Joel 1 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

Joel 1:1-20

Joel kündigt den Gerichtstag des Herrn an

(Kapitel 1–4)

Heuschrecken, die Vorboten von Gottes Strafgericht

1In diesem Buch ist die Botschaft aufgeschrieben, die Joel, der Sohn Petuëls, vom Herrn empfing.

2Hört zu, ihr Anführer des Volkes, passt gut auf, ihr Bewohner dieses Landes! Hat sich jemals so etwas Schreckliches zu euren Lebzeiten oder zur Zeit eurer Vorfahren ereignet? 3Erzählt euren Kindern davon, damit sie es ihren eigenen Kindern weitersagen, und diese sollen den folgenden Generationen darüber berichten: 4Riesige Heuschreckenschwärme sind über unser Land hergefallen und haben alles kahl gefressen. Was die einen übrig ließen, haben die anderen vertilgt.1,4 Der hebräische Text verwendet in diesem Vers vier verschiedene Begriffe für Heuschrecken, die nicht sicher zu deuten sind. So auch in Kapitel 2,25.

5Kommt endlich zu euch, ihr Betrunkenen! Jammert und weint, ihr fröhlichen Zecher, denn mit dem Weintrinken ist es nun vorbei! 6Ein ganzes Heer von Heuschrecken hat sich in Israel breitgemacht, sie sind mächtig und nicht zu zählen. Sie haben Zähne wie Löwen und sind genauso gefräßig! 7Nun sind unsere Weinstöcke kahl und die Feigenbäume abgestorben. Die Heuschrecken haben die Rinde abgenagt bis auf das nackte, weiße Holz.

8Weint und klagt wie eine junge Frau, die um ihren Bräutigam Trauer trägt! 9-10Die Felder sind eine trostlose Wüste, der Boden ist ausgetrocknet. Es gibt kein Getreide, keinen Most und kein Öl mehr, darum können im Tempel keine Speise- und Trankopfer dargebracht werden. Trauer erfüllt die Priester, die Diener des Herrn.

11Seid entsetzt, ihr Bauern! Klagt und weint, ihr Winzer! Ihr könnt keinen Weizen und keine Gerste mehr ernten. 12Die Weinstöcke und Feigenbäume sind nur noch kahles Gestrüpp; Dattelpalmen, Apfel- und Granatapfelbäume sind verdorrt und vertrocknet, genauso wie alle wild wachsenden Bäume im Land. Mit ihnen ist auch alle Freude der Menschen dahin.

13Legt Trauergewänder an, ihr Priester Gottes! Jammert und klagt, die ihr den Dienst am Altar verrichtet! Zieht auch in der Nacht die Trauerkleidung nicht aus, denn am Tempel gibt es nichts zu opfern, keine Speise- und keine Trankopfer mehr. 14Ruft die Menschen zum Fasten auf! Sie sollen sich alle zum Gottesdienst versammeln! Die führenden Männer und das ganze Volk sollen zum Tempel des Herrn, eures Gottes, kommen und laut zu ihm um Hilfe schreien!

15Ein Tag des Schreckens wartet auf uns! Denn jetzt naht der Gerichtstag des Herrn! Der Allmächtige kommt, um uns ins Verderben zu stürzen. 16Wir haben nichts mehr zu essen, vor unseren Augen wurde die Ernte vernichtet. Nun herrschen auch im Haus unseres Gottes kein Jubel und keine Freude mehr. 17Die Saatkörner liegen ausgedörrt in der Erde, die Vorratsspeicher stehen leer, die Scheunen verfallen, weil alles Korn vertrocknet ist. 18Das Vieh schreit nach Futter, die Rinder irren umher, denn sie können keine Weide mehr finden; auch die Schafe gehen elend zugrunde.

19Zu dir, Herr, rufe ich! Ein Feuer hat das Gras verzehrt und die Bäume versengt. 20Die Tiere in der Steppe lechzen nach Wasser, sie schreien zu dir um Hilfe! Die Bäche sind versiegt und die Weideplätze verbrannt.

Ang Pulong Sang Dios

Joel 1:1-20

1Amo ini ang mensahi sang Ginoo nga iya ginpahayag kay Joel nga anak ni Petuel.

Ginpierdi sang mga Apan ang mga Tanom

2Kamo nga mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, pamatii ninyo ining isugid ko sa inyo. Wala pa sing may natabo nga pareho sini sang panahon sang inyo mga katigulangan ukon sang inyo panahon subong. 3Kinahanglan nga isugid ini sa kada henerasyon sang inyo mga kaliwat:

4Sunod-sunod nga nagsalakay ang mga panong sang mga apan. Ang nabilin nga mga tanom nga wala maubos sang isa ka panong ginkaon naman sang masunod nga panong hasta nga nagkalaubos ang mga tanom.1:4 Posible man nga nagasugid ang ini nga bersikulo sang apat ka klase sang apan ukon apat ka “stages” sang pagdako sang apan.

5Kamo nga mga palahubog, bangon kamo kag maghibi sing tudo! Kay wala na kamo sing mainom; wala na sing mga ubas nga hilimuon nga bag-o nga bino. 6Kay ang duta sang Ginoo1:6 duta sang Ginoo: sa literal, akon duta, nga amo ang Juda. ginsalakay sang terible nga mga apan1:6 mga apan: sa literal, nasyon. Posible nga ang ini nga mga apan nagarepresentar sang nasyon nga magasalakay sa Juda. nga puwerte kadamo. Matalom ang ila mga ngipon pareho sa ngipon sang leon. 7Ginpamierde nila ang mga tanom nga ubas sang Ginoo kag ang iya mga kahoy nga higera.1:7 ang mga tanom… higera: sa literal, ang akon mga tanom nga ubas kag ang akon mga kahoy nga higera. Ginkitkit nila ang mga panit sini hasta nga nagpuluti ang mga sanga.

8Maghibi kamo pareho sang isa ka dalaga1:8 dalaga: ukon, birhen. nga nagasuksok sang sako sa pagpakita nga nagapangasubo siya sa pagkapatay sang iya palamanahon. 9Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang Ginoo; amo gani nga nagapangasubo ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo. 10Nagkalapierdi ang kaumahan kag daw sa tawo ini nga nagapangasubo. Nagkalapierdi ang mga uyas kag wala na sang duga sang ubas kag lana.

11Kamo nga mga mangunguma, magkasubo1:11 magkasubo: ukon, mahuya. kamo! Kamo nga nagaatipan sang talamnan sang ubas, maghibi kamo sing tudo! Kay nagkalapierdi ang mga patubas sa kaumahan—ang mga trigo kag mga barley. 12Kag nalaya ang mga tanom nga ubas kag ang tanan nga kahoy pati na ang mga higera, pomegranata, palma, kag mansanas. Matuod gid man nga nadula ang kalipay sang mga tawo.

Ang Panawagan sa Paghinulsol

13Kamo nga mga pari nga nagaalagad sa halaran sang akon Dios, magsuksok kamo sang sako kag magkadto sa templo kag maghibi sa bilog nga gab-i. Kay wala na sing mga uyas kag mga bino nga ihalad sa templo sang inyo Dios. 14Hambali ninyo ang mga manugdumala sang Juda kag ang tanan nga pumuluyo sini, nga magtipon sila tanan sa templo sang Ginoo nga inyo Dios kag magpuasa. Magpangayo sila sang bulig sa Ginoo.

15Abaw, malapit na ang adlaw nga magapanglaglag ang Ginoo nga Makagagahom. 16Nakita ta mismo kon paano kita nawad-an sang pagkaon kag kon paano nadula ang kasadya sa templo sang Dios. 17Nagkalamatay ang mga binhi sa duta.1:17 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Kag tungod nga naghuyos ang mga uyas, wala na sing unod ang mga bodega, gani nagkalaguba na lang ini. 18Nagaugayong ang mga kasapatan sa kagutom. Nagadalang-dalang ang mga baka kay wala na sila sing halalbon; pati ang mga karnero nagaantos.

19Nagpangamuyo si Joel. Siling niya, “Nagapanawag ako sa imo, Ginoo, kay nagkalalaya ang mga palahalban kag ang tanan nga kahoy sa kaumahan nga daw sa ginlamon sang kalayo. 20Bisan ang talunon nga mga sapat nagahulat sang imo bulig, kay mala na gid ang mga suba kag mga sapa, kag nagkalalaya ang mga palahalban nga daw sa ginlamon sang kalayo.”