Psalm 74 – HOF & TCB

Hoffnung für Alle

Psalm 74:1-23

Gottes Tempel – ein Trümmerhaufen!

1Von Asaf, zum Nachdenken.

Gott, warum hast du uns für immer verstoßen?

Warum lässt du deinen Zorn an uns aus?

Wir gehören doch zu dir wie Schafe zu ihrem Hirten!

2Erinnere dich daran, dass wir dein Volk sind!

Vor langer Zeit hast du uns angenommen

und uns aus der Gefangenschaft befreit. Wir alle sind dein Eigentum!

Denke an den Berg Zion, den du dir als Wohnsitz erwählt hast!

3Geh über die Trümmer, die schon so lange dort liegen;

sieh doch: Alles haben die Feinde im Heiligtum verwüstet!

4Ihr Triumphgeschrei entweihte die Stätte, wo du uns begegnet bist,

ihre Fahnen haben sie als Zeichen des Sieges gehisst.

5In deinem Tempel sieht es so aus,

als hätte man darin Kleinholz gehackt:

6Die kostbaren Schnitzereien haben sie

mit Äxten und Brechstangen zertrümmert.

7Danach steckten sie dein Heiligtum in Brand,

sie entweihten den Ort, wo du angebetet wurdest.

8Sie hatten vor, uns alle vernichtend zu schlagen,

im ganzen Land brannten sie die heiligen Stätten nieder.

9Nichts mehr deutet darauf hin, dass du noch Herr der Lage bist.74,9 Wörtlich: Zeichen für uns sehen wir nicht.

Es gibt keinen Propheten mehr –

niemand von uns weiß, wie lange das noch so weitergehen soll.

10Wie lange, Gott, willst du es dir gefallen lassen,

dass die Feinde dich schamlos verhöhnen?

Sollen sie für immer deinen Namen in den Schmutz ziehen?

11Warum hältst du dich zurück? Warum greifst du nicht ein?

Zeige deine Macht und vernichte sie!

12Gott, seit uralter Zeit bist du unser König74,12 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: mein König.,

schon oft hast du unser Land gerettet.

13Du hast mit deiner Macht das Meer gespalten

und den Seedrachen die Schädel zerschmettert.

14Ja, du hast dem Seeungeheuer74,14 Wörtlich: dem Leviatan. die Köpfe abgehauen

und es den Wüstentieren zum Fraß vorgeworfen.

15Du ließest Quellen und Bäche hervorsprudeln

und brachtest große Ströme zum Versiegen.

16Dir gehört der Tag und auch die Nacht,

du hast die Sonne und den Mond geschaffen.

17Du hast alle Grenzen der Erde festgelegt,

hast Sommer und Winter gemacht.

18Höre doch, Herr, wie deine Feinde dich verhöhnen!

Dieses gewissenlose Volk zieht deinen Namen in den Schmutz!

19Liefere uns nicht diesen Raubtieren aus,

du weißt doch, wie hilflos wir sind!74,19 Wörtlich: Gib das Leben deiner Taube nicht den Tieren preis.

Sieh unserem Leid nicht länger tatenlos zu,

20sondern denke an deinen Bund mit uns!

Selbst in den Schlupfwinkeln des Landes

ist niemand mehr vor roher Gewalt sicher.

21Herr, wir werden schwer bedrängt,

lass uns nicht in Schimpf und Schande enden!

Ohne dich sind wir arm und wehrlos –

rette uns, damit wir dich loben können!

22Gott, greife endlich ein, denn ihr Angriff gilt dir!

Sorge dafür, dass du recht behältst!

Sieh auf diese Meute, die dich Tag für Tag verspottet!

23Ständig lärmen deine Feinde und lehnen sich gegen dich auf.

Vergiss ihre Schmähungen nicht!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 74:1-23

Salmo 7474 Salmo 74 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang awit na isinulat ni Asaf.

Panalangin para sa Bansa sa Oras ng Kaguluhan

1O Dios, hanggang kailan mo kami itatakwil?

Bakit kayo nagagalit sa mga taong inyong kinakalinga?

2Alalahanin nʼyo ang mga mamamayan na inyong pinili, ang lahing tinubos nʼyo, mula pa noong una at ginawa nʼyong pinakatangi-tanging kayamanan.

Alalahanin nʼyo rin ang bundok ng Zion na inyong tahanan.

3Puntahan nʼyo ang lugar na sira pa rin hanggang ngayon;

tingnan nʼyo kung paanong sinira ng mga kaaway ang lahat sa templo.

4Sumigaw sila sa loob ng inyong templo.

Nagtaas pa sila roon ng mga bandila bilang simbolo ng kanilang tagumpay.

5Sinibak nila ang templo na parang pumuputol ng punongkahoy sa gubat gamit ang palakol.

6Winasak nila ang mga inukit na mga kagamitan sa pamamagitan ng mga palakol.

7Nilapastangan at sinunog nila ang inyong tahanan.

8Sinabi nila sa kanilang sarili, “Lipulin natin silang lahat!”

Sinunog nila ang lahat ng lugar na pinagsasambahan sa inyo, O Dios.

9Wala nang palatandaan na kasama namin kayo.

Wala nang propetang naiwan at walang nakakaalam kung hanggang kailan matatapos ang mga nangyayaring ito sa amin.

10O Dios, hanggang kailan kayo kukutyain ng aming mga kaaway?

Papayagan nʼyo ba silang lapastanganin ang inyong pangalan habang buhay?

11Bakit wala kayong ginagawa?

Kumilos na kayo!74:11 Bakit … kayo: sa literal, Bakit nʼyo itinatago ang inyong kanang kamay? Ipakita nʼyo ito!

Puksain nʼyo na sila!

12Kayo, O Dios, ang aming Hari mula pa noong una.

Paulit-ulit nʼyo nang iniligtas ang mga tao sa mundo.74:12 mundo: o, lupain ng Israel.

13Hinati nʼyo ang dagat sa pamamagitan ng inyong kapangyarihan at dinurog ang ulo ng mga dambuhalang hayop sa dagat.

14Dinurog nʼyo ang ulo ng dragon na Leviatan at ipinakain ang bangkay nito sa mga hayop sa ilang.

15Kayo ang nagpapadaloy ng mga bukal at mga batis, at ang ilog na hindi natutuyo ay pinapatuyo ninyo.

16Kayo ang gumawa ng araw at ng gabi at naglagay ng araw at ng buwan sa kanilang kinalalagyan.

17Kayo rin ang naglagay ng mga hangganan sa mundo

at lumikha ng tag-araw at taglamig.

18Alalahanin nʼyo Panginoon, kung paano kayo pinahiya at kinutya ng mga hangal na kaaway.

Kung paano nilapastangan ng mga mangmang na ito ang inyong pangalan.

19Huwag nʼyong ibigay sa kanilang mga kaaway na parang mababangis na hayop ang inyong mga mamamayan na parang kalapati.

Huwag nʼyong lubusang kalimutan ang inyong mga mamamayan na laging inaapi.

20Alalahanin nʼyo ang kasunduan ninyo sa amin,

dahil laganap ang kalupitan sa madidilim na lugar ng lupaing ito.

21Huwag nʼyong payagang mapahiya ang mga mahihirap at nangangailangan.

Purihin sana nila kayo.

22Sige na po, O Dios, ipagtanggol nʼyo ang inyong karangalan.

Alalahanin nʼyo kung paano kayo laging hinihiya ng mga hangal na ito.

23Huwag nʼyong balewalain ang walang tigil na paghiyaw ng inyong mga kaaway upang ipakita ang kanilang galit.