De ark komt terug in Israël
1De ark bleef zeven maanden in het land van de Filistijnen. 2Toen riepen de Filistijnen hun priesters en waarzeggers erbij en vroegen: ‘Wat moeten wij doen met de ark van God? Welk soort geschenk moeten wij meesturen als wij hem naar Israël terugbrengen?’ 3‘U moet hem inderdaad terugsturen met een geschenk,’ werd hun gezegd. ‘Stuur een schadeloosstelling mee, zodat de plaag ophoudt. Als deze ophoudt, weet u waarom God die plaag heeft veroorzaakt.’ 4‘Wat moeten wij meesturen als schadeloosstelling?’ vroegen zij. De priesters en waarzeggers antwoordden: ‘Stuur vijf gouden beeldjes van het gezwel dat door de plaag ontstond en vijf gouden beeldjes van de muizen die in het hele land hebben huisgehouden. 5Als u deze geschenken meestuurt en de God van Israël de verschuldigde eer bewijst, zal Hij misschien ophouden u en uw god te achtervolgen. 6Wees niet zo koppig en opstandig als de farao en zijn Egyptenaren waren. Zij wilden Israël niet eerder laten gaan dan nadat God hen met vreselijke plagen had getroffen. 7Maak een nieuwe wagen en span er twee koeien voor die net hebben gekalfd. Het moeten koeien zijn die nog nooit eerder met een juk hebben gelopen. Sluit hun kalveren op in een schuur. 8Zet de ark van God op de kar met daarnaast een kist met de gouden beeldjes van de gezwellen en de muizen als schadeloosstelling. Laat de koeien dan maar gewoon lopen waarheen zij willen. 9Als zij de grens over gaan naar Bet-Semes, zal het u duidelijk zijn dat de God van Israël dit grote onheil over ons bracht. Als dat niet het geval is en zij keren terug naar hun kalveren, weten wij dat de plaag gewoon toeval was en helemaal niet door hun God werd gestuurd.’
10Deze aanwijzingen werden uitgevoerd. Twee jonge koeien die pas hadden gekalfd, werden voor de wagen gespannen. Hun kalveren werden in een schuur opgesloten. 11Daarna werden de ark van de Here en de kist met de gouden muizen en gezwellen op de wagen gezet. 12Zonder enige aarzeling sloegen de koeien, al loeiend, de weg naar Bet-Semes in. De Filistijnse koningen volgden de wagen op een afstand tot deze bij de grens van Bet-Semes was.
13Op dat moment waren de inwoners van Bet-Semes in het dal de tarwe aan het oogsten. Toen zij de ark zagen, werden zij wild van vreugde! 14De wagen reed het veld op van een zekere Jozua en kwam tot stilstand naast een groot rotsblok. De inwoners sloopten de wagen en maakten met het hout daarvan een vuur, waarop zij de twee koeien die de wagen hadden getrokken, aan de Here offerden als brandoffer. 15Enkele Levieten hadden de ark en de kist met de gouden muizen en gezwellen van de wagen getild en op het rotsblok gezet. De inwoners van Bet-Semes offerden die dag nog meer brandoffers en geschenken aan de Here.
16De vijf Filistijnse koningen bleven nog een poosje toekijken naar wat er met de wagen en de ark gebeurde en gingen die dag weer terug naar Ekron. 17De vijf gouden beeldjes van de gezwellen die de Filistijnen als een schadeloosstelling aan de Here hadden gestuurd, waren het geschenk van de vijf belangrijkste steden Asdod, Gaza, Askelon, Gath en Ekron. 18Van de gouden muizen waren er net zoveel als er Filistijnse steden waren, zowel versterkte steden als plattelandsdorpen, die door de vijf koningen werden geregeerd. Het grote rotsblok bij Bet-Semes waarop de ark was neergezet, is nog steeds te zien op het veld van Jozua.
19De Here doodde echter zeventig inwoners van Bet-Semes, omdat zij in de ark hadden gekeken. Alle inwoners rouwden daarna om de vele slachtoffers die de Here onder hen had gemaakt. 20‘Wie kan de aanwezigheid van de Here, deze heilige God, verdragen?’ riepen zij uit. ‘Waar moeten we met de ark heen?’ 21Zij besloten boodschappers te sturen naar de bewoners van Kirjat-Jearim om hun te vertellen dat de Filistijnen de ark van de Here hadden teruggebracht. ‘Kom hem hier alstublieft weghalen!’ smeekten zij.
Repatrierea Chivotului
1Chivotul Domnului s‑a aflat în țara filistenilor timp de șapte luni.
2Filistenii i‑au chemat pe preoți și pe cei care practicau divinația2 Pentru divinație, vezi nota de la Deut. 18:10. și i‑au întrebat:
– Ce să facem cu Chivotul Domnului? Spuneți‑ne cu ce să‑l trimitem înapoi, la locul lui.
3Ei le‑au răspuns:
– Dacă veți trimite înapoi Chivotul Dumnezeului lui Israel, să nu‑l trimiteți gol, ci, cu orice preț, oferiți‑I un dar pentru vină. Atunci veți fi vindecați și veți ști de ce nu s‑a îndepărtat mâna Lui de peste voi.
4Filistenii au întrebat:
– Ce dar pentru vină să‑I oferim?
Atunci ei le‑au răspuns:
– Cinci bube de aur și cinci șoareci de aur după numărul domnitorilor filistenilor, pentru că aceeași urgie a fost atât peste voi toți, cât și peste domnitorii voștri. 5Faceți, așadar, niște chipuri ale bubelor voastre și ale șoarecilor care vă distrug țara și dați slavă Dumnezeului lui Israel. În felul acesta, poate că El Își va ridica mâna de peste voi, de peste dumnezeii voștri și de peste țara voastră. 6De ce să vă împietriți inimile așa cum și le‑au împietrit egiptenii și Faraon? Nu S‑a purtat El aspru cu ei, așa încât i‑au lăsat pe evrei să plece, iar aceștia au plecat?
7Acum dar, pregătiți un car nou și două vaci care alăptează și care n‑au fost puse la jug niciodată. Înjugați vacile la car și trimiteți vițeii lor înapoi acasă. 8Luați Chivotul Domnului și puneți‑l în car. Alături de el, într‑o ladă, puneți obiectele din aur pe care I le trimiteți ca dar pentru vină. Apoi trimiteți‑l și el va merge. 9Uitați‑vă după el, iar dacă, pe drumul spre teritoriul său, se va sui spre Bet‑Șemeș, atunci Domnul ne‑a făcut acest mare rău. Dacă nu, atunci vom ști că nu mâna Lui a fost cea care ne‑a lovit, ci lucrul acesta a venit peste noi din întâmplare.
10Oamenii au făcut așa: au luat două vaci care alăptau, le‑au înjugat la car, iar pe vițeii lor i‑au închis acasă. 11Au pus Chivotul Domnului în car împreună cu lada în care erau șoarecii de aur și chipurile bubelor lor. 12Vacile au mers direct pe drumul care duce la Bet‑Șemeș. Ele au ținut mereu același drum, mugind, și nu s‑au întors nici la dreapta, nici la stânga. Domnitorii filistenilor au mers după ele până la hotarul Bet‑Șemeșului.
13Cei din Bet‑Șemeș tocmai secerau grâul în vale. Ei și‑au ridicat ochii, au văzut Chivotul și s‑au bucurat când l‑au văzut. 14Carul a intrat pe câmpul lui Iosua din Bet‑Șemeș și s‑a oprit acolo. Acolo se afla o piatră mare. Ei au despicat lemnele carului și au adus vacile ca ardere‑de‑tot Domnului. 15Leviții au coborât Chivotul Domnului și lada de lângă el în care se aflau obiectele din aur, și le‑au pus lângă piatra cea mare. În ziua aceea, bărbații din Bet‑Șemeș au adus arderi‑de‑tot și au oferit jertfe Domnului. 16Cei cinci domnitori ai filistenilor au văzut aceasta și s‑au întors la Ekron în aceeași zi.
17Acestea sunt bubele din aur, pe care filistenii le‑au adus Domnului ca dar pentru vină: una pentru Așdod, una pentru Gaza, una pentru Așchelon, una pentru Gat și una pentru Ekron. 18De asemenea, șoarecii din aur erau potrivit cu numărul tuturor cetăților filistenilor, ale celor cinci domnitori, de la cetăți fortificate până la sate și până la Marele Abel, pe care au așezat Chivotul Domnului și care a rămas până în ziua aceasta în câmpul lui Iosua din Bet‑Șemeș.
19Domnul i‑a lovit pe oamenii din Bet‑Șemeș pentru că s‑au uitat în Chivotul Domnului; a lovit cincizeci de mii șaptezeci de bărbați din popor. Și poporul a bocit, căci Domnul lovise poporul cu o mare urgie. 20Atunci bărbații din Bet‑Șemeș au zis: „Cine poate sta înaintea Domnului, înaintea acestui Dumnezeu sfânt? Și la cine să se suie Chivotul de la noi?“ 21Apoi au trimis mesageri locuitorilor din Chiriat-Iearim, spunând: „Filistenii au adus înapoi Chivotul Domnului. Veniți și suiți‑l la voi!“
