Saul raadpleegt een waarzegster
1In diezelfde periode hergroepeerden de Filistijnen hun legers voor een nieuwe oorlog tegen Israël. ‘Kom en help ons in de strijd,’ zei koning Achis tegen David en zijn mannen. 2‘Goed,’ antwoordde David, ‘u zult spoedig merken wat u aan ons hebt.’ ‘Als u ons werkelijk goed helpt, zult u voor uw hele leven mijn persoonlijke lijfwacht worden,’ beloofde Achis hem.
3Ondertussen was Samuël overleden en heel Israël rouwde. Hij was begraven in zijn woonplaats Rama. Koning Saul had alle waarzeggers en tovenaars uit het land Israël verbannen.
4De Filistijnen sloegen hun kamp op bij Sunem, terwijl Saul en zijn leger bij Gilboa lagen. 5-6 Toen Saul het enorme Filistijnse leger zag, werd hij bang en zonk de moed hem in de schoenen. Daarom besloot hij de Here om raad te vragen. Maar de Here weigerde hem te antwoorden. Noch door dromen, noch door de Urim, de orakelstenen, noch door de profeten kwam Saul iets te weten. 7-8 Hij gaf zijn dienaren toen opdracht een waarzegster op te sporen, zodat hij haar kon vragen wat hij moest doen. Zij vonden een waarzegster bij Endor en Saul ging vermomd naar haar toe. Samen met twee van zijn mannen bezocht hij haar ʼs nachts. ‘Ik moet met een dode praten,’ vroeg hij. ‘Wilt u zijn geest oproepen?’ 9‘Wilt u mij in de val lokken en ter dood laten brengen?’ wilde de vrouw weten. ‘U weet toch dat Saul alle waarzeggers en geestenbezweerders heeft verdreven?’ 10Maar Saul zwoer bij de Here dat hij haar niet zou verraden. 11Ten slotte zei de vrouw: ‘Nu, wie wilt u dat ik voor u oproep?’ ‘Breng mij in contact met Samuël,’ antwoordde Saul.
12Toen de vrouw Samuël zag, gilde zij: ‘U hebt mij bedrogen! U bent koning Saul!’ 13‘Wees niet bang,’ stelde de koning haar gerust. ‘Wat ziet u?’ ‘Ik zie een bovennatuurlijk wezen vanuit de aarde opkomen,’ was haar antwoord. 14‘Waar lijkt het op?’ ‘Het is een oude man, gehuld in een mantel.’ Saul besefte dat het Samuël was en boog diep voor hem. 15‘Waarom hebt u mij gestoord door mij terug te halen?’ vroeg Samuël aan Saul. ‘Omdat ik enorme problemen heb,’ antwoordde hij. ‘De Filistijnen zijn met ons in oorlog en de Here heeft mij in de steek gelaten. Hij wil niet meer antwoorden door profeten of dromen, daarom heb ik u laten oproepen om te vragen wat ik moet doen.’ 16Maar Samuël antwoordde: ‘Wat heeft het voor zin mij te vragen? De Here heeft u immers verlaten en Hij is nu uw vijand geworden? 17Hij heeft precies dat gedaan wat Hij had gezegd en u het koninkrijk afgenomen om het aan een ander te geven, aan David. 18Dit alles is vandaag over u gekomen, omdat u de aanwijzingen van de Here niet hebt opgevolgd toen Hij zijn toorn op Amalek richtte. 19En bovendien, het hele Isräelitische leger zal morgen worden verslagen door de Filistijnen en u en uw zonen zullen hier bij mij zijn.’
20Na die woorden viel Saul languit op de grond, verstijfd van angst door wat Samuël had gezegd. Hij voelde zich ook slap door de honger, want hij had die hele dag nog niets gegeten. 21Toen de vrouw zag hoe angstig hij was, zei zij: ‘Heer, ik gehoorzaamde uw bevel met gevaar voor mijn eigen leven. 22Luister nu naar mij en laat mij u wat te eten geven, zodat u weer kracht krijgt voor de terugreis.’ 23Maar hij weigerde te eten. De mannen die hem vergezelden, bleven echter aandringen. Ten slotte stond hij van de grond op en ging op het bed zitten. 24De vrouw had een vetgemest kalf. Zij ging snel naar buiten, slachtte het en kneedde deeg, waarvan zij ongezuurde koeken bakte. 25Zij bracht de maaltijd naar de koning en zijn mannen en zij aten ervan. Daarna stapten ze op en verdwenen in de nacht.
1В те дни филистимляне собрали свои войска, чтобы воевать с Израилем. Ахиш сказал Давиду:
– Ты, конечно, понимаешь, что ты со своими людьми должен выступить со мной в войске.
2Давид сказал Ахишу:
– Хорошо. Ты узнаешь, что может сделать твой слуга.
Ахиш ответил:
– Прекрасно! Я на всю жизнь сделаю тебя своим телохранителем.
Саул у ендорской колдуньи
3Самуил умер, и все израильтяне оплакали и похоронили его в Раме, в его родном городе. Саул изгнал из страны вызывателей умерших и чародеев.
4Филистимляне собрались, пришли и разбили лагерь в городе Шунеме, а Саул собрал всех израильтян и разбил лагерь на горной вершине в Гильбоа. 5Увидев филистимское войско, Саул испугался; его сердце охватил страх. 6Он спрашивал Господа, но Господь не отвечал ему ни в снах, ни через Урим, ни через пророков. 7И Саул сказал своим слугам:
– Найдите мне женщину, вызывающую умерших. Я пойду к ней и спрошу ее.
– В Эн-Доре есть одна вызывательница умерших, – сказали ему слуги.
8Саул, изменив свою внешность и надев другие одежды, отправился вместе с двумя спутниками и ночью пришел к той женщине.
– Спроси для меня духа, – сказал он, – и вызови мне того, кого я тебе назову.
9Но женщина сказала ему:
– Ты, конечно, знаешь о том, что сделал Саул. Он выгнал из страны вызывателей умерших и чародеев28:9 Или: «Он предал смерти колдунов и чародеев страны».. Зачем же ты расставляешь ловушку мне на погибель?
10Саул поклялся ей Господом:
– Верно, как и то, что жив Господь: ты не будешь за это наказана.
11Тогда женщина спросила:
– Кого же тебе вызвать?
– Вызови мне Самуила, – сказал он.
12Когда женщина увидела Самуила, она громко вскрикнула и сказала Саулу:
– Почему ты меня обманул? Ты – Саул!
13Царь сказал ей:
– Не бойся. Что ты видишь?
Женщина сказала:
– Я вижу духа28:13 Или: «вижу как бы бога»., который поднимается из земли.
14– Как он выглядит? – спросил он.
– Поднимается старик, одетый в верхнюю одежду, – сказала она.
Тогда Саул понял, что это Самуил, и в знак почтения поклонился до земли.
15Самуил сказал Саулу:
– Зачем ты тревожишь меня? Зачем вызываешь?
– Я в большой беде, – сказал Саул. – Филистимляне воюют со мной, а Бог от меня отвернулся. Он больше не отвечает мне ни через пророков, ни в сновидениях. Поэтому-то я и позвал тебя, чтобы ты сказал мне, что мне делать.
16– Зачем же ты спрашиваешь меня, если Господь отвернулся от тебя и стал твоим врагом? – ответил Самуил. – 17Господь совершил то, о чем Он предсказал через меня. Господь вырвал царство из твоих рук и отдал его одному из тех, кто рядом с тобой, – Давиду. 18Так как ты не послушался Господа и не обрушил на амаликитян Его пылающего гнева, Господь сегодня и сделал с тобой это. 19Господь отдаст Израиль вместе с тобой филистимлянам, и завтра ты и твои сыновья будете со мной. А еще Господь отдаст филистимлянам израильское войско.
20Саул тотчас же упал на землю, в ужасе от слов Самуила. Силы оставили его, потому что он ничего не ел весь день и всю ночь. 21Подойдя к Саулу и увидев, как он потрясен, женщина сказала:
– Твоя служанка послушалась тебя. Рискнув жизнью, я сделала то, что ты мне сказал. 22Пожалуйста, послушайся и ты своей служанки и позволь мне предложить тебе кусок хлеба, чтобы ты поел и у тебя появились силы, когда ты тронешься в путь.
23Он отказался и сказал:
– Я не буду есть.
Но его люди присоединились к уговорам женщины, и он послушался их. Он поднялся с земли и сел на постель. 24У женщины был упитанный теленок, которого она немедленно заколола. Она взяла муки, замесила ее и испекла хлеб без закваски. 25Затем она поставила его перед Саулом и его людьми, и они поели. Той же ночью они встали и ушли.
