De afgoderij van koning Manasse
1Manasse, de nieuwe koning van Juda, was bij zijn troonsbestijging twaalf jaar. De duur van zijn bewind vanuit Jeruzalem was vijfenvijftig jaar. De naam van zijn moeder was Hefsibah. 2Zijn bewind was goddeloos. Hij deed dezelfde goddeloze dingen die de volken hadden gedaan die door de Here uit het land waren verdreven om plaats te maken voor het volk Israël. 3-5Hij herbouwde de altaren op de heuvels die zijn vader Hizkia had afgebroken. Hij bouwde altaren voor Baäl en plaatste een afgodsbeeld van Asjéra, net zoals koning Achab van Israël had gedaan. Heidense altaren voor de zonnegod, de maangod en de sterrengoden werden zelfs in de twee binnenhoven van de tempel van de Here neergezet, in het gebouw dat de Here had uitgekozen om er zijn Naam mee te verbinden. 6Zelfs offerde hij een van zijn eigen zonen als brandoffer op een heidens altaar. Hij hield zich bezig met zwarte magie, waarzeggerij, dodenbezwering en toverij. In Gods ogen was Manasse een goddeloze man en hij riep dan ook de toorn van de Here op. 7Manasse ging zelfs zover dat hij een afgodsbeeld van Asjéra in de tempel liet zetten, de plaats waarover de Here tegen David en Salomo had gezegd: ‘Ik zal mijn naam voor altijd aan deze tempel verbinden en aan Jeruzalem, de stad die Ik heb gekozen uit alle andere steden van de stammen van Israël. 8Als de Israëlieten leven volgens alle wetten en gedragsregels die Ik hun door Mozes gaf, zal Ik ervoor zorgen dat zij dit land van hun vaderen nooit meer hoeven te verlaten.’ 9Maar het volk luisterde niet naar de Here en Manasse zorgde ervoor dat zijn onderdanen nog meer goddeloze dingen deden dan de volken rondom ooit hadden gedaan, ook al had de Here die volken uitgeroeid om hun goddeloosheid, toen het volk Israël het land binnenkwam.
10Toen verklaarde de Here door de profeten: 11‘Omdat koning Manasse deze goddeloze dingen heeft gedaan en zelfs nog verdorvener is dan de Amorieten, die lang geleden in dit land woonden en omdat hij het volk van Juda tot zonde heeft aangespoord door de afgoden te vereren, 12zal Ik zulke grote rampen over Jeruzalem en Juda laten komen dat zij die het horen, hun eigen oren niet zullen geloven. 13Ik zal ervoor zorgen dat Jeruzalem hetzelfde lot zal ondergaan als Samaria en het huis van Achab. Ik zal Jeruzalem leegschrapen, zoals een man zijn bord leegschraapt om het daarna omgekeerd op tafel te leggen om te drogen. 14Dan zal Ik de weinigen die van mijn volk zijn overgebleven, de rug toekeren en uitleveren aan roofzuchtige vijanden. 15Want zij hebben zich goddeloos gedragen en mijn toorn opgewekt al sinds Ik hun voorouders uit Egypte bevrijdde.’
16Alsof de door God gehate afgoderij waarin Manasse zijn onderdanen voorging, nog niet genoeg was, vermoordde hij ook nog talloze onschuldige mensen. Jeruzalem was van de ene tot de andere kant overdekt met de lijken van zijn slachtoffers.
17De rest van de geschiedenis van Manasses zondige bewind staat beschreven in de Kronieken van de koningen van Juda. 18Na zijn dood werd hij begraven in de tuin van zijn paleis, de tuin van Uzza en zijn zoon Amon volgde hem op als koning.
19-20 Amon was de nieuwe koning van Juda. Hij was tweeëntwintig jaar bij zijn troonsbestijging en regeerde twee jaar in Jeruzalem. Zijn moeder heette Mesullemeth, zij was een dochter van Haruz uit Jotba. Zijn bewind was goddeloos. 21Hij deed alle goddeloze dingen die zijn vader Manasse ook had gedaan, hij aanbad dezelfde afgoden 22en keerde de Here, de God van zijn voorouders, de rug toe. Hij gehoorzaamde Gods aanwijzingen niet. 23Maar zijn naaste medewerkers smeedden een complot tegen hem en vermoordden hem in zijn paleis. 24Het volk van het platteland nam dat echter niet, het doodde alle samenzweerders en plaatste Amons zoon Josia op de troon.
25De rest van Amons levensbeschrijving is te vinden in de Kronieken van de koningen van Juda. 26Hij werd begraven in een graf in de tuin van Uzza en zijn zoon Josia volgde hem op.
Манассия – царь Иудеи
(2 Пар. 33:1-10, 18-20)
1Манассии было двенадцать лет, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме пятьдесят пять лет. Его мать звали Хефциба. 2Он делал зло в глазах Господа, следуя омерзительным обычаям народов, которых Господь прогнал от израильтян. 3Он отстроил святилища на возвышенностях, которые разрушил его отец Езекия, воздвиг жертвенники Баалу и сделал столб Ашеры, по примеру Ахава, царя Израиля. Он поклонялся всему небесному воинству и служил ему, 4построил жертвенники в доме Господа, о котором Господь сказал: «В Иерусалиме Я помещу Мое имя». 5В обоих дворах дома Господа он построил жертвенники всему небесному воинству. 6Он принес сына в огненную жертву, гадал, и ворожил, и общался с вызывателями умерших и волшебниками. Он сделал много зла в глазах Господа, вызывая Его гнев.
7Он взял резной столб Ашеры, который сделал, и поставил его в доме, о котором Господь говорил Давиду и его сыну Соломону: «В этом доме и в Иерусалиме, который Я избрал среди всех родов Израиля, Я помещу Мое имя навеки. 8Я не дам впредь ногам израильтян выйти из той земли, которую Я дал их отцам, если только они будут исполнять все, что Я повелел им, и соблюдать Закон, который дал им Мой слуга Моисей».
9Но народ не послушал. Манассия сбил их с пути, и они стали делать больше зла, чем те народы, которых Господь истребил перед израильтянами. 10Господь говорил через Своих слуг пророков:
11– Манассия, царь Иудеи, совершил омерзительные грехи. Он сделал больше зла, чем аморреи, которые были перед ним, и ввел Иудею в грех своими идолами. 12Поэтому так говорит Господь, Бог Израиля: «Я наведу на Иерусалим и Иудею такую беду, что у того, кто услышит о ней, зазвенит в ушах. 13Я отмерю наказание Иерусалиму, так же, как отмерил Самарии, и буду пользоваться такой же мерой праведности, как и для дома Ахава21:13 Букв.: «Я протяну над Иерусалимом мерную нить Самарии и свинцовый отвес дома Ахава». Мерная нить и свинцовый отвес, обычно используемые в строительстве, здесь становятся символами разрушения.. Я вытру Иерусалим, как вытирают блюдо – вытирают и переворачивают. 14Я покину оставшихся от Моего наследия и отдам их в руки врагов. Все их враги будут обирать их и грабить, 15потому что они делали зло в Моих глазах и вызывали Мой гнев с того дня, как их отцы вышли из Египта, по сегодняшний день».
16Манассия пролил столько безвинной крови, что наполнил Иерусалим от края до края, – и это не считая греха, к которому он склонил Иудею, чтобы они делали зло в глазах Господа.
17Что же до прочих событий правления Манассии и всего, что он сделал, и греха, который он совершил, то разве не записаны они в «Книге летописей царей Иудеи»? 18Манассия упокоился со своими предками и был похоронен в саду своего дворца, в саду Уззы. И Амон, его сын, стал царем вместо него.
Амон – царь Иудеи
(2 Пар. 33:21-25)
19Амону было двадцать два года, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме два года. Его мать звали Мешуллемет, она была дочерью Харуца, родом из Иотбы. 20Амон делал зло в глазах Господа, как и его отец Манассия. 21Он ходил всеми путями своего отца, служил идолам, которым служил его отец, и поклонялся им. 22Он оставил Господа, Бога его отцов, и не ходил путем Господа.
23Приближенные Амона составили против него заговор и убили царя в его дворце. 24Но народ страны перебил всех, кто был в заговоре против царя Амона, и сделал царем вместо него его сына Иосию.
25Что же до прочих деяний Амона, то разве не записаны они в «Книге летописей царей Иудеи»? 26Его похоронили в его гробнице в саду Уззы. И Иосия, его сын, стал царем вместо него.
