Psalm 35 – HOF & TCB

Hoffnung für Alle

Psalm 35:1-28

Rufmord und kein Ende?

1Von David.

Herr, widersetze dich denen, die sich mir widersetzen!

Bekämpfe alle, die mich bekämpfen!

2Greif zu den Waffen35,2 Wörtlich: Ergreife den kleinen und den großen Schild.

und eile mir zu Hilfe!

3Nimm den Speer und stell dich meinen Verfolgern in den Weg!

Versprich mir, dass du mir beistehst!

4Schimpf und Schande soll über alle kommen,

die mich umbringen wollen!

Sie, die Böses gegen mich planen,

sollen bloßgestellt werden und fliehen!

5Wie Spreu sollen sie vom Wind verweht werden,

wenn der Engel des Herrn sie fortjagt.

6Ihr Weg sei finster und glatt,

wenn der Engel des Herrn sie verfolgt!

7Ohne Grund haben sie mir eine Falle gestellt,

ich habe ihnen doch nichts getan!

8Darum breche das Verderben ohne Vorwarnung über sie herein!

In ihre eigene Falle sollen sie laufen und darin umkommen!

9Ich aber werde jubeln und mich freuen,

weil der Herr eingreift und mir hilft.

10Alle meine Glieder werden in das Lob einstimmen und sagen:

»Herr, niemand ist wie du!«

Du beschützt den Schwachen vor dem Starken

und rettest den Armen und Wehrlosen vor dem Räuber.

11Falsche Zeugen treten gegen mich auf

und werfen mir Verbrechen vor, die ich nie begangen habe!

12Was ich ihnen Gutes getan habe,

zahlen sie mir mit Bösem heim.

Ich bin einsam und verlassen.

13Wenn einer von ihnen schwer krank war,

zog ich Trauerkleidung an, fastete für ihn

und betete mit gesenktem Kopf.

14Ich verhielt mich so,

als wäre er mein Bruder oder Freund.

In tiefer Trauer ging ich umher –

wie jemand, der um seine Mutter weint.

15Jetzt aber ist das Unglück über mich hereingebrochen,

und voll Schadenfreude laufen sie zusammen.

Auch Leute, die ich nicht kenne, hergelaufenes Gesindel,

ziehen pausenlos über mich her.

16Zynische Spötter sind es,

wie Hunde fletschen sie ihre Zähne gegen mich.

17Herr, wie lange willst du noch untätig zusehen?

Wie gereizte Löwen gehen sie auf mich los!

Rette mich! Ich habe doch nur dieses eine Leben!

18Dann will ich dir danken vor der ganzen Gemeinde,

vor allem Volk will ich dich loben.

19Meine Feinde, die mich ohne Grund hassen,

sollen nicht länger über mich triumphieren!

Ohne die geringste Ursache hassen sie mich

und zwinkern einander vielsagend zu.

20Was sie sagen, dient nicht dem Frieden,

und gegen die Menschen, die ruhig und friedlich in diesem Land leben,

erfinden sie falsche Anschuldigungen.

21Sie reißen das Maul weit auf und rufen mir zu:

»Haha! Da haben wir’s! Wir haben genau gesehen, was du getan hast!«

22Herr, du siehst, was hier gespielt wird!

Schweige nicht länger und bleib nicht fern von mir!

23Greif doch endlich ein und verschaffe mir Recht!

Mein Herr und mein Gott, setze du dich für mich ein!

24Du bist ein gerechter Richter,

darum sprich mich frei, Herr, mein Gott!

Dann können sie nicht länger schadenfroh über mich lachen.

25Niemals mehr sollen sie sagen können:

»Ha, wir haben’s geschafft! Den haben wir fertiggemacht!«

26All denen, die sich über mein Unglück freuen,

soll ihr böser Plan misslingen.

Diese Großmäuler –

Schimpf und Schande soll über sie kommen!

27Doch alle, die meinen Freispruch wünschen,

sollen vor Freude jubeln und immer wieder sagen:

»Der Herr ist groß!

Er will, dass sein Diener in Frieden leben kann.«

28Ich will immer davon reden, wie gerecht du bist und handelst.

Tag für Tag will ich dich loben!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 35:1-28

Salmo 3535 Salmo 35 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang Salmo ni David.

Dalangin para Tulungan

1Panginoon, kontrahin nʼyo po

ang mga kumukontra sa akin.

Labanan nʼyo ang mga kumakalaban sa akin.

2Kunin nʼyo ang inyong kalasag,

at akoʼy inyong tulungan.

3Ihanda nʼyo ang inyong mga sibat,

para sa mga taong humahabol sa akin.

Gusto kong marinig na sabihin nʼyo,

“Ako ang magpapatagumpay sa iyo.”

4Mapahiya sana ang mga taong naghahangad na akoʼy patayin.

Paatrasin nʼyo at biguin ang mga nagpaplano ng masama sa akin.

5Maging gaya sana sila ng ipa na tinatangay ng hangin,

habang silaʼy itinataboy ng inyong anghel.

6Maging madilim sana at madulas ang kanilang dinadaanan,

habang silaʼy hinahabol ng inyong anghel.

7Naghukay sila at naglagay ng bitag para sa akin,

kahit wala akong ginawang masama sa kanila.

8Dumating sana sa kanila ang kapahamakan nang hindi nila inaasahan.

Sila sana ang mahuli sa bitag na kanilang ginawa,

at sila rin ang mahulog sa hukay na kanilang hinukay.

9At akoʼy magagalak

dahil sa inyong pagliligtas sa akin, Panginoon.

10Buong puso kong isisigaw,

Panginoon, wala kayong katulad!

Kayo ang nagliligtas sa mga dukha at api mula sa mga mapagsamantala.”

11May mga malupit na taong sumasaksi laban sa akin.

Ang kasalanang hindi ko ginawa ay ibinibintang nila sa akin.

12Ginagantihan nila ako ng masama sa mga kabutihang aking ginawa,

kaya akoʼy labis na nagdaramdam.

13Kapag silaʼy nagkakasakit akoʼy nalulungkot para sa kanila;

nagdaramit ako ng sako at nag-aayuno pa.

At kung ang aking dalangin para sa kanilaʼy hindi sinasagot,

14palakad-lakad akong nagluluksa na parang nawalan ng kapatid o kaibigan,

at akoʼy yumuyuko at nagdadalamhati para sa kanila na para bang nawalan ako ng ina.

15Ngunit nang ako na ang nahihirapan, nagkakatipon sila at nagtatawanan.

Nagsasama-sama ang mga sa akin ay kumakalaban;

kahit ang mga hindi ko kilala ay sumasamaʼt walang tigil na akoʼy hinahamak.

16Kinukutya nila ako nang walang pakundangan,

at ang kanilang mga ngipin ay nagngangalit sa sobrang galit.

17Panginoon, hanggang kailan kayo manonood lang?

Iligtas nʼyo na ako sa mga sumasalakay na ito na parang mga leon na gusto akong lapain.

18At sa gitna ng karamihan, kayoʼy aking papupurihan at pasasalamatan.

19Huwag nʼyong payagan na matuwa ang aking mga kaaway sa aking pagkatalo.

Ang mga galit sa akin nang walang dahilan ay huwag nʼyong payagang kutyain ako.

20Walang maganda sa sinasabi nila,

sa halip sinisiraan nila ang namumuhay nang tahimik.

21Sumisigaw sila sa akin na nagpaparatang,

“Aha! Nakita namin ang ginawa mo!”

22Panginoon, alam nʼyo ang lahat ng ito,

kaya huwag kayong manahimik.

Huwag kayong lumayo sa akin.

23Sige na po, Panginoon kong Dios, ipagtanggol nʼyo na ako sa kanila.

24O Dios ko, dahil kayo ay matuwid kung humatol,

ipahayag nʼyo na wala akong kasalanan.

Huwag nʼyong payagang pagtawanan nila ako.

25Huwag nʼyong hayaang sabihin nila sa kanilang sarili,

“Sa wakas, nangyari rin ang gusto naming mangyari,

natalo na rin namin siya!”

26Mapahiya sana silang nagmamalaki sa akin

at nagagalak sa aking mga paghihirap.

27Sumigaw sana sa kagalakan ang mga taong nagagalak sa aking kalayaan.

Palagi sana nilang sabihin,

“Purihin ang Panginoon na nagagalak sa tagumpay ng kanyang mga lingkod.”

28Ihahayag ko sa mga tao ang inyong pagkamakatwiran,

at buong maghapon ko kayong papupurihan.