Psalm 31 – HOF & TCB

Hoffnung für Alle

Psalm 31:1-25

Bedrängt, bedrückt, aber nicht besiegt!

1Ein Lied von David.

2Bei dir, Herr, suche ich Schutz,

lass meine Feinde nicht über mich triumphieren!

Du bist ein gerechter Gott, darum hilf mir und rette mich!

3Höre mein Gebet und komm mir schnell zu Hilfe!

Bring mich in Sicherheit und beschütze mich

wie in einer Burg, die hoch oben auf dem Felsen steht.

4Ja, du bist mein schützender Fels, meine sichere Burg.

Du wirst mich führen und leiten, um deinem Namen Ehre zu machen!

5Du wirst mich aus der Schlinge ziehen,

die meine Feinde mir heimlich gelegt haben!

Ja, du bist meine einzige Zuflucht.

6In deine Hände lege ich mein Leben31,6 Wörtlich: meinen Geist.,

denn du wirst mich erlösen, Herr, du treuer Gott!

7Ich verabscheue Menschen, die anderen Göttern nachlaufen –

Göttern, die ja doch nicht helfen können.

Darum vertraue ich nur dir, dem Herrn.

8Ich juble vor Freude, weil du mich liebst.

Dir ist meine Not nicht entgangen;

du hast erkannt, wie verzweifelt ich bin.

9Du hast mich nicht meinen Feinden ausgeliefert;

jetzt bin ich frei, zu gehen, wohin ich will.

10Erbarme dich über mich, Herr, denn ich weiß weder aus noch ein!

Meine Augen sind vom Weinen ganz verquollen,

ich bin mit meiner Kraft am Ende.

11Unter Kummer schwindet mein Leben dahin,

unter Seufzen vergehen meine Jahre.

Meine Schuld raubt mir alle Kraft

und lähmt31,11 Oder nach der griechischen Übersetzung: Meine Sorgen rauben mir alle Kraft und lähmen … meine Glieder.

12Zum Spott meiner Feinde bin ich geworden,

selbst meine Nachbarn verhöhnen mich.

Meine Bekannten erschrecken, wenn sie mich sehen,

und wer mir auf der Straße begegnet,

geht mir aus dem Weg.

13Man hat mich vergessen wie einen, der schon lange tot ist;

wie ein zerbrochenes Gefäß bin ich, das achtlos weggeworfen wurde.

14Ich höre viele hinter meinem Rücken tuscheln.

Von allen Seiten droht mir Gefahr!

Meine Feinde tun sich zusammen,

um mich aus dem Weg zu räumen.

15Ich aber, Herr, vertraue dir.

Du bist mein Gott, daran halte ich fest!

16Was die Zeit auch bringen mag, es liegt in deiner Hand.

Rette mich vor meinen Feinden und Verfolgern!

17Blicke mich freundlich an, ich gehöre doch zu dir!

Sei mir gnädig und rette mich!

18Herr, ich rufe zu dir,

lass mich nicht zum Gespött meiner Feinde werden.

Diese Gottlosen aber sollen in Hohn und Spott enden

und im Totenreich für immer verstummen.

19Ja, diese Lügner sollen zum Schweigen gebracht werden!

Überheblich und voller Verachtung verleumden sie den,

der nach Gottes Willen lebt.

20Doch groß ist deine Güte, Herr!

Du hältst sie bereit für die Menschen, die dir mit Ehrfurcht begegnen.

Vor aller Augen zeigst du sie denen,

die bei dir Zuflucht suchen.

21Du gibst ihnen Schutz in deiner Nähe,

so kann ihnen keine Verschwörung etwas anhaben.

Du bewahrst sie vor allem zänkischen Geschwätz.

22Gepriesen sei der Herr!

Ich war eingeschlossen in einer belagerten Stadt,

doch auch dort habe ich31,22 Oder: Du hast mir Zuflucht geschenkt in einer befestigten Stadt, dort habe ich … deine wunderbare Liebe erfahren.

23Entsetzt hatte ich schon gedacht:

»Herr, du hast mich verstoßen!«

Du aber hörtest mich,

als ich zu dir um Hilfe schrie.

24Liebt den Herrn, alle, die ihr zu ihm gehört!

Wer treu zu ihm hält, steht unter seinem Schutz,

doch wer selbstgerecht ist, dem zahlt er es doppelt heim.

25Seid stark und mutig,

alle, die ihr auf den Herrn hofft!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 31:1-24

Salmo 3131 Salmo 31 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang Salmo ni David para sa direktor ng mga mang-aawit.

Dalangin ng Pagtitiwala

1Panginoon, sa inyo ako humihingi ng kalinga.

Huwag nʼyong hayaang mapahiya ako.

Iligtas nʼyo ako dahil matuwid kayo.

2Pakinggan nʼyo ako at agad na iligtas.

Kayo ang aking batong kanlungan,

at pader na tanggulan para sa aking kaligtasan.

3Dahil kayo ang bato na matibay na kong kanlungan,

pangunahan nʼyo ako at patnubayan nang kayo ay aking maparangalan.

4Ilayo nʼyo ako sa bitag ng aking mga kaaway,

dahil kayo ang aking matibay na tanggulan.

5Ipinauubaya ko sa inyo ang aking sarili.

Iligtas nʼyo ako, Panginoon,

dahil kayo ang Dios na maaasahan.

6Panginoon, namumuhi ako sa mga sumasamba sa mga dios-diosan na walang kabuluhan,

dahil sa inyo ako nagtitiwala.

7Akoʼy magagalak sa inyong pag-ibig,

dahil nakita nʼyo ang aking pagdurusa,

at nalalaman nʼyo ang tinitiis kong kahirapan.

8Hindi nʼyo ako ibinigay sa aking mga kaaway,

sa halip iniligtas nʼyo ako sa kapahamakan.

9Panginoon, kahabagan nʼyo po ako,

dahil akoʼy labis nang nahihirapan.

Namumugto na ang aking mga mata sa pag-iyak,

at nanghihina na ako.

10Ang buhay koʼy punong-puno ng kasawian;

umiikli ang buhay ko dahil sa pag-iyak at kalungkutan.

Nanghihina na ako sa kapighatiang aking nararanasan,

at parang nadudurog na ang aking mga buto.

11Kinukutya ako ng aking mga kaaway,

at hinahamak ng aking mga kapitbahay.

Iniiwasan na ako ng mga dati kong kaibigan;

kapag nakikita nila ako sa daan, akoʼy kanilang nilalayuan.

12Para akong patay na kanilang kinalimutan,

at parang basag na sisidlan na wala nang halaga.

13Marami akong naririnig na banta laban sa akin.

Natatakot akong pumunta kahit saan,

dahil plano nilang patayin ako.

14Ngunit ako ay nagtitiwala sa inyo, Panginoon.

Sinasabi kong,

“Kayo ang aking Dios!”

15Ang aking kinabukasan ay nasa inyong mga kamay.

Iligtas nʼyo po ako sa aking mga kaaway na umuusig sa akin.

16Ipadama nʼyo ang inyong kabutihan sa akin na inyong lingkod.

Sa inyong pagmamahal, iligtas nʼyo ako.

17Panginoon, huwag nʼyong payagang akoʼy mapahiya,

dahil sa inyo ako tumatawag.

Ang masasama sana ang mapahiya

at manahimik doon sa libingan.

18Patahimikin nʼyo silang mga sinungaling,

pati ang mga mayayabang at mapagmataas

na binabalewala at hinahamak ang mga matuwid.

19O kay dakila ng inyong kabutihan;

sa mga may takot sa inyo, pagpapalaʼy inyong inilaan.

Nakikita ng karamihan ang mga ginawa nʼyong kabutihan sa mga taong kayo ang kanlungan.

20Itinago nʼyo sila sa ilalim ng inyong pagkalinga.

At doon ay ligtas sila sa mga masamang balak at pang-iinsulto ng iba.

21Purihin ang Panginoon,

dahil kahanga-hanga ang pag-ibig niyang ipinakita sa akin

noong akoʼy naipit sa isang sinasalakay na bayan.

22Doon akoʼy natakot at nasabi ko,

“Binalewala na ako ng Panginoon.”

Ngunit narinig niya pala ang aking kahilingan, at akoʼy kanyang tinulungan.

23O, kayong tapat niyang mga mamamayan,

mahalin ninyo ang Panginoon.

Iniingatan niya ang mga tapat sa kanya,

ngunit lubos ang kanyang parusa sa mga mapagmataas.

24Magpakatatag kayo at lakasan ninyo ang inyong loob,

kayong mga umaasa sa Panginoon.