Philipper 1 – HOF & APSD-CEB

Hoffnung für Alle

Philipper 1:1-30

Paulus und sein Wirken in der Gefangenschaft

(Kapitel 1)

Anschrift und Gruß

1Diesen Brief schreiben Paulus und Timotheus, die Jesus Christus dienen, an alle in Philippi, die mit Jesus Christus verbunden sind und ganz zu Gott gehören, an die Leiter der Gemeinde und die Diakone.

2Wir wünschen euch Gnade und Frieden von Gott, unserem Vater, und von Jesus Christus, unserem Herrn.

Ich bete für euch

3Ich danke meinem Gott immer wieder, wenn ich an euch denke, 4und das tue ich in jedem meiner Gebete mit großer Freude. 5Denn ihr habt euch vom ersten Tag an bis heute mit mir für die rettende Botschaft eingesetzt. 6Ich bin ganz sicher, dass Gott sein gutes Werk, das er bei euch begonnen hat, zu Ende führen wird, bis zu dem Tag, an dem Jesus Christus kommt.

7Es ist ja nicht erstaunlich, dass ich so von euch denke, denn ihr liegt mir ganz besonders am Herzen. Und auch wenn ich jetzt im Gefängnis bin und vor Gericht die Wahrheit der rettenden Botschaft verteidige und bezeuge – ihr alle habt Anteil an diesem Auftrag und an der Gnade, die Gott mir damit erweist.

8Gott weiß, wie sehr ich mich nach euch allen sehne; liebe ich euch doch so, wie auch Jesus Christus euch liebt.

9Ich bete darum, dass eure Liebe immer reicher und tiefer wird und dass ihr immer mehr Einsicht und Verständnis erlangt. 10So lernt ihr entscheiden, wie ihr leben sollt, um an dem Tag, an dem Jesus Christus Gericht hält, untadelig und ohne Schuld vor euren Richter treten zu können. 11Alles Gute, was Christus in einem von Schuld befreiten Leben schafft, wird dann bei euch zu finden sein. Und das alles zu Gottes Ehre und zu seinem Lob!

Jeder soll erfahren, wer Christus ist!

12Meine lieben Brüder und Schwestern! Ihr sollt wissen, dass meine Gefangenschaft die Ausbreitung der rettenden Botschaft nicht gehindert hat. Im Gegenteil! 13Allen meinen Bewachern1,13 Wörtlich: Im ganzen Prätorium. – Dabei handelt es sich wahrscheinlich um den kaiserlichen Hof in Rom, wo Paulus gefangen gehalten wurde (vgl. Apostelgeschichte 28,14‒31). und auch den übrigen Menschen, mit denen ich es hier zu tun habe, ist inzwischen klar geworden, dass ich nur deswegen eingesperrt bin, weil ich an Christus glaube. 14Außerdem haben durch meine Gefangenschaft die meisten Christen neuen Mut gewonnen und die Zuversicht, dass der Herr ihnen hilft. Furchtlos und ohne Scheu sagen sie jetzt Gottes Botschaft weiter.

15Zwar verkünden manche nur deswegen die Botschaft von Christus, weil sie neidisch sind und mir eine erfolgreiche Missionsarbeit nicht gönnen; andere aber lassen sich von den besten Absichten leiten. 16Sie handeln aus Liebe zu mir, weil sie wissen, dass ich im Gefängnis bin, um für die rettende Botschaft einzutreten. 17Die anderen aber reden von Jesus Christus nur aus Eigennutz. Sie meinen es nicht ehrlich und wollen mir noch zusätzlich Kummer bereiten.

18Doch was macht das schon! Wichtig ist allein, dass die rettende Botschaft von Christus verbreitet wird; mag das nun mit Hintergedanken oder in ehrlicher Absicht geschehen. Wenn nur jeder erfährt, wer Jesus Christus ist! Darüber freue ich mich, und ich werde mich auch in Zukunft darüber freuen!

19Weil ihr für mich betet und Jesus Christus mir durch seinen Geist beisteht, bin ich sicher, dass hier alles zum Besten1,19 Wörtlich: zum Heil. für mich ausgehen wird. 20Ich hoffe inständig und bin zuversichtlich, dass ich während meiner Gefangenschaft nicht schwach werde und versage, sondern dass Christus wie bisher, so auch jetzt durch mich bekannt gemacht und geehrt wird, sei es durch mein Leben oder durch meinen Tod.

21Denn Christus ist mein Leben und das Sterben für mich nur Gewinn. 22Weil ich aber mehr für Christus erreichen kann, wenn ich am Leben bleibe, weiß ich nicht, was ich mir wünschen soll. 23Ich bin hin- und hergerissen: Am liebsten würde ich schon jetzt sterben, um bei Christus zu sein. Das wäre das Allerbeste! 24Andererseits habe ich bei euch noch eine wichtige Aufgabe zu erfüllen. 25Deshalb bin ich auch davon überzeugt, dass ich weiterleben werde und euch allen erhalten bleibe. Dann will ich euch helfen, damit euer Glaube wächst und eure Freude auf diese Weise noch größer wird. 26Wenn ich erst wieder bei euch bin, werdet ihr noch mehr loben und danken können für alles, was Jesus Christus durch mich getan hat.

Das Vorrecht, für Christus zu leiden

27Vor allem ist wichtig, dass ihr als ganze Gemeinde so lebt, wie es der rettenden Botschaft von Christus entspricht. Ob ich nun zu euch kommen kann und es mit eigenen Augen sehe oder ob ich nur davon höre – ich möchte, dass ihr alle durch Gottes Geist fest zusammensteht und einmütig für den Glauben kämpft, den diese Botschaft in euch geweckt hat. 28Lasst euch auf keinen Fall von euren Gegnern einschüchtern! Euer Mut wird ihnen zeigen, dass sie verloren sind, ihr aber von Gott gerettet werdet. 29Ihr habt nicht nur das Vorrecht, an Christus zu glauben, ihr dürft sogar für ihn leiden. 30Damit kämpft ihr nun denselben Kampf wie ich. Und wie dieser Kampf aussieht, habt ihr ja früher selbst mit angesehen. Jetzt kann ich euch davon nur berichten.

Ang Pulong Sa Dios

Filipos 1:1-30

1Ako si Pablo ug ang akong kauban nga si Timoteo mga alagad ni Cristo Jesus. Nangumusta kami kaninyo diha sa Filipos, kamong mga katawhan sa Dios1:1 mga katawhan sa Dios: Ang buot ipasabot niini sa Griego, mga gilain sa Dios nga mahimong iya. nga anaa kang Cristo Jesus, uban usab sa mga nagadumala kaninyo ug sa ilang mga katabang sa buluhaton sa Dios.1:1 mga katabang sa buluhaton sa Dios: sa Griego, mga diyakono.

2Hinaut nga madawat ninyo ang grasya ug kalinaw gikan sa Dios nga atong Amahan ug kang Ginoong Jesu-Cristo.

Ang Pag-ampo ni Pablo alang sa mga Taga-Filipos

3Nagapasalamat ako sa Dios sa matag higayon nga maghandom ako kaninyo. 4Malipayon ako matag ampo ko alang kaninyong tanan, 5tungod kay kauban ko kamo sa pagpakaylap sa Maayong Balita gikan pa sa pagdawat ninyo sa akong gitudlo kaninyo hangtod karon. 6Nasiguro ko nga ang maayong buhat nga gisugdan sa Dios diha kaninyo padayonon gayod niya hangtod sa adlaw nga mobalik si Cristo Jesus. 7Angay lang nga ingon niini ang akong hunahuna ug pagbati alang kaninyong tanan tungod kay gihigugma ko gayod kamo. Nahimo ko kamong katabang sa buluhaton nga gihatag sa Dios kanako, bisan pa karon nga ania ako sa bilanggoan nga nagapamatuod ug molaban sa Maayong Balita batok sa mga nagasupak niini. 8Makapamatuod ang Dios nga hilabihan ang akong kamingaw kaninyo; kay gihigugma ko gayod kamo sama sa paghigugma ni Cristo Jesus.

9Nagaampo ako nga madugangan pa gayod ang inyong paghigugma sa usag usa inubanan sa hustong kaalam ug igong panabot, 10aron makapili kamo kon unsa ang labing maayo ug aron mahimong hinlo ug walay ikasaway sa inyong kinabuhi hangtod sa pagbalik ni Cristo. 11Hinaut nga pinaagi kang Jesu-Cristo mahimong matarong ang tanan ninyong buhaton aron madayeg ang Dios.

Si Cristo gayod ang Mahinungdanon

12Mga igsoon ko kang Cristo, gusto kong masayran ninyo nga ang mga nahitabo kanako nakatabang gayod sa pagpakaylap sa Maayong Balita. 13Kay nasayran na sa tanang mga guwardya sa palasyo ug sa uban pang mga tawo dinhi nga nabilanggo ako tungod kay ako sumusunod ni Cristo. 14Ug tungod usab niining akong pagkabilanggo, misamot kalig-on ang pagtuo sa kadaghanan sa atong mga igsoon ngadto sa Ginoo. Busa misamot ang ilang kaisog sa pagsangyaw sa Maayong Balita. 15Tinuod nga ang uban nagasangyaw lang bahin kang Cristo tungod kay nasina sila kanako ug gusto nila akong malabwan. Apan ang uban maayo ang ilang katuyoan. 16Nagasangyaw sila tungod kay gihigugma nila ako ug gusto nila nga motabang kanako, kay nasayran nila nga gibutang ako dinhi aron sa pagpanalipod sa Maayong Balita. 17Ang mga nasina kanako dili matinud-anon sa ilang pagwali bahin kang Cristo, kay ang ilang katuyoan alang lang sa ilang kaugalingon. Abi nila ug madugangan nila ang akong pag-antos dinhi sa bilanggoan pinaagi sa ilang gibuhat.

18Apan wala kini sapayan kanako. Nalipay gihapon ako bisan unsa ang ilang katuyoan sa pagwali, maayo man o dili, basta giwali lang si Cristo. Magpadayon ang akong kalipay, 19kay nasayod ako nga pinaagi sa inyong mga pag-ampo ug sa tabang sa Espiritu ni Jesu-Cristo makagawas ako dinhi. 20Dako kaayo ang akong tinguha ug paglaom nga dili gayod ako maulawan, ug unta sama kaniadto, mag-padayon gihapon ako nga magmaisogon aron nga pinaagi sa akong kinabuhi, o sa akong kamatayon, madayeg si Cristo. 21-23Alang kanako, ang akong kinabuhi alang gayod kang Cristo. Ug kon mamatay man ako, may kapuslanan gihapon, kay makig-uban na ako kaniya. Wala ako masayod kon asa sa duha ang akong pilion, tungod kay gusto ko na nga mouna kaninyo sa laing kinabuhi ug makig-uban kang Cristo, kay mao kini ang labing maayo alang kanako. Apan kon sa akong pagpabilin dinhi may mahimo pa ako, maayo usab kana. 24-25Nasayran ko nga mahinungdanon alang kaninyo kon magpabilin akong buhi. Tungod niini, nasiguro ko nga dili pa ako mamatay aron matabangan ko kamong tanan, nga madugangan pa gayod ang inyong pagtuo ug kalipay, 26ug aron kon makabalik na ako diha uban kaninyo, mosamot pa gayod kadako ang inyong hinungdan sa pagdayeg kang Cristo Jesus tungod kanako.

27Makabisita man ako kaninyo o dili, ang mahinungdanon nga ang inyong paggawi pinasikad sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron madunggan ko nga lig-on kamong nagkahiusa sa inyong pagpakigbisog alang sa hustong pagtuo nga pinasikad sa Maayong Balita. 28Ayaw gayod kamo kahadlok sa mga nagasupak kaninyo. Kay kini timailhan kanila nga sila silotan sa Dios ug kamo luwason. 29Kay ang gihatag kaninyo dili lang pribilihiyo nga motuo kamo kang Cristo kondili pribilihiyo usab nga mag-antos kamo alang kaniya. 30Karon kauban na kita nga nagaantos tungod sa Maayong Balita. Mao kini ang mga pag-antos nga inyong nakita nga akong naagian kaniadto, ug hangtod karon nadunggan ninyo nga nagaantos pa gihapon ako.