этот храм сейчас превознесён, всякий, кто пройдёт мимо, поразится и спросит: «Почему Вечный сделал такое с этой страной и с этим храмом?» 22А ему ответят: «Потому что они оставили Вечного, Бога их предков, Который вывел их из Египта, приняли других богов, поклонялись и служили им – вот за что Он навёл на них все эти беды».
