4. Mose 9 – HOF & APSD-CEB

Hoffnung für Alle

4. Mose 9:1-23

Das erste Passahfest in der Wüste

1Im 1. Monat des 2. Jahres nachdem die Israeliten Ägypten verlassen hatten, sprach der Herr in der Wüste Sinai zu Mose:

2»Ihr sollt das Passahfest zur vorgeschriebenen Zeit feiern: 3am Abend des 14. Tages in diesem Monat. Haltet euch an alle Bestimmungen und Vorschriften für das Fest!« 4Mose teilte es den Israeliten mit. 5So feierten sie am Abend des 14. Tages im 1. Monat das Passahfest in der Wüste Sinai. Sie befolgten dabei alle Anweisungen des Herrn.

6Einige Männer aber hatten zuvor eine Leiche berührt. Dadurch waren sie am Tag des Passahfestes unrein und konnten nicht mitfeiern. Sie fragten daher Mose und Aaron um Rat: 7»Wir haben einen Toten berührt und sind dadurch unrein geworden. Sollen wir deshalb etwa vom Fest ausgeschlossen werden? Wir würden auch gerne dabei sein und wie alle anderen Israeliten dem Herrn unsere Opfer darbringen!« 8Mose antwortete: »Wartet hier! Ich will hören, was der Herr dazu sagt.«

9Der Herr sprach zu Mose: 10»Was ich dir jetzt sage, soll für immer gelten: Wer sich durch die Berührung eines Toten verunreinigt hat oder auf einer weiten Reise ist und deshalb nicht am Fest teilnehmen kann, 11der soll es genau einen Monat später nachholen. Dann soll er das Passahlamm wie sonst auch mit bitteren Kräutern essen und mit Brot, das ohne Sauerteig gebacken ist. 12Er darf nichts davon bis zum nächsten Morgen übrig lassen und dem Lamm keinen Knochen brechen. Er muss alle Bestimmungen und Vorschriften für das Passahfest genau befolgen. 13Aber wenn jemand das Fest im 1. Monat nicht feiert, obwohl er rein ist und sich auch nicht auf Reisen befindet, hat er sein Leben verwirkt. Er darf nicht länger zur Gemeinschaft eures Volkes gehören. Er hat mir, dem Herrn, sein Opfer nicht zur festgelegten Zeit dargebracht und muss die Folgen dieser Sünde tragen. 14Wenn ein Ausländer, der sich eurem Volk angeschlossen hat, zu meiner Ehre das Passahfest feiern will, muss auch er dabei alle Vorschriften beachten. Für Einheimische und Ausländer soll dasselbe Recht gelten!«

Der Herr führt sein Volk

15Als man das heilige Zelt aufgestellt hatte, in dem die Gesetzestafeln aufbewahrt wurden, kam die Wolke des Herrn und bedeckte es. In der folgenden Nacht leuchtete sie wie Feuer. 16Sie blieb von nun an über dem Heiligtum. Am Tag glich sie einer Wolke und nachts einem Feuer. 17Wenn sie aufstieg, brachen die Israeliten auf und folgten ihr. Und wo sie sich niederließ, schlugen sie ihr Lager wieder auf. 18Durch die Wolke gab ihnen der Herr das Zeichen zum Weiterziehen oder Haltmachen. Solange die Wolke auf dem Heiligtum ruhte, ließen die Israeliten ihre Zelte stehen. 19Das dauerte manchmal sehr lange. Auch dann hielten sie sich an die Weisung des Herrn und brachen nicht auf. 20Es kam auch vor, dass sie nur wenige Tage an einem Ort blieben, ganz wie der Herr es befahl. 21Manchmal ließ die Wolke sich am Abend nieder und stieg schon am nächsten Morgen wieder auf. Dann zogen die Israeliten sofort los. Die Wolke konnte einen Tag und eine Nacht bleiben, 22aber auch zwei Tage, einen Monat oder noch länger. Immer wenn die Wolke auf dem heiligen Zelt ruhte, schlugen die Israeliten ihre Zelte auf und blieben so lange, bis die Wolke sich wieder erhob. 23Sie folgten bei ihrem Zug durch die Wüste den Weisungen des Herrn und taten, was er ihnen durch Mose sagte.

Ang Pulong Sa Dios

Numero 9:1-23

1Sa unang bulan sa ikaduhang tuig gikan sa paggawas sa mga Israelinhon sa Ehipto, miingon ang Ginoo kang Moises didto sa kamingawan sa Sinai, 2“Ipasaulog gayod sa mga Israelinhon ang Pista sa Paglabay sa Anghel sa gitakda nga panahon, 3sugod sa pagsalop sa adlaw sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan. Kinahanglan sundon gayod ninyo ang tanang tulumanon mahitungod niini nga pista.”

4Busa giingnan ni Moises ang mga Israelinhon sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel. 5Ug gihimo nila ang pagsaulog didto sa kamingawan sa Sinai sa pagsalop sa adlaw sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan. Gihimo kini sa tanang mga Israelinhon sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises.

6Apan adunay uban nga wala makaapil sa pagsaulog sa pista tungod kay nianang adlawa nahimo silang hugaw kay nakahikap sila ug patay. Busa niadto mismong adlawa miadto sila kang Moises ug kang Aaron, 7ug miingon kang Moises, “Nahimo kaming hugaw kay nakahikap kami ug patay, apan nganong did-an man kami sa paghalad sa mga halad ngadto sa Ginoo uban sa mga Israelinhon sa gitakda nga panahon?” 8Mitubag si Moises kanila, “Paghulat lang una kamo hangtod masayran ko kon unsay imando sa Ginoo kanako bahin kaninyo.”

9Miingon ang Ginoo kang Moises, 10“Ingna ang mga Israelinhon nga si bisan kinsa kanila o sa umaabot nilang mga kaliwat nga nahimong hugaw kay nakahikap ug patay o tungod kay nagbiyahe sa layo, makahimo gihapon sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel. 11Saulogon nila kini paglabay sa usa ka bulan, sugod sa pagsalop sa adlaw sa ika-14 nga adlaw sa ikaduha nga bulan. Kan-on nila ang karnero uban sa pan nga walay patubo ug pait nga mga utanon. 12Kinahanglan nga wala gayoy mahibilin niini pagkabuntag, ug dili usab nila balion ang mga bukog sa karnero. Kon magsaulog sila sa Pista sa Paglabay sa Anghel kinahanglan nga sundon gayod nila ang mga tulumanon mahitungod niini.

13“Apan ang tawo nga hinlo ug wala magbiyahe sa layo nga wala magsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel, kinahanglan nga dili na isipon nga sakop ninyo, tungod kay wala siya maghalad sa halad nga alang sa Ginoo sa gitakda nga panahon. Kana nga tawo mag-antos tungod sa iyang sala.

14“Kon ang usa ka langyaw nga nagapuyo uban kaninyo gustong magsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel, kinahanglan nga saulogon niya kini sumala sa tanang mga tulumanon bahin niini. Ang mga tulumanon alang sa mga langyaw sama ra sa mga Israelinhon.”

Ang Panganod didto sa Tolda nga Simbahan

(Exo. 40:34-38)

15Sa adlaw nga gipatindog ang Tolda nga Simbahan, nga gitawag usab ug Tolda nga Tagboanan, gipalibotan kini sa panganod. Gikan sa gabii hangtod sa buntag, kini nga panganod daw sa kalayo nga nagasiga. 16Mao kini ang kanunay nga mahitabo: Kon adlaw ginapalibotan niini ang Tolda ug kon gabii nagasiga kini nga daw kalayo. 17Kon mopaibabaw ang panganod tungod sa Tolda ug mohawa, manglakaw ang mga Israelinhon, ug kon asa mopundo ang panganod, didto usab sila magkampo. 18Busa nagalakaw ug nagakampo ang mga Israelinhon sumala sa mando sa Ginoo. Magpabilin sila sa kampo samtang anaa pa ang panganod ibabaw sa Tolda. 19Bisan magpabilin ug dugay ang panganod diha tungod sa Tolda, dili sila mobiya ug nagahulat lang sila sa mando sa Ginoo. 20Usahay magpabilin lang ug pipila ka adlaw ang panganod diha tungod sa Tolda, busa ang mga tawo magpabilin usab ug mga pipila lang ka adlaw didto. Unya manglakaw na usab sila sumala sa mando sa Ginoo. 21Usahay magpabilin kini ug usa lang ka gabii ug pagkasunod adlaw mopaibabaw na kini, ug manglakaw na usab dayon ang mga Israelinhon. Adlaw man o gabii, basta mopaibabaw na ang panganod manglakaw usab ang mga Israelinhon. 22Kon magpabilin gani ang panganod diha tungod sa Tolda ug duha ka adlaw o mga usa ka bulan, o kon mga usa ka tuig,9:22 mga usa ka tuig: o, kon sa taas nga mga panahon. magpabilin usab ang mga Israelinhon sa ilang kampo. Apan kon mopaibabaw na ang panganod, manglakaw usab sila dayon. 23Busa magkampo ug manglakaw ang mga Israelinhon sumala sa mando sa Ginoo. Ug gituman nila ang sugo sa Ginoo pinaagi kang Moises.