Hesekiel 19 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

Hesekiel 19:1-14

Ein Klagelied

1»Du aber, Hesekiel, stimm ein Klagelied über die Herrscher Israels an! 2Das sollst du singen:

›Was für eine majestätische Löwin war deine Mutter!

Sie hatte ihr Lager bei kräftigen Löwen

und zog dort ihre Jungen auf.

3Um einen jungen Löwen kümmerte sie sich besonders;

er wurde stark und lernte, auf Raubzüge zu gehen

und sogar Menschen zu fressen.

4Ganze Völker erklärten ihm den Krieg, als sie davon hörten;

sie fingen ihn in einer Grube

und zerrten ihn an Haken bis nach Ägypten.

5Die Löwin sah, dass die Hoffnung,

die sie auf ihn gesetzt hatte, umsonst war,

und so zog sie ein anderes ihrer Jungen auf.

6Der junge Löwe wuchs inmitten des Rudels heran;

auch er wurde stark und lernte, auf Raubzüge zu gehen

und sogar Menschen zu fressen.

7Er machte sich über die Festungen19,7 Wörtlich: seine Witwen. – Der hebräische Text ist nicht sicher zu deuten. her

und legte ganze Städte in Trümmer;

die Bewohner des Landes erstarrten vor Schreck,

wenn sein Gebrüll ertönte.

8Da versammelten sich die Völker aus den Provinzen ringsum,

um gegen ihn zu kämpfen.

Sie fingen ihn in einer Grube

und warfen ihr Fangnetz über ihn.

9An Haken zerrten sie ihn in einen Käfig

und brachten ihn zum König von Babylonien.

Dort hielt man ihn gefangen,

denn seine Stimme sollte nicht mehr

auf den Bergen Israels zu hören sein.

10Deine Mutter war wie ein Weinstock19,10 Wörtlich: wie ein Weinstock in deinem Blut. – Der hebräische Text ist nicht sicher zu deuten.,

der nahe am Fluss gepflanzt wurde.

Nie fehlte es ihm an Wasser,

er hatte viele Ranken und trug reiche Frucht.

11Seine Zweige wurden kräftig genug,

um aus ihnen Zepter für Könige zu machen.

Der Weinstock wuchs hoch hinauf,

er ragte bis zu den Wolken;

weithin sichtbar war er

durch seine Größe und seine vielen Ranken.

12Doch schließlich riss man ihn im Zorn aus dem Boden

und warf ihn fort.

Der heiße Ostwind trocknete ihn aus,

seine Früchte wurden abgerissen.

Sein kräftiger Stamm verdorrte

und wurde vom Feuer verzehrt.

13Nun ist der Weinstock wieder eingepflanzt,

er steht in der dürren und trockenen Wüste.

14Seine Zweige haben Feuer gefangen,

und alle seine Früchte sind ein Raub der Flammen geworden.

Kein kräftiger Zweig ist mehr an ihm zu finden,

aus dem man ein Zepter anfertigen könnte.‹«

Dies ist ein Klagelied, und als solches wurde es immer wieder gesungen.

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 19:1-14

Ang Panalambiton Parte sa mga Pangulo sang Israel

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Kantaha ining panalambiton parte sa mga pangulo sang Israel:

2“Ang imo iloy pareho sa isa ka leon nga nagasagod sang iya mga bata kaupod sang iban nga mga leon. 3Gin-atipan niya ang isa niya ka bata kag nangin makusog nga leon. Nakatuon ini magpanukob, kag nagapangaon sang tawo. 4Sang mahibaluan ini sang iban nga mga nasyon ginsiod nila siya kag gindala sa Egipto nga nakaw-itan.

5-6“Sang mareyalisar sang iloy sang sini nga leon nga ang iya handom para sa iya bata napaslawan, ginpadako niya naman ang isa niya ka bata kag nangin makusog man ini nga leon. Nag-upod ini sa iban nga mga leon kag nakatuon ini magpanukob, kag nagapangaon sang tawo. 7Ginpangguba niya ang mabakod nga mga lugar sang mga kaaway19:7 Ginpangguba… kaaway: ukon, Ginlugos niya ang mga asawa sang iya mga kaaway nga ginpamatay niya. kag ginlaglag ang ila mga banwa. Hinadlukan ang mga pumuluyo sini sang mabatian nila ang iya pagngurob.

8“Nagtipon ang mga nasyon sa pagpakig-away sa iya, kag ginlibutan nila siya. Ginladlad nila ang ila lambat kag ginsiod siya. 9Ginkaw-itan nila siya kag gin-guyod pasulod sa hawla, kag gindala sa hari sang Babilonia. Ginpriso nila siya, gani indi na mabatian ang iya pagngurob sa kabukiran sang Israel.

10“Ang imo iloy pareho man sa ubas nga gintanom sa higad sang tubig. Madamo ini sang sanga kag bunga tungod kay bugana ang tubig. 11Mabakod ang iya sini nga mga sanga kag daw puwede himuon nga bulubaston sang hari. Nagtaas gid ang ubas, labaw pa sang sa madabong nga mga tanom. Kitaon ini tungod sa iya kataason kag sa kadabong sang iya mga sanga. 12Pero may naggabot sini tungod sa kaakig, kag ginhaboy sa duta. Nahuyos ang iya mga bunga tungod sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Nalaya ang iya mabakod nga mga sanga kag dayon gintutdan ini. 13Karon gintanom ini liwat sa desierto, sa lugar nga mamala kag wala sing tubig. 14Nasunog ang isa sang iya mga sanga kag naglapta ang kalayo sa iban pa nga mga sanga, kag nasunog man ang mga bunga sini. Gani wala na sing mabakod nga sanga nga nabilin nga puwede himuon nga bulubaston sang hari.

“Ini nga panalambiton dapat nga kantahon sa sini nga panahon.”