Het altaar door Asa herbouwd
1De Geest van God kwam over Azarja, de zoon van Oded, 2en hij ging koning Asa tegemoet, die juist terugkeerde van de succesvolle veldtocht. ‘Luister naar mij, Asa! Luister, legers van Juda en Benjamin!’ riep hij. ‘De Here blijft bij u, zolang u bij Hem blijft. Als u Hem zoekt, zult u Hem ook vinden. Maar als u Hem de rug toekeert, zal Hij u in de steek laten. 3Al lange tijd hebben de inwoners van Israël de ware God niet meer aanbeden en hebben zij geen echte priesters gehad om hen te onderwijzen. Zij hebben zonder Gods wetten geleefd. 4Maar elke keer dat zij zich in moeilijke situaties tot de Here, de God van Israël, wendden, kwam Hij hen te hulp. 5In de tijd dat zij opstandig waren tegenover God, kon niemand veilig van de ene plaats naar de andere reizen. Er heerste paniek en chaos onder de mensen. 6Zij voerden oorlogen met andere landen en binnenlandse twisten tussen steden verscheurden het land, doordat de Here hen trof met allerlei rampen. 7Maar u, mannen van Juda, u moet het goede blijven doen en niet ontmoedigd raken, want er wacht u een beloning voor al uw inspanning.’
8Nadat koning Asa deze profetie van Azarja had gehoord, vatte hij moed en verwoestte alle afgodsbeelden in Juda en Benjamin en in de steden in het heuvelland van Efraïm die hij had veroverd. Tevens herstelde hij het altaar van de Here voor de tempel. 9Toen riep hij alle inwoners van Juda en Benjamin en de immigranten uit Israël bijeen. Velen waren uit de gebieden van Efraïm, Manasse en Simeon naar Juda gekomen, toen zij zagen dat de Here aan de kant van koning Asa stond. 10In de derde maand van het vijftiende regeringsjaar van koning Asa kwamen zij in groten getale naar Jeruzalem 11en offerden daar zevenhonderd ossen en zevenduizend schapen aan de Here. De dieren waren een deel van de oorlogsbuit. 12Daarna beloofden zij plechtig in een verbond dat zij voortaan alleen de Here, de God van hun voorouders, met hart en ziel zouden dienen. 13Ieder die dat weigerde moest sterven, oud of jong, man of vrouw. 14Zij riepen met luide stem hun eed van trouw uit naar God, begeleid door trompetten en bazuinen. 15Iedereen was blij met deze eed tegenover God die ze uit de grond van hun hart hadden afgelegd. Zij wilden de Here boven alles zoeken en zij vonden Hem ook. En Hij gaf vrede door het hele land.
16Koning Asa zette zelfs zijn moeder Maächa af als koningin-moeder, omdat zij een beeld van Asjéra had gemaakt, hij sloeg het beeld kapot en verbrandde de brokstukken bij de beek de Kidron. 17In Israël werden de heidense tempels echter niet verwijderd. Maar hier in Juda en Benjamin was het hart van koning Asa zijn hele leven volkomen op God gericht. 18De zilveren en gouden schalen die hij en zijn vader aan de Here hadden gewijd, bracht hij terug naar de tempel. 19Zo werd er tot het vijfendertigste regeringsjaar van koning Asa geen oorlog meer gevoerd.
Аса обновляет священное соглашение со Всевышним
(3 Цар. 15:13-16)
1Дух Всевышнего сошёл на Азарию, сына Одеда. 2Он вышел навстречу Асе и сказал ему:
– Послушайте меня, Аса и весь дом Иуды и Вениамина! Вечный с вами, когда вы с Ним. Если вы будете искать Его, то Он откроется вам, но если оставите Его, Он оставит вас. 3Долгое время Исраил оставался без истинного Бога, без священнослужителя, который бы учил, и без Закона. 4Но в беде исраильтяне обратились к Вечному, Богу Исраила, стали искать Его, и Он открылся им. 5Никто в те дни не мог спокойно путешествовать, потому что во всех странах были смутные времена. 6Род уничтожал род, и город шёл на город, потому что всевозможные беды от Всевышнего повергали их в смятение15:6 См. книгу Судей, где описаны эти смутные времена.. 7А вы будьте тверды и не опускайте рук, потому что ваш труд будет вознаграждён.
8Услышав это пророчество Азарии, сына пророка Одеда, Аса собрался с духом. Он убрал ненавистных идолов из всех земель Иуды и Вениамина и из городов, которые он взял в нагорьях Ефраима. Он восстановил жертвенник Вечного, который находился перед притвором храма Вечного.
9Затем он собрал всех из родов Иуды и Вениамина, вместе с переселенцами из земель Ефраима, Манассы и Шимона, которые поселились у них. К нему перешло множество народа из Исраила, когда они увидели, что с ним Вечный, его Бог.
10Они собрались в Иерусалиме в третьем месяце (в конце весны) пятнадцатого года правления Асы. 11В то время они принесли в жертву Вечному семьсот голов крупного скота и семь тысяч голов мелкого скота из добычи, которую они взяли. 12Они вступили в соглашение, чтобы всем сердцем и всей душой искать Вечного, Бога своих предков. 13Все, кто не искал Вечного, Бога Исраила, должны были быть преданы смерти, будь то мужчина или женщина. 14Исраильтяне громким голосом поклялись Вечному под восклицания, под звуки труб и рогов. 15Все люди Иудеи радовались клятве, потому что они дали её от всего сердца. Они ревностно искали Всевышнего, и Он открылся им. Вечный даровал им мир со всех сторон.
16Ещё царь Аса лишил мать своего отца, Мааху, положения царицы-матери, потому что она сделала ужасный столб Ашеры. Аса срубил столб, поломал его и сжёг в долине Кедрон. 17Хотя он не убрал из Исраила святилищ на возвышенностях, сердце Асы было всецело предано Вечному всю его жизнь. 18Он принёс в храм Всевышнего серебро, золото и утварь, которые посвятили он сам и его отец.
19До тридцать пятого года правления Асы не было войны.
