4. Mose 9 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

4. Mose 9:1-23

Das erste Passahfest in der Wüste

1Im 1. Monat des 2. Jahres nachdem die Israeliten Ägypten verlassen hatten, sprach der Herr in der Wüste Sinai zu Mose:

2»Ihr sollt das Passahfest zur vorgeschriebenen Zeit feiern: 3am Abend des 14. Tages in diesem Monat. Haltet euch an alle Bestimmungen und Vorschriften für das Fest!« 4Mose teilte es den Israeliten mit. 5So feierten sie am Abend des 14. Tages im 1. Monat das Passahfest in der Wüste Sinai. Sie befolgten dabei alle Anweisungen des Herrn.

6Einige Männer aber hatten zuvor eine Leiche berührt. Dadurch waren sie am Tag des Passahfestes unrein und konnten nicht mitfeiern. Sie fragten daher Mose und Aaron um Rat: 7»Wir haben einen Toten berührt und sind dadurch unrein geworden. Sollen wir deshalb etwa vom Fest ausgeschlossen werden? Wir würden auch gerne dabei sein und wie alle anderen Israeliten dem Herrn unsere Opfer darbringen!« 8Mose antwortete: »Wartet hier! Ich will hören, was der Herr dazu sagt.«

9Der Herr sprach zu Mose: 10»Was ich dir jetzt sage, soll für immer gelten: Wer sich durch die Berührung eines Toten verunreinigt hat oder auf einer weiten Reise ist und deshalb nicht am Fest teilnehmen kann, 11der soll es genau einen Monat später nachholen. Dann soll er das Passahlamm wie sonst auch mit bitteren Kräutern essen und mit Brot, das ohne Sauerteig gebacken ist. 12Er darf nichts davon bis zum nächsten Morgen übrig lassen und dem Lamm keinen Knochen brechen. Er muss alle Bestimmungen und Vorschriften für das Passahfest genau befolgen. 13Aber wenn jemand das Fest im 1. Monat nicht feiert, obwohl er rein ist und sich auch nicht auf Reisen befindet, hat er sein Leben verwirkt. Er darf nicht länger zur Gemeinschaft eures Volkes gehören. Er hat mir, dem Herrn, sein Opfer nicht zur festgelegten Zeit dargebracht und muss die Folgen dieser Sünde tragen. 14Wenn ein Ausländer, der sich eurem Volk angeschlossen hat, zu meiner Ehre das Passahfest feiern will, muss auch er dabei alle Vorschriften beachten. Für Einheimische und Ausländer soll dasselbe Recht gelten!«

Der Herr führt sein Volk

15Als man das heilige Zelt aufgestellt hatte, in dem die Gesetzestafeln aufbewahrt wurden, kam die Wolke des Herrn und bedeckte es. In der folgenden Nacht leuchtete sie wie Feuer. 16Sie blieb von nun an über dem Heiligtum. Am Tag glich sie einer Wolke und nachts einem Feuer. 17Wenn sie aufstieg, brachen die Israeliten auf und folgten ihr. Und wo sie sich niederließ, schlugen sie ihr Lager wieder auf. 18Durch die Wolke gab ihnen der Herr das Zeichen zum Weiterziehen oder Haltmachen. Solange die Wolke auf dem Heiligtum ruhte, ließen die Israeliten ihre Zelte stehen. 19Das dauerte manchmal sehr lange. Auch dann hielten sie sich an die Weisung des Herrn und brachen nicht auf. 20Es kam auch vor, dass sie nur wenige Tage an einem Ort blieben, ganz wie der Herr es befahl. 21Manchmal ließ die Wolke sich am Abend nieder und stieg schon am nächsten Morgen wieder auf. Dann zogen die Israeliten sofort los. Die Wolke konnte einen Tag und eine Nacht bleiben, 22aber auch zwei Tage, einen Monat oder noch länger. Immer wenn die Wolke auf dem heiligen Zelt ruhte, schlugen die Israeliten ihre Zelte auf und blieben so lange, bis die Wolke sich wieder erhob. 23Sie folgten bei ihrem Zug durch die Wüste den Weisungen des Herrn und taten, was er ihnen durch Mose sagte.

Ang Pulong Sang Dios

Numero 9:1-23

1Sang nahauna nga bulan sang ikaduha nga tuig halin sang pagguwa sang mga Israelinhon sa Egipto, nagsiling ang Ginoo kay Moises didto sa kamingawan sang Sinai, 2“Ipasaulog sa mga Israelinhon ang Piesta sang Paglabay sang Anghel sa natalana nga tion, 3umpisa sa pagsalop sang adlaw sa ika-14 nga adlaw sang sini nga bulan. Kinahanglan nga sundon gid ninyo ang tanan nga pagsulundan parte sa sini nga piesta.”

4Gani ginsilingan ni Moises ang mga Israelinhon sa pagsaulog sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, 5kag gintuman nila ini didto sa kamingawan sang Sinai sang pagsalop sang adlaw sa ika-14 nga adlaw sang nahauna nga bulan. Ginhimo ini sang tanan nga Israelinhon suno sa ginsugo sang Ginoo kay Moises.

6Pero may iban sa ila nga wala nakasaulog sang sini nga piesta, tungod kay sa sina nga adlaw ginkabig sila nga mahigko tungod nga nakatandog sila sang patay. Gani sadto mismo nga adlaw nagkadto sila kay Moises kag kay Aaron 7kag nagsiling, “Nangin mahigko kami tungod nakatandog kami sang patay, pero ngaa bala nga indi kami pagtugutan sa pagselebrar sang sini nga piesta kag sa paghalad sang mga halad sa Ginoo upod sa iban nga mga Israelinhon sa natalana nga tion?” 8Nagsabat si Moises sa ila, “Maghulat lang anay kamo hasta mahibaluan ko kon ano ang isugo sang Ginoo sa akon parte sa inyo.”

9Nagsiling ang Ginoo kay Moises, 10“Silinga ang mga Israelinhon nga ang bisan sin-o sa ila ukon sa ila mga kaliwat nga nangin mahigko tungod sa pagtandog sang patay ukon tungod nagbiyahe siya sa malayo, makasaulog gihapon sang Piesta sang Paglabay sang Anghel. 11Saulugon nila ini pagkaligad sang isa ka bulan, umpisa sa pagsalop sang adlaw sa ika-14 nga adlaw sang ikaduha nga bulan. Magakaon sila sang karnero nga may upod nga tinapay nga wala sing inugpahabok kag sang mapait nga tanom. 12Kinahanglan nga wala gid sila sing may ibilin sini pagkaaga, kag indi man nila pagbalion ang mga tul-an sang karnero. Kon magsaulog sila sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, kinahanglan nga sundon gid nila ang tanan nga pagsulundan parte sini.

13“Pero ang tawo nga indi magsaulog sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, bisan matinlo siya kag wala nagbiyahe sa malayo, ina nga tawo dapat indi na pagkabigon nga sakop ninyo, tungod kay wala siya naghalad sang halad para sa Ginoo sa natalana nga tion. Ina nga tawo magaantos sa iya nga sala.

14“Kon ang indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo gusto magsaulog sang Piesta sang Paglabay sang Anghel, kinahanglan nga saulugon niya ini suno sa tanan nga pagsulundan parte sini. Pareho lang ang mga pagsulundan para sa mga tumandok nga mga Israelinhon kag sa mga indi Israelinhon.”

Ang Panganod sa Tolda nga Simbahan

(Exo. 40:34-38)

15Sang adlaw nga ginpatindog ang Tolda nga Simbahan nga sa diin nabutang ang Kasuguan, ginlikupan ini sang panganod. Halin sa gab-i hasta sa aga nagasiga ang panganod nga daw sa kalayo. 16Amo ini ang nagakatabo permi—nagalikop ang panganod sa Tolda kon adlaw kag nagasiga ini nga daw sa kalayo kon gab-i. 17Kon mag-alsa na gani ang panganod sa ibabaw sang Tolda kag maghalin, nagahalin man ang mga Israelinhon, kag kon diin gani magpundo ang panganod didto man sila nagakampo. 18Gani nagalakat kag nagakampo ang mga Israelinhon suno sa mando sang Ginoo. Wala sila nagalakat kon nagalikop pa ang panganod sa Tolda. 19Bisan magdugay ang panganod sa ibabaw sang Tolda, nagahulat lang sila sa sugo sang Ginoo kag wala sila nagahalin. 20Kon kaisa mga pila lang ka adlaw ang panganod sa ibabaw sang Tolda, gani ang mga tawo nagapabilin man sing pila lang ka adlaw. Dayon suno sa mando sang Ginoo nagahalin sila. 21Kon kaisa man nagapabilin ini sa isa lang ka gab-i kag pagkaaga nagapaibabaw ini, kag nagalakat man dayon ang mga Israelinhon. Bisan gab-i ukon adlaw, basta magpaibabaw ang panganod nagalakat man ang mga Israelinhon. 22Kon magpabilin man ang panganod sa ibabaw sang Tolda sing duha ka adlaw ukon mga isa ka bulan ukon mga isa ka tuig, nagapabilin man ang mga Israelinhon sa ila kampo. Pero kon magpaibabaw na gani ang panganod, nagalakat man dayon sila. 23Gani nagakampo kag nagalakat ang mga Israelinhon suno sa mando sang Ginoo. Kag gintuman nila ang mga sugo sang Ginoo paagi kay Moises.