4. Mose 18 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

4. Mose 18:1-32

Die Verantwortung der Priester und Leviten

1Der Herr sprach zu Aaron: »Du trägst zusammen mit deinen Söhnen und der ganzen Familie deines Vaters die Verantwortung für das heilige Zelt. Wenn dort gegen meine Gebote verstoßen wird, trifft euch die Schuld. Und wenn ihr beim Priesterdienst meine Anweisungen missachtet, ziehe ich euch dafür zur Rechenschaft. 2Denn diese Aufgaben sind allein euch anvertraut. Die anderen Leviten dürfen sich zusammen mit euch dem Heiligtum nähern. Sie sollen euch begleiten und euch helfen, wenn ihr dort euren Dienst verrichtet. 3Was ihr ihnen auftragt, sollen sie tun und alle Arbeiten erledigen, die beim heiligen Zelt anfallen. Nur den heiligen Gefäßen und Werkzeugen und dem Altar dürfen sie sich nicht nähern, sonst müssen sie sterben und ihr mit ihnen. 4Die Leviten sollen also an eurer Seite die erforderlichen Arbeiten im Heiligtum ausführen. Außer ihnen darf jedoch niemand zu euch in das Heiligtum kommen. 5-6Denkt daran: Eure levitischen Brüder sind mein Geschenk an euch. Ich habe sie aus allen Stämmen Israels ausgewählt, damit sie mir im Heiligtum dienen. Aber für den Altar und das heilige Zelt selbst seid allein ihr Priester zuständig. Niemand anderes darf sich in euer Amt einmischen, damit mein Zorn nicht wieder über euch Israeliten hereinbricht. 7Das Priestertum ist nur dir und deinen Söhnen anvertraut. Ihr allein dürft die Opfer auf dem Altar darbringen und das Allerheiligste hinter dem Vorhang betreten. Das sind ausschließlich eure Aufgaben. Das Priestertum ist mein Geschenk an euch. Jeder andere, der sich in euer Amt drängt, muss sterben.«

Der Anteil der Priester an den Opfern

8Weiter sprach der Herr zu Aaron: »Du weißt, dass ich euch Priestern von jedem meiner Opfer einen Anteil als Lohn geben werde. Dies soll für alle Zeiten so bleiben. 9Außerdem habe ich die heiligsten Gaben, die mir die Israeliten darbringen, für euch bestimmt: jedes Speiseopfer, Sündopfer und Schuldopfer. Alles, was nicht auf dem Altar verbrannt wird, gehört dir und deinen Söhnen. Achtet es als etwas besonders Heiliges! 10Ihr Männer sollt es im Vorhof des Heiligtums essen.

11Doch die Gaben, die vor dem Altar hin- und hergeschwungen und so mir geweiht werden, sind für alle eure Angehörigen bestimmt, Männer, Frauen und Kinder. Jeder aus eurer Sippe darf davon essen, wenn er rein ist. Euer Anspruch auf diesen Anteil am Opfer soll für immer bestehen bleiben. 12Außerdem gebe ich euch das Beste von Öl, Most und Getreide, die erste Ernte, die man mir darbringt. 13Auch die ersten Früchte, die im Land wachsen und die man im Heiligtum abgibt, gehören euch. Jeder aus eurer Sippe, der rein ist, darf davon essen. 14Ihr erhaltet alles, was die Israeliten mir unwiderruflich weihen. 15Darüber hinaus gehört euch jeder älteste Sohn in Israel und jedes männliche Tier, das als erstes geboren und mir dargebracht wird. Allerdings sollt ihr die Kinder freikaufen lassen, ebenso die unreinen Tiere, die nicht als Opfer in Frage kommen.

16Sobald der erstgeborene Sohn einer Familie einen Monat alt ist, sollen für ihn 5 Silberstücke zu je 12 Gramm bezahlt werden, nach dem im Heiligtum gültigen Gewicht. 17Aber reine Tiere wie Rinder, Schafe und Ziegen sollt ihr nicht freikaufen lassen, denn sie gehören allein mir. Besprengt den Altar mit ihrem Blut und lasst ihr Fett in Rauch aufgehen, um mich mit diesem wohlriechenden Brandopfer zu erfreuen. 18Das Fleisch dieser Tiere aber soll euch Priestern gehören, so wie bei den Opfern, wo ihr den rechten Hinterschenkel und die Brust vor dem Eingang des heiligen Zeltes hin- und herschwingt, um zu zeigen, dass sie mir geweiht sind.

19Alle diese Anteile an den Opfertieren gebe ich euch und euren Angehörigen, Männern, Frauen und Kindern. So soll es für alle Zeiten bleiben. Darauf gebe ich euch mein Wort, und ich werde es niemals brechen!18,19 Wörtlich: Es ist ein ewiger Salzbund zwischen dem Herrn und dir und deinen Nachkommen. – Bündnisse wurden durch das Essen von Salz besiegelt. Vgl. »Bund« in den Sacherklärungen.«

Der Anteil der Leviten

20Dann sprach der Herr zu Aaron: »Dein Stamm wird in Kanaan kein Land erhalten und kein eigenes Gebiet besitzen wie die anderen Israeliten. Denn ich selbst bin euer Anteil und Erbe. 21Den Leviten gebe ich als Lohn für ihren Dienst den zehnten Teil der Ernte, den die Israeliten zum Heiligtum bringen. 22Außer ihnen darf in Zukunft kein anderer Israelit dem heiligen Zelt zu nahe kommen. Das wäre eine Sünde, für die er mit dem Leben bezahlen muss. 23Nur die Leviten dürfen die Arbeiten am Heiligtum verrichten, sie sind dort für alles verantwortlich. So soll es immer bleiben, heute und für alle künftigen Generationen. Die Leviten erhalten also kein eigenes Stammesgebiet in Israel, 24sondern bekommen stattdessen den zehnten Teil der Ernte, den die Israeliten mir als Abgabe bringen.«

Die Abgabe der Leviten für den Herrn

25-26Außerdem ließ der Herr den Leviten durch Mose ausrichten: »Ich habe euch den zehnten Teil von allem zugesagt, was in Israel geerntet wird. Davon sollt ihr mir wiederum den zehnten Teil geben. 27Dieses Opfer zählt für mich genauso, als hättet ihr das Getreide selbst gedroschen und den Wein selbst gekeltert. 28Wie die anderen Israeliten sollt auch ihr Leviten mir einen Teil von allem geben, was ihr bekommt. Bringt es dem Priester Aaron. 29Das Beste von eurem Anteil sollt ihr mir überlassen, denn es ist heilig und gehört mir. 30Wenn ihr das tut, dann nehme ich eure Gabe an, als hättet ihr Getreide und Wein aus eurer eigenen Ernte dargebracht. 31Euren Anteil könnt ihr dann mit euren Familien essen, wo immer ihr wollt. Schließlich ist dies der Lohn, der euch für eure Arbeit am heiligen Zelt zusteht. 32Wenn ihr vorher das Beste abgegeben habt, ladet ihr keine Schuld auf euch. So sorgt ihr dafür, dass die heiligen Gaben der Israeliten nicht entweiht werden und ihr nicht sterben müsst.«

Ang Pulong Sang Dios

Numero 18:1-32

Ang mga Katungdanan sang mga Pari kag sang mga Levita

1Nagsiling ang Ginoo kay Aaron, “Ikaw kag ang imo mga anak nga lalaki kag ang imo mga paryente halin sa tribo ni Levi amo ang responsable sa sala nga inyo mahimo sa inyo pag-alagad sa balaan nga Tolda. Pero ikaw lang kag ang imo mga anak ang responsable sa sala nga inyo mahimo nga may kaangtanan sa inyo pagkapari. 2Kon mag-alagad ka kag ang imo mga anak sa Tolda nga sa diin nabutang ang Kasuguan, pabuliga ninyo ang inyo mga paryente halin sa tribo ni Levi. 3Magaobra sila sa idalom sang imo pagdumala, kag himuon nila ang tanan nila nga buluhaton sa Tolda, pero indi sila dapat magtandog sa balaan nga mga kagamitan sang Tolda ukon sa halaran, kay kon himuon nila ina magakalamatay sila pati kamo. 4Magbulig sila sa imo, kag responsibilidad nila ang pag-atipan sang Tolda nga Ginapakigkitaan kag ang paghimo sang tanan nga buluhaton sini. Dapat wala sing bisan sin-o nga magbulig sa inyo nga indi kaliwat ni Levi.

5“Ikaw kag ang imo mga anak ang responsable sa pag-atipan sang Balaan nga Lugar kag sang halaran, agod indi ako maakig liwat sa mga Israelinhon. 6Ako mismo ang nagpili sang imo kapareho nga mga kaliwat ni Levi halin sa mga Israelinhon agod mangin imo kabulig. Gindedikar sila sa akon sa pag-alagad sa Tolda nga Ginapakigkitaan. 7Pero ikaw lang kag ang imo mga anak ang makaalagad bilang mga pari. Kamo lang ang makahimo sang mga buluhaton nga may kaangtanan sa halaran kag sa Labing Balaan nga Lugar. Regalo ko sa inyo ang inyo pagkapari. Ang bisan sin-o nga maghimo sini nga indi pari pagapatyon.”

Ang mga Halad para sa mga Pari kag mga Levita

8Dayon nagsiling ang Ginoo kay Aaron, “Ako mismo ang nagpili sa imo nga magdumala sa balaan nga mga halad nga ginahalad sang mga Israelinhon sa akon. Ginahatag ko ini sa imo kag sa imo mga anak bilang bahin ninyo hasta san-o. 9May ara kamo sang parte sa sining balaan nga mga halad nga wala ginasunog, nga ginahalad sang mga tawo sa akon bilang balaan nga mga halad. Lakip sa sini nga mga halad amo ang halad nga regalo, halad sa pagpakatinlo, kag halad nga bayad sa sala. Amo ini ang imo parte kag sang imo mga anak. 10Kauna ninyo ini sa balaan gid nga lugar.18:10 sa balaan gid nga lugar: ukon, bilang balaan gid nga halad. Kinahanglan nga mga lalaki lang ang magkaon sini kag kabiga ninyo ini nga balaan. 11Ang iban pa gid nga mga halad sang mga Israelinhon nga ginabayaw sa halaran para man sa inyo. Ginahatag ko ini sa imo kag sa imo mga kaliwat bilang inyo bahin hasta san-o. Makakaon sini ang bisan sin-o sa imo pamilya nga ginakabig nga matinlo. 12Ginahatag ko man sa inyo ang maayo nga mga produkto nga ginahalad sang mga Israelinhon halin sa ila nahauna nga patubas: lana, duga sang ubas, kag uyas. 13Huo, mangin inyo ang tanan nga produkto nga ila ginahalad sa akon halin sa nahauna nga patubas sang ila duta. Makakaon sini ang bisan sin-o sa imo pamilya nga ginakabig nga matinlo.

14“Ang tanan nga butang sa Israel nga ginhalad sa akon sing bug-os18:14 ginhalad sa akon sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga butang nga ginhalad sa Ginoo nga indi na gid mabawi kag mangin iya na sang mga pari hasta san-o. Kon kaisa ginalaglag ini. mangin inyo. 15Ang tanan nga kamagulangan nga lalaki, tawo man ukon sapat, nga ginahalad sa akon mangin inyo man. Pero kinahanglan nga ipagawad ninyo sa manughalad ang kamagulangan nga mga anak nga lalaki kag ang mga kamagulangan nga mga sapat nga ginakabig nga mahigko. 16Ipagawad ninyo ini kon isa na ka bulan ang edad, kag kinahanglan nga ipagawad ninyo ini sa bili nga lima ka bilog nga pilak, suno sa kabug-aton sang pilak sa kilohan sang mga pari. 17Pero indi ninyo pag-ipagawad ang kamagulangan nga turo nga baka, karnero ukon kanding kay akon na ini. Ihawon ninyo ini kag iwisik ang dugo sa halaran kag sunuga ang mga tambok bilang halad nga paagi sa kalayo.18:17 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa 15:3. Ang kahamot sini nga halad makapalipay sa akon. 18Inyo ang karne sini, subong nga ang dughan kag ang tuo nga paa sang halad nga ginabayaw inyo man. 19Huo, ginahatag ko sa inyo ining tanan nga balaan nga mga halad nga ginabayaw sang mga Israelinhon sa akon. Para ini sa imo kag sa imo mga kaliwat bilang inyo bahin hasta san-o. Ining kasugtanan ko sa imo kag sa imo mga kaliwat indi maliwat hasta san-o.”18:19 Ining kasugtanan… indi maliwat hasta san-o: sa literal, Ini wala sing katapusan nga kasugtanan nga asin para sa imo kag sa imo mga kaliwat.

20Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Aaron, “Kamo nga mga pari wala sing may mapanubli nga duta sa Israel, kay ako mismo ang maghatag sang inyo mga kinahanglanon.

21“Kon parte sa mga Levita, bayaran ko sila sa ila nga serbisyo sa Tolda. Ihatag ko sa ila ang tanan nga ikanapulo nga ihatag sang mga Israelinhon bilang parte nila. 22Sugod subong, wala sing iban nga Israelinhon nga magpalapit sa Tolda nga Ginapakigkitaan luwas lang sa mga pari kag sa mga Levita, kay kon magpalapit sila, magapanabat sila sa ila nga sala kag mapatay. 23Ang mga Levita amo ang responsable sa mga buluhaton sa Tolda nga Ginapakigkitaan, kag magapanabat sila sa ila mahimo nga sala kontra sini. Ini nga pagsulundan dapat tumanon hasta sa palaabuton nga mga henerasyon. Ang mga Levita wala sing may mapanubli nga duta sa Israel. 24Sa baylo, ihatag ko sa ila bilang parte nila ang mga ikanapulo nga ihatag sang mga Israelinhon bilang halad nila sa akon. Amo gani nga nagsiling ako nga ang mga Levita wala sing may mapanubli nga duta sa Israel.”

25Ginsugo sang Ginoo si Moises 26nga ihambal niya ini sa mga Levita: “Kon mabaton ninyo halin sa mga Israelinhon ang ikanapulo nga ihatag ko sa inyo bilang parte ninyo, kinahanglan nga maghatag man kamo sang inyo ikanapulo halin sa amo nga ikanapulo bilang halad sa akon. 27Kabigon ko ini bilang halad ninyo halin sa mga patubas, nga daw sa naghalad kamo sang uyas halin sa linasan ukon bino halin sa pulugaan sang ubas. 28Sa sini nga paagi makahatag man kamo sang halad sa akon halin sa tanan nga ikanapulo nga inyo mabaton halin sa mga Israelinhon. Kag ang akon parte, nga amo ang ikanapulo sini, ihatag ninyo kay Aaron nga pari. 29Kinahanglan nga ang akon parte amo ang pinakamaayo nga parte sang tanan nga ihatag sa inyo. 30Kon mahalad na ninyo ini, kabigon ko ini bilang halad ninyo halin sa linasan ukon pulugaan sang ubas. 31Puwede ninyo kaunon sang inyo pamilya ang inyo parte bisan diin nga lugar, kay ina ang inyo suweldo sa pag-alagad sa Tolda nga Ginapakigkitaan. 32Indi kamo makasala sa inyo pagkaon sini kon nahalad na ninyo ang pinakamaayo nga parte sa Ginoo. Gani siguraduhon ninyo nga indi ninyo madagtaan ang balaan nga mga halad sang mga Israelinhon paagi sa pagkaon sang inyo parte nga wala pa ninyo mahatag ang akon parte, agod indi kamo mapatay.”