1 Petrus 2 – HTB & NTLR

Het Boek

1 Petrus 2:1-25

Als levende stenen in Gods huis

1Bevrijd u van alle gevoelens van haat en bedrog. Het moet afgelopen zijn met schijnheiligheid, jaloezie en roddel! 2Als het goed is, moet u als pasgeboren kinderen verlangen naar zuivere, geestelijke melk, dat wil zeggen naar het zuivere woord van het goede nieuws. Dan zult u groeien en gered worden. 3U hebt reeds ervaren hoe goed de Here is. 4Ga dus naar Christus toe. Hij is de levende steen waarop God zijn bouwwerk neerzet. Hoewel de mensen Hem hebben afgewezen, is Hij voor God zó kostbaar dat Hij Hem uit alle anderen heeft uitgekozen. 5U moet zich door God laten gebruiken als levende stenen waarmee Hij zijn geestelijk huis bouwt. U bent ook de heilige priesters die door Jezus Christus geestelijke offers brengen die voor God aanvaardbaar zijn. 6In de Boeken staat het zo: ‘Ik plaats een steen als hoeksteen in Sion, een kostbare steen die Ik heb uitgekozen en wie op hem vertrouwt, wordt niet teleurgesteld.’

7Voor u die op Hem vertrouwt, is Hij kostbaar. Voor mensen die niets van Hem willen weten, geldt wat in de Boeken staat: ‘De steen die door de bouwers was afgekeurd, is juist tot de hoeksteen geworden.’ 8Zo is Christus niet alleen de onmisbare hoeksteen geworden, Hij is ook de steen waarover men struikelt en waaraan men zich stoot. Dat laatste geldt alleen voor de mensen die niet naar Hem willen luisteren, die weigeren Hem te gehoorzamen. Het ligt dus voor de hand dat zij zullen struikelen. 9Maar zo bent u niet. U bent door God uitgekozen om koninklijke priesters te zijn, mensen die voor God zijn afgezonderd om overal te vertellen hoe goed en groot Hij is die u geroepen heeft om vanuit de duisternis naar zijn heerlijk licht te komen. 10Vroeger hoorde u bij een volk dat niet bij Hem hoorde, nu bent u zelf het volk van God! Vroeger wist u niet hoe goed en vriendelijk God is, nu hebt u zijn goedheid zelf ervaren.

11Broeders en zusters, wij blijven hier op aarde vreemdelingen, gasten. Omdat ons werkelijke thuis bij de Here is, dring ik er bij u op aan niet toe te geven aan de slechte begeerten van deze wereld, die uw leven in gevaar brengen. 12Laten de ongelovigen niets op uw gedrag kunnen aanmerken. Ook al mogen zij u niet en belasteren zij u, als zij zien hoe voorbeeldig uw leven is, zullen zij God wel moeten eren en prijzen op de dag dat Christus terugkomt.

13Gehoorzaam, ter wille van de Here, de wetten van het land waar u woont. Zowel de wetten van de keizer, 14die het staatshoofd is, als de wetten van de stadhouders, die door de koning zijn aangesteld om de misdaad te bestraffen en goede daden te belonen. 15God wil dat door uw goede leven de mensen de mond wordt gesnoerd die onwetend zijn en dwaas praten. 16Wij zijn vrije mensen, maar die vrijheid geeft ons niet het recht om kwaad te doen, want wij zijn dienaren van God.

17Laat ieder in zijn waarde. Houd van allen die werkelijk christen zijn. Heb ontzag voor God en respect voor de keizer.

18Knechten, heb ontzag voor uw meester en doe wat hij zegt, niet alleen als hij goed en redelijk is, maar ook als hij lastig is. 19Een gelovige mag blij zijn als hij ten onrechte een slechte behandeling moet ondergaan, omdat hij voor God een zuiver geweten wil houden. 20Als u geduldig de straf voor uw misdaden ondergaat, is dat natuurlijk geen verdienste. Maar als u goed doet en dan geduldig het onrecht verdraagt dat u wordt aangedaan, zult u de genade van God ervaren. 21Al dit lijden hoort bij het leven waartoe God ons geroepen heeft. Christus, die voor u geleden heeft, is het voorbeeld dat u moet volgen, en in zijn voetstappen moet u treden. 22Hij heeft niets misdaan en zei nooit een verkeerd woord. 23Als Hij beledigd werd, zei Hij niets lelijks terug. Als de mensen Hem pijn deden, dreigde Hij niet het hun betaald te zetten. Hij liet het allemaal over aan God, die rechtvaardig oordeelt. 24Hij heeft onze zonden gedragen in zijn eigen lichaam, toen Hij stierf aan het kruis. Daardoor zijn wij nu dood voor de zonde en kunnen wij voortaan leven zoals God het wil, want de wonden in zijn lichaam hebben ons genezen. 25Vroeger zwierven wij allemaal rond als verdwaalde schapen. Maar nu bent u teruggekeerd naar de herder, naar Hem die onze zielen onder zijn hoede neemt.

Nouă Traducere În Limba Română

1 Petru 2:1-25

1Dați deci la o parte orice răutate, orice viclenie, ipocrizie, gelozie și orice fel de calomnii. 2Ca niște copilași nou‑născuți, să tânjiți după laptele duhovnicesc2 Gr.: logikos, care are sensul de: care se cuvine, rațional, rezonabil. Este posibil ca autorul să fi intenționat un joc de cuvinte cu termenul logos (Cuvântul) din 1:23-25, aluzie la faptul că ei trebuie să se hrănească din Cuvântul lui Dumnezeu pentru a crește spiritual. cel curat2 Sau: pur, fără amestec., pentru ca, prin el, să puteți crește spre mântuire, 3dacă ați gustat într-adevăr că bun este Domnul.

Piatra cea vie și o seminție aleasă

4Apropiați‑vă de El, Piatra vie respinsă de oameni, dar aleasă și prețioasă înaintea lui Dumnezeu! 5Iar voi, ca pietre vii, sunteți zidiți ca o casă duhovnicească, pentru a fi o preoție sfântă, ca să aduceți jertfe duhovnicești plăcute lui Dumnezeu, prin Isus Cristos. 6Căci în Scriptură se găsesc următoarele cuvinte:

„Iată, așez în Sion o Piatră,

o Piatră din capul unghiului, aleasă și prețioasă!

Cel ce crede în El nu va fi făcut de rușine deloc.“6 Vezi Is. 28:16.

7Așadar, cinstea aceasta este pentru voi, cei ce credeți, dar pentru cei ce nu cred,

„Piatra pe care au respins‑o7 Termenul grecesc se referă la respingere în urma unui test, a unei probe sau, în acest context, a unei prime încercări de potrivire în zid. zidarii,

a devenit Piatra din capul unghiului“7 Vezi Ps. 118:22.

8și

„…o Piatră de poticnire

și o Stâncă de cădere.“8 Vezi Is. 8:14.

Cei neascultători față de Cuvânt se împiedică, la aceasta fiind și puși.

9Însă voi sunteți o seminție aleasă, o preoție împărătească, un neam sfânt, un popor care este proprietatea Lui, ca să vestiți faptele mărețe9 Vezi Ex. 19:5-6 și Is. 43:20-21. ale Celui Ce v‑a chemat din întuneric la lumina Sa minunată. 10Cândva nu erați un popor, dar acum sunteți poporul lui Dumnezeu. Cândva nu vi se arătase milă, dar acum vi s‑a arătat milă.10 Vezi Os. 1:6, 9; 2:23.

11Preaiubiților, vă îndemn, ca pe niște străini și peregrini, să vă feriți de poftele firești, care se luptă împotriva sufletului. 12Să aveți o purtare bună printre neamuri, pentru ca, deși12 Lit.: pentru ca, în ceea ce. vă vorbesc de rău ca pe niște răufăcători, totuși, văzând faptele voastre bune, să‑L slăvească pe Dumnezeu în ziua cercetării.

Supunere față de autoritățile omenești

13Fiți supuși oricărei instituții13 Termenul grecesc face trimitere la autoritățile fundamentale (gr.: ktisis; vezi și nota din 2 Cor. 5:17). omenești, pentru Domnul – fie împăratului, ca înalt stăpânitor, 14fie guvernatorilor, ca unii trimiși de el să‑i pedepsească pe răufăcători și să‑i laude pe cei ce fac binele. 15Căci voia lui Dumnezeu este ca, făcând binele, să reduceți la tăcere lipsa de cunoaștere a oamenilor nesăbuiți. 16Trăiți ca niște oameni liberi, folosind libertatea nu ca pe un înveliș al răutății, ci folosind‑o ca robi ai lui Dumnezeu! 17Cinstiți‑i pe toți, iubiți‑i pe frați17 Gr.: adelfotes, termen care face referire la întreaga comunitate a celor credincioși (și în 5:9)., temeți‑vă de Dumnezeu, cinstiți‑l pe împărat!

18Servitorilor, fiți supuși stăpânilor cu toată frica, nu doar celor buni și blânzi, ci și celor nedrepți. 19Pentru că este o virtute19 Sau: har. dacă cineva, din cauza conștiinței față de Dumnezeu, îndură întristări, suferind pe nedrept. 20Căci ce onoare este să îndurați, dacă ați păcătuit și sunteți loviți? Dar dacă îndurați atunci când ați făcut binele și astfel suferiți, aceasta este o virtute înaintea lui Dumnezeu. 21Căci la aceasta ați fost chemați, deoarece și Cristos a suferit pentru voi, lăsându‑vă un exemplu, ca să călcați pe urmele Lui.

22„El n‑a săvârșit păcat,

nici nu s‑a găsit înșelătorie22 Sau: viclenie. în gura Lui.“22 Vezi Is. 53:9.

23Când era insultat, n‑a răspuns insultând, când a suferit, n‑a amenințat, ci S‑a încredințat Celui Ce judecă drept. 24El a purtat păcatele noastre în trupul Lui, pe lemn, pentru ca noi, murind față de păcate, să trăim pentru dreptate; prin rănile Lui ați fost vindecați.24 Vezi Is. 53:5. 25Căci erați ca niște oi rătăcite, dar acum v‑ați întors la Păstorul25 Conceptul de păstor trebuie înțeles aici în contextul său vechi-testamentar: Dumnezeu Însuși este Păstorul lui Israel (Ps. 80:1; Is. 40:10-11; Eze. 34:11-16); Dumnezeu a dat turma în grija conducătorilor (păstorii lui Israel), care însă nu au avut grijă de ea (Is. 56:9-12; Eze. 34); El Îl va trimite pe adevăratul Păstor, pe Mesia, ca să aibă grijă de oi (Eze. 34:23). și Episcopul25 Sau: Supraveghetorul. sufletelor voastre.