God roept Samuël
1De jonge Samuël diende de Here onder toezicht van Eli. De Here sprak in die tijd maar zelden door een profetie. 2Op een nacht lag Eli op bed. Hij was op hoge leeftijd en al bijna blind. 3Samuël lag te slapen in de buurt van de ark in het heiligdom. Terwijl de godslamp al bijna uit was, 4-5 riep de Here: ‘Samuël! Samuël!’ ‘Ja, wat is er?’ reageerde Samuël. Hij sprong uit bed en liep snel naar Eli. ‘Hier ben ik. Waarom riep u mij?’ vroeg hij Eli. ‘Ik heb je niet geroepen,’ zei Eli. ‘Ga maar weer terug naar bed.’ Samuël deed dat. 6Maar kort daarna riep de Here opnieuw zijn naam. Samuël kwam weer uit bed en liep naar Eli. ‘Hebt u iets nodig?’ vroeg hij. ‘Nee, mijn zoon. Ik heb je niet geroepen,’ zei Eli, ‘ga maar weer gauw slapen.’
7Samuël had de Here nog niet leren kennen, want hij had nog nooit eerder een boodschap van de Here gekregen. 8Toen riep de Here hem voor de derde keer en opnieuw sprong Samuël uit bed en liep snel naar Eli. ‘Ja, wat is er?’ vroeg hij, ‘u hebt toch geroepen.’ Toen begreep Eli dat het de Here was die tegen de jongen had gesproken. 9Daarom zei hij tegen Samuël: ‘Ga maar weer liggen en als je weer wordt geroepen, moet je zeggen: “Ja Here, ik luister.” ’ Samuël ging terug naar bed.
10Daarna kwam de Here bij Samuël en riep net als de vorige keren zijn naam. Samuël deed wat Eli hem had gezegd en zei: ‘Ja Here, ik luister.’ 11Toen zei de Here tegen Samuël: ‘Ik ben van plan in Israël dingen te doen, die niemand zal willen geloven. 12Ik ga alle vreselijke dingen uitvoeren die Ik Eli heb voorzegd. 13Ik heb hem en zijn familie gedreigd met een eeuwige straf, omdat zijn zonen zich godslasterlijk hebben gedragen, maar hij heeft hen niet onder handen genomen. 14Daarom heb Ik gezworen dat de zonden van Eli en zijn zonen nooit meer vergeven zullen worden door geschenken en offers.’
15Samuël bleef tot de volgende morgen in bed en opende toen de deuren van het heiligdom, zoals hij altijd deed. Hij zag er erg tegenop Eli te vertellen wat de Here had gezegd. 16-17 Maar Eli riep hem. ‘Jongen,’ zei hij, ‘wat heeft de Here tegen je gezegd? Vertel mij alles. God zal je straffen als je ook maar iets voor mij achterhoudt van wat Hij heeft gezegd!’ 18Samuël vertelde hem alles. ‘Het is de wil van de Here. Laat Hij doen wat naar zijn inzicht het beste is,’ was Eliʼs reactie.
19Toen Samuël ouder werd, gaf de Here hem wijsheid en bracht alles in vervulling wat hij had voorzegd. 20Daardoor raakte heel Israël, van Dan tot Berseba, ervan overtuigd dat Samuel door de Here als profeet was aangewezen. 21De Here verscheen steeds weer in Silo en sprak dan tegen Samuël.
主呼召撒母耳
1小撒母耳跟著以利事奉耶和華。那時候，耶和華的話語稀少，異象也不多。 2一天晚上，老眼昏花的以利正睡在自己的房裡。 3上帝的燈還沒有熄滅，撒母耳睡在耶和華的殿內，即安放上帝約櫃的地方。 4耶和華呼喚撒母耳，撒母耳答道：「我在這裡！」 5他跑到以利跟前，說：「我來了，你叫我嗎？」以利說：「我沒有叫你，你去睡吧。」於是，他就回去睡覺。 6耶和華又呼喚撒母耳，撒母耳起來到以利跟前，說：「我來了，你叫我嗎？」以利答道：「孩子，我沒有叫你，回去睡吧。」 7那時，撒母耳還不認識耶和華，耶和華的話還沒有向他顯明。 8耶和華第三次呼喚他，撒母耳起來，到以利面前，說：「我來了，你叫我嗎？」這時候，以利才明白原來是耶和華在呼喚這孩子。 9他就吩咐撒母耳說：「你回去睡吧，若再呼喚你，你就說，『耶和華啊，請吩咐，僕人恭聽。』」於是，撒母耳就回去睡下。 10耶和華來站在那裡，再次像剛才一樣呼喚：「撒母耳！撒母耳！」撒母耳答道：「請吩咐，僕人恭聽。」 11耶和華對撒母耳說：「我要在以色列做一件令人震驚的事。 12到時候，我要應驗我說的有關以利家的一切預言。 13我對以利說過我要永遠懲罰他家，因為他知道自己的兒子褻瀆我，卻沒有制止他們。 14所以，我向以利家起誓說，『靠祭物或禮物絕不能贖去以利家的罪惡。』」
15撒母耳在床上躺到天亮，然後起來打開耶和華的殿門。他不敢把耶和華的話告訴以利。 16以利叫他：「撒母耳，我的孩子。」撒母耳答道：「我在這裡。」 17以利說：「耶和華對你說了什麼？你不要向我隱瞞。如果你隱瞞一句，願上帝重重地懲罰你。」
18撒母耳就一五一十地告訴了他。以利說：「祂是耶和華，祂看怎樣好，就怎樣行吧。」 19撒母耳漸漸長大，耶和華與他同在，使他所說的話沒有一句落空。 20從但到別示巴，全以色列的人都知道撒母耳被立為耶和華的先知。 21耶和華繼續在示羅顯現，用自己的話啟示撒母耳。撒母耳把耶和華的話傳遍了以色列。
