Het voorbeeld van de Thessalonicenzen
1Van: Paulus, Silvanus en Timotheüs. Aan: de gemeente in de stad Thessalonica, aan allen die horen bij God de Vader en de Here Jezus Christus. Wij wensen u genade en vrede toe.
2Telkens wanneer wij bidden, danken wij God voor u. Als wij met onze Vader over u spreken, 3denken wij steeds aan wat u allemaal uit geloof en liefde doet, en niet te vergeten aan de volharding, waarmee u vertrouwt op onze Here Jezus Christus.
4Beste broeders en zusters, wij weten dat God van u houdt en u heeft uitgekozen. 5Want toen wij u het goede nieuws brachten, was dat niet alleen met woorden. Het gebeurde ook met kracht en door de Heilige Geest. U had de absolute zekerheid dat wat wij zeiden, waar was. U weet ook hoe uit ons optreden bleek dat wij u voor de Here wilden winnen. 6Zo werd u volgelingen van ons en van de Here, want u hebt onze boodschap met de blijdschap van de Heilige Geest aangenomen, ondanks de grote moeilijkheden die u ondervond. 7En u bent weer een voorbeeld geworden voor alle andere christenen in Macedonië en Achaje. 8Van u uit heeft het goede nieuws verder zijn weg gevonden, tot ver over de grenzen. Waar wij ook komen, horen wij over uw geloof in God. 9Wij hoeven het zelf niet meer te vertellen, want de mensen vertellen ons hoe u ons met open armen hebt ontvangen en dat u zich van de afgoden hebt afgekeerd om nu de levende en ware God te eren en te dienen. 10Zij vertellen ons ook dat u ernaar uitkijkt dat zijn Zoon Jezus uit de hemel zal terugkomen. Hij is door God weer levend gemaakt en bevrijdt ons van Gods toekomstig oordeel.
1थिस्सलुनीके सहर के कलीसिया ला, जऊन ह परमेसर ददा अऊ परभू यीसू मसीह म बिसवास करथे; में पौलुस ह तुमन ला ए चिट्ठी लिखत हवंव। सीलास अऊ तीमुथियुस मोर संग हवंय अऊ हमन पराथना करथन कि परमेसर ह तुमन ला अनुग्रह अऊ सांति देवत रहय।
थिस्सलुनीकीमन के बिसवास खातिर धनबाद
2जब भी हमन तुमन बर पराथना करथन, हमन हमेसा तुमन जम्मो बर परमेसर ला धनबाद देथन। 3हमन अपन परमेसर ददा के आघू म तुम्हर बिसवास के काम, मया के मिहनत अऊ हमर परभू यीसू मसीह म तुम्हर आसा के धीरज ला हमेसा सुरता करत रहिथन।
4हे भाईमन हो, तुमन परमेसर के मयारू अव; हमन जानथन कि परमेसर ह तुमन ला चुने हवय, 5काबरकि हमर सुघर संदेस ह तुम्हर करा न सिरिप बचन के संग, पर सामरथ अऊ पबितर आतमा के अगुवई म, पूरा बिसवास के संग आईस। तुमन जानथव कि तुम्हर हित म, हमन कइसने रहत रहेंन, जब हमन तुम्हर संग रहेंन। 6तुम्हर चाल-चलन हमर अऊ हमर परभू के चाल-चलन सहीं हो गीस; बहुंत दुःख तकलीफ सहे के बावजूद तुमन संदेस ला आनंद के संग गरहन करेव, जऊन ह पबितर आतमा के दुवारा दिये गे रिहिस। 7ए किसम ले, तुमन मकिदुनिया अऊ अखया प्रदेस के जम्मो बिसवासीमन बर एक नमूना बन गे हवव।
8परभू के संदेस ह तुम्हर दुवारा सिरिप मकिदुनिया अऊ अखया प्रदेस म ही नइं गीस, पर परमेसर म तुम्हर बिसवास के संदेस ह बहुंते जगह म चल दे हवय। एकरसेति हमन ला परमेसर म तुम्हर बिसवास के बारे म, कुछू कहे के जरूरत नइं ए। 9काबरकि ए जम्मो जगह के मनखेमन खुदे बताथें कि कइसने सुघर ढंग ले तुमन हमन ला गरहन करेव। ओमन बताथें कि कइसने तुमन मूरतीमन ला छोंड़के परमेसर कोति लहुंटे हवव कि जीयत अऊ सच्चा परमेसर के सेवा करव, 10अऊ ओकर बेटा के स्वरग ले आय के बाट जोहव, जऊन ला ओह मरे म ले जियाईस – याने कि यीसू जऊन ह हमन ला परमेसर के अवइया परकोप ले बचाथे।
