Die Folgen des Götzendienstes
1Israel war wie ein prächtiger Weinstock mit vielen Früchten. Ja, die Israeliten hatten es gut! Je besser es ihnen ging, desto mehr Altäre bauten sie. Je größer der Wohlstand im Land wurde, desto schöner verzierten sie die heiligen Steinsäulen. 2Doch ihr Herz gehörte nicht mehr dem Herrn. Darum müssen sie nun die Folgen tragen: Der Herr reißt ihre Altäre nieder und zerschlägt ihre heiligen Steinsäulen! 3Bald werden sie sagen: »Wir haben keinen König mehr, weil wir keine Ehrfurcht vor dem Herrn hatten. Doch was könnte ein König jetzt noch für uns tun?« 4Ja, sie haben recht, denn die Könige haben nur leere Reden geschwungen, falsche Eide geschworen und eigenmächtig Bündnisse geschlossen! Im ganzen Land lassen sie das Unrecht wuchern wie giftiges Unkraut im Getreidefeld.
5Die Einwohner von Samaria werden sich Sorgen machen um das goldene Kalb von Bet-Awen. Das Volk wird trauern, und die Götzenpriester werden jammern, wenn es mit all seiner Pracht von dort weggeführt wird. 6Ja, das goldene Kalb wird nach Assyrien gebracht – als Geschenk für seinen mächtigen König. Dann verspottet man die Leute von Ephraim; sie stehen beschämt da, weil sie sich so verrechnet haben.
7Samaria, die Stadt des Königs, wird zerstört, und der König wird von den Feinden weggeführt, so hilflos, wie ein Zweig den Fluss hinuntertreibt. 8Die Opferstätten, wo die Israeliten Sünde um Sünde begingen, werden verwüstet, die Altäre von Dornen und Disteln überwuchert. Wer überlebt, wird sich wünschen, dass die Berge auf ihn herabstürzen und die Hügel ihn unter sich begraben.
9Der Herr sagt: »Seit damals in Gibea10,9 Vgl. Richter 19,22‒30. ladet ihr immer wieder Schuld auf euch, ihr Israeliten! Bis heute hat sich das nicht geändert. Ihr seid widerspenstig und lehnt euch ständig gegen mich auf, deshalb wird man dort in Gibea Krieg gegen euch führen! 10Ich selbst werde euch zur Rechenschaft ziehen, ich werde fremde Völker zusammenrufen, die euch für eure doppelte Schuld bestrafen!
11Mein Volk glich einer jungen Kuh, die gewohnt war, Getreide zu dreschen; sie tat es gern. Als ich an ihr vorüberkam und ihren starken Nacken sah, wollte ich sie ins Joch spannen: Juda sollte pflügen, Israel10,11 Wörtlich: Jakob. – Der Name von Israels Stammvater wird häufig auch für das Volk Israel gebraucht. eggen. 12Ich sagte zu ihnen: ›Wenn ihr Gerechtigkeit sät, werdet ihr meine Liebe und Treue ernten. Fangt ganz neu an wie ein Bauer, der ein brachliegendes Feld zum ersten Mal wieder bestellt! Denn die Zeit ist da, mich, den Herrn, zu suchen. Dann werde ich kommen und Gutes vom Himmel für euch regnen lassen.‹
13Doch ihr habt Unrecht gesät und Unheil geerntet! Ihr seid Lügen aufgesessen und müsst nun die Folgen tragen! Ihr seid eure eigenen Wege gegangen und habt auf euer großes Heer vertraut. 14Darum wird man das Kriegsgeschrei gegen euch anstimmen und alle eure Festungen dem Erdboden gleichmachen. Es wird euch gehen wie der Stadt Bet-Arbeel, die Schalman in der Schlacht verwüstete: Kleine Kinder wurden zerschmettert und ihre Mütter gleich noch dazu. 15Dasselbe Schicksal lasse ich über euch kommen, o ihr Leute von Bethel! Mit eurer abgrundtiefen Bosheit habt ihr es euch selbst eingebracht. An diesem Tag wird Israels König vernichtet, noch ehe die Sonne am Himmel steht.«
1اسرائيل مانند درخت انگوری است كه شاخه‌های پر بار دارد. ولی چه سود؟ هر چه ثروتش زيادتر می‌شود، آن را برای قربانگاه‌های بتها خرج می‌كند. هر چه محصولاتش فراوانتر می‌شود، مجسمه‌ها و بتهای زيباتری می‌سازد. 2دل مردمانش با خدا راست نيست. آنها خطاكارند و بايد مجازات شوند. خدا قربانگاه‌های بتكده‌هايشان را در هم خواهد كوبيد و بتهايشان را خرد خواهد كرد. 3آنگاه خواهند گفت: «ما خداوند را ترک كرديم و او پادشاه ما را از ما گرفت. ولی اگر پادشاهی نيز می‌داشتيم چه كاری می‌توانست برای ما بكند؟»
4ايشان قسم دروغ می‌خورند و به قولها و عهدهای خود وفا نمی‌كنند. بنابراين، مجازات مثل علفهای سمی كنار مزرعه، در میان آنها خواهد روييد. 5مردم سامره می‌ترسند مبادا بت گوساله شكلشان در بيت‌ئيل صدمه‌ای ببيند. كاهنان و مردم برای آبروی از دست رفتهٔ بتشان عزا می‌گيرند. 6وقتی كه مثل برده به آشور برده شوند، خدای گوساله شكلشان را با خود خواهند برد تا به پادشاه آنجا هديه كنند! اسرائيل به سبب توكل نمودن به اين بت، مسخره و رسوا خواهد شد. 7پادشاه سامره مثل تكه چوبی روی امواج دريا، ناپديد خواهد شد. 8بتكده‌های آون در بيت‌ئيل، جايی كه قوم اسرائيل گناه كردند، با خاک يكسان خواهند شد. خار و خس در اطراف آنها خواهد روييد و قوم با صدای بلند از کوهها و تپه‌ها خواهند خواست كه بر سر ايشان بريزند و آنها را پنهان كنند.
9ای اسرائيل، از آن شب هولناک در جبعه10:9 نگاه کنيد به داوران 19:20. تاكنون دست از گناه نكشيده‌ای. آيا آنهايی كه در جبعه گناه كردند نابود نشدند؟ 10پس به سبب سركشی‌هايت، بر ضد تو برمی‌خيزم و سپاهيان قومها را عليه تو بسيج می‌كنم تا تو را برای گناهانت كه روی هم انباشته شده، مجازات كنم.
11اسرائيل به كوبيدن خرمن عادت كرده است و اين كار آسان را دوست می‌دارد. قبلاً هرگز يوغ سنگين بر گردن او نگذاشته و از گردن ظريف او چشم‌پوشی كرده بودم، ولی اينک او را برای شخم زدن و صاف كردن زمين آماده می‌كنم. دوران تن پروری‌اش به پايان رسيده است.
12بذر نيكوی عدالت را بكاريد تا محصولی از محبت من درو كنيد. زمين سخت دلهای خود را شخم بزنيد، زيرا اينک وقت آنست كه خداوند را بطلبيد تا بيايد و بر شما باران بركات را بباراند.
13ولی شما بذر شرارت كاشتيد و محصول ظلم درو كرديد و ثمرهٔ دروغهايتان را خورديد.
شما به قدرت نظامی و سپاه بزرگ خود اعتماد كرديد، 14بنابراين، ترس و وحشت از جنگ، شما را فرا خواهد گرفت و تمام قلعه‌هايتان واژگون خواهند شد، درست همانطور كه شلمان10:14 شلمان احتمالاً همان شلمناسر پادشاه آشور است که حکومت اسرائيل را برانداخت (دوم پادشاهان 17). شهر بيت اربيل را خراب كرد و مادران و فرزندان آنجا را به خاک و خون كشيد. 15ای مردم اسرائيل، به سبب شرارتهای زيادتان عاقبت شما هم همين است. پادشاهتان به محض شروع جنگ كشته خواهد شد.
