Wer glaubt, steht unter Gottes Schutz
1Von David.
Bei dem Herrn suche ich Schutz. Wie könnt ihr da zu mir sagen:
»Du musst ins Gebirge fliehen! Flieg fort wie ein Vogel!
2Siehst du denn nicht, dass die Mörder schon die Pfeile aufgelegt
und ihre Bogen gespannt haben?
Aus dem Hinterhalt wollen sie auf jene schießen,
die aufrichtig mit Gott leben.
3Alle Ordnungen sind umgestoßen,
was kann da noch der bewirken,
dem Gottes Ordnungen alles bedeuten?«
4Der Herr ist in seinem heiligen Tempel,
er thront im Himmel und herrscht über alles.
Er durchschaut alle Menschen,
nichts entgeht seinem prüfenden Blick.
5Er sieht sich jeden ganz genau an,
den, der Gott liebt, und den, der ihn verachtet.
Der Herr hasst den Gewalttätigen aus tiefster Seele.
6Auf die Schuldigen wird er Feuer und Schwefel regnen lassen,
und der Glutwind wird sie versengen.
7Der Herr ist zuverlässig und gerecht,
deshalb liebt er alle, die sich an das Recht halten
und aufrichtig nach seinem Willen leben;
sie werden ihn einst schauen.
پناهگاه درستكاران
1چرا به من كه به خداوند پناه برده‌ام می‌گوييد: «مثل پرنده به کوهها فرار كن 2زيرا بدكاران در كمين درستكاران نشسته‌اند و تيرهای خود را به كمان نهاده‌اند تا ايشان را هدف قرار دهند. 3پايه‌های نظم و قانون فرو ريخته، پس مرد درستكار چه می‌تواند بكند؟»
4اما خداوند هنوز در خانهٔ مقدس خود است، او همچنان بر تخت آسمانی خود نشسته است. خداوند انسانها را می‌بيند و می‌داند كه آنها چه می‌كنند. 5خداوند بدكاران و درستكاران را امتحان می‌كند. او از آدم بدكار و ظالم بيزار است.
6او بر بدكاران آتش و گوگرد خواهد بارانيد و با بادهای سوزان آنها را خواهد سوزانيد. 7خداوند عادل است و انصاف را دوست دارد و درستكاران در حضور او خواهند زيست.
