2. Samuel 15 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

2. Samuel 15:1-37

Absalom plant eine Verschwörung

1Absalom beschaffte sich einen Wagen mit Pferden und eine 50 Mann starke Leibwache. 2Er stellte sich jeden Morgen in aller Frühe an die Straße, die zum Palast führte. Alle, die mit einer Streitsache kamen, um sie dem König als oberstem Richter vorzulegen, fragte er nach ihrer Heimatstadt. Wenn jemand zu einem der Nordstämme Israels gehörte, 3sagte Absalom zu ihm: »Zweifellos würdest du den Prozess gewinnen, denn du bist im Recht. Aber man wird dich gar nicht erst bis zum König vorlassen.« 4Und er fügte noch hinzu: »Ach, wäre doch ich der oberste Richter in unserem Land! Ich würde mir Zeit nehmen für jeden, der mit seinem Fall zu mir kommt. Allen würde ich zu ihrem Recht verhelfen.« 5Wenn der andere sich dann voller Ehrfurcht vor Absalom zu Boden werfen wollte, kam der ihm zuvor, umarmte und küsste ihn. 6So verhielt Absalom sich gegenüber allen Leuten aus Israel, die mit ihren Streitigkeiten zum König nach Jerusalem kamen. Dadurch machte er sich bei ihnen beliebt.

7Das ging vier15,7 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: vierzig. Jahre lang so. Eines Tages sagte Absalom zu David: »Ich möchte gern nach Hebron gehen, um ein Gelübde zu erfüllen, das ich vor dem Herrn abgelegt habe. 8Denn als ich in Geschur in Syrien war, schwor ich ihm: ›Wenn du mich wieder nach Jerusalem heimkehren lässt, bringe ich dir ein Opfer dar.‹« 9»Geh nur und erfülle dein Gelübde«, antwortete der König. Absalom ging nach Hebron 10und sandte heimlich Boten in alle Stammesgebiete Israels. Sie sollten überall verkünden: »Sobald ihr die Hörner hört, ruft, so laut ihr könnt: ›Absalom ist unser König! In Hebron wurde er gekrönt.‹« 11Absalom hatte zweihundert Männer aus Jerusalem zu seinem Opferfest nach Hebron eingeladen. Sie wussten nichts von seinen Plänen und gingen ahnungslos mit.

12Als die Opfertiere geschlachtet waren, schickte Absalom noch eine Einladung an Ahitofel, einen Berater von König David, der in Gilo wohnte. Ahitofel kam und schloss sich ihm an. So sammelte Absalom immer mehr Leute um sich, die seine Verschwörung unterstützten.

Davids Flucht aus Jerusalem

13Ein Bote kam zu David nach Jerusalem und meldete: »Absalom hat eine Verschwörung angezettelt! Die meisten Israeliten sind auf seiner Seite.« 14»Dann gibt es für uns nur eines: fliehen, damit wir ihm nicht in die Hände fallen«, sagte David zu seinen Anhängern. »Wir müssen sofort aufbrechen, beeilt euch! Sonst überwältigt er uns hier in der Stadt, und dann sind wir und alle Einwohner verloren. Denn bestimmt würde er ein großes Blutbad anrichten.« 15Davids Leute antworteten: »Wir stehen zu unserem König. Tu, was du für richtig hältst!«

16David floh mit seiner Familie und allen Anhängern aus der Stadt. Nur zehn seiner Nebenfrauen ließ er zurück, damit der Palast nicht unbeaufsichtigt blieb. 17Er ging mit seinem Gefolge bis zum letzten Haus am Stadtrand und machte dort Halt. 18Dann ließ er alle, die mitgekommen waren, an sich vorüberziehen: zuerst die königliche Leibwache, dann die 600 Mann, die ihm aus Gat gefolgt waren, und schließlich alle anderen, die zu ihm hielten. 19Als Ittai, ein Philister aus Gat, an David vorüberging, sprach der König ihn an: »Warum möchtest du mit uns ziehen? Es ist besser für dich, wenn du umkehrst und dich dem neuen König anschließt. Du bist als Einwanderer nach Israel gekommen, weil du deine Heimat verlassen musstest. 20Erst vor kurzem hast du dich hier angesiedelt, und jetzt solltest du schon wieder vertrieben werden? Nein, ich kann nicht verlangen, dass du bei mir bleibst. Wer weiß, wohin ich noch fliehen muss. Darum kehr um und geh mit deinen Landsleuten zurück in die Stadt. Der Herr möge dir Gutes tun und dir seine Liebe erweisen.«

21Doch Ittai entgegnete: »So wahr der Herr lebt und so wahr du lebst: Ich werde dich, meinen König, niemals im Stich lassen, und wenn es mich das Leben kostet! Das schwöre ich dir!« 22Da gab David nach und sagte: »Gut, dann komm mit uns!« Und so zog Ittai mit seinen Begleitern und ihren Familien an David vorbei. 23Schließlich überquerte David den Bach Kidron und schlug den Weg in Richtung Wüste ein. Die Leute von Jerusalem weinten laut, als sie den König und sein Gefolge fliehen sahen.

24Auch der Priester Zadok und die Leviten hatten mit David die Stadt verlassen. Die Leviten trugen die Bundeslade und stellten sie außerhalb der Stadt ab. Der Priester Abjatar brachte Opfer dar, bis alle Leute vorbeigezogen waren. 25David sagte zu Zadok: »Tragt die Bundeslade zurück in die Stadt! Wenn der Herr Erbarmen mit mir hat, bringt er auch mich eines Tages wieder dorthin und lässt mich die Bundeslade und das Zelt, in dem sie steht, wiedersehen. 26Wenn er aber sagt, dass ihm nichts mehr an mir liegt, so will ich auch das annehmen. Er soll mit mir tun, was er für richtig hält.

27Du aber, Zadok, gehst besser nach Jerusalem zurück. Nimm deinen Sohn Ahimaaz mit, und auch Abjatar und sein Sohn Jonatan sollen sich euch anschließen. 28Ich selbst werde am Rand der Wüste am Jordanübergang warten, bis ich von euch Nachricht über die Lage in Jerusalem erhalte.«

29Da brachten die Priester Zadok und Abjatar die Bundeslade Gottes zurück nach Jerusalem und blieben dort. 30David und die Menschen, die mit ihm gegangen waren, stiegen weinend den Ölberg hinauf. Als Zeichen der Trauer hatten sie ihre Gesichter verhüllt und liefen barfuß. 31Unterwegs wurde David gemeldet: »Dein Berater Ahitofel unterstützt Absalom bei der Verschwörung.« Da betete er: »Herr, sorge dafür, dass man die klugen Ratschläge Ahitofels für Unsinn hält.«

32Als David den Gipfel erreicht hatte, wo man zu Gott betete, kam ihm sein alter Freund, der Arkiter Huschai, entgegen. Auch er hatte sein Gewand zerrissen und sich Erde auf den Kopf gestreut. 33David sagte zu ihm: »Wenn du in deinem Alter mit uns ziehst, fällst du uns nur zur Last. 34Gehst du aber zurück in die Stadt, dann kannst du mir einen großen Dienst erweisen. Sag zu Absalom: ›Mein Herr und König, ich stehe dir zur Seite! Früher diente ich deinem Vater, jetzt aber bist du mein Herr.‹ So kannst du mir helfen, die Pläne zu vereiteln, die Ahitofel sich ausdenkt. 35-36Du bist nicht allein: Auch die Priester Zadok und Abjatar bleiben in Jerusalem. Berichte ihnen alles Wichtige aus dem königlichen Palast. Zadoks Sohn Ahimaaz und Abjatars Sohn Jonatan werden es mir dann weitersagen. Auch sie bleiben vorerst noch in der Stadt.«

37Da kehrte Davids Freund und Berater Huschai um. Er kam gerade nach Jerusalem, als Absalom wie ein König einzog.

Ang Pulong Sang Dios

2 Samuel 15:1-37

Nagplano si Absalom sa Pagrebelde

1Sang ulihi, nakaangkon si Absalom sang karwahe kag mga kabayo, kag 50 ka tawo nga iya badigard. 2Aga pa siya nagabugtaw kada adlaw kag nagatindog sa higad sang dalan nga pakadto sa puwertahan sang siyudad. Kon may mag-abot nga tawo nga may kaso nga gusto ipahusay sa hari, ginapamangkot niya kon taga-diin siya, kag nagasugid ang tawo kon ano siya nga tribo sang Israel. 3Dayon nagasiling si Absalom sa iya, “Madaog kuntani ang imo kaso, ugaling wala sing representante ang hari sa pagpamati sang imo kaso. 4Kon ako lang kuntani ang manughukom, makapalapit sa akon ang kada tawo nga may reklamo ukon kaso, kag siguraduhon ko nga mahatagan gid siya sang hustisya.” 5Kag kon magpalapit ang tawo sa iya kag magluhod bilang pagtahod sa iya, ginahakos niya ini kag ginahalukan bilang pag-abiabi. 6Amo ini ang ginahimo ni Absalom sa tanan nga Israelinhon nga nagakadto sa hari sa pagpahusay sang ila kaso. Gani nadala niya ang mga Israelinhon.

7Pagkaligad sang apat ka tuig,15:7 apat ka tuig: Amo ini sa iban nga mga kopya sang Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, 40 ka tuig. nagsiling si Absalom sa hari, “Tuguti ako nga magkadto sa Hebron sa pagtuman sang akon ginpromisa sa Ginoo. 8Sang didto pa ako nagaestar sa Geshur nga sakop sang Aram, nagpromisa ako nga kon pabalikon ako liwat sang Ginoo sa Jerusalem, magasimba ako sa iya sa Hebron.” 9Nagsiling ang hari sa iya, “Sige, maayo lang nga paglakat.” Gani nagkadto si Absalom sa Hebron.

10Pero sang didto si Absalom sa Hebron, sekreto siya nga nagpadala sang mga mensahero sa bug-os nga Israel sa pagsiling, “Kon mabatian ninyo ang tunog sang budyong, singgit kamo, ‘Si Absalom na ang hari sang Israel, kag didto siya nagahari sa Hebron!’ ” 11200 ka tawo sa Jerusalem ang ginpanghagad ni Absalom nga mag-upod sa iya sa Hebron. Ini nga mga tawo wala kahibalo sang plano ni Absalom. 12Samtang nagahalad si Absalom sang mga halad, ginpatawag niya si Ahitofel sa banwa sang Gilo. Ining si Ahitofel taga-Gilo mismo, kag isa siya sang mga manuglaygay ni David. Sang ulihi nagdamo pa gid ang nagsunod kay Absalom, gani naglig-on pa gid ang iya nga plano sa pagrebelde kay David.

Nagpalagyo si David

13May isa ka mensahero nga nagsugid kay David nga ang mga Israelinhon nagbuylog na kay Absalom. 14Gani nagsiling si David sa tanan niya nga opisyal nga kaupod niya didto sa Jerusalem, “Dali, malagyo kita gilayon, kay basi magsalakay gulpi si Absalom kag maabtan niya kita diri kag pamatyon niya kita kag ang tanan nga pumuluyo sang Jerusalem. Dalia ninyo, kon gusto ninyo nga makaluwas kay Absalom!” 15Nagsiling ang mga opisyal, “Mahal nga Hari, handa kami sa paghimo sang bisan ano nga imo isiling.” 16Gani naglakat si David upod ang iya bug-os nga panimalay, pero ginbilin niya ang napulo sa iya mga asawa nga suluguon sa pag-atipan sang palasyo.

17Sang nagalakat na si David kag ang iya mga tinawo, nagpundo sila sa katapusan nga balay sang siyudad, 18kag ginpauna ni David ang tanan niya nga tinawo, pati na ang tanan niya nga badigard nga mga Keretnon kag mga Peletnon. Nagsunod man ang 600 ka Gitanhon nga nag-upod sa iya halin sa Gat. 19Nagsiling si David kay Itai, nga pangulo sang mga Gitanhon, “Ngaa nga maupod kamo sa amon? Balik kamo sa Jerusalem, kag mag-upod sa bag-o nga hari nga si Absalom, kay mga dumuluong lang kamo sa Israel nga nagpalagyo halin sa inyo lugar. 20Wala pa lang kamo dugay nga nag-abot diri, kag karon maupod kamo sa amon nga wala gani kami kahibalo kon diin kami makadto? Balik kamo sang imo mga kasimanwa, kag kabay pa nga ipakita sang Ginoo ang iya gugma kag katutom sa inyo.” 21Pero nagsabat si Itai sa hari, “Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo kag sa imo, Mahal nga Hari, nga maupod kami sa imo bisan diin ka makadto, bisan kamatayon pa ang amon dangatan.” 22Nagsiling si David sa iya, “Kon amo, sige, upod kamo sa amon.” Gani naglakat si Itai kag ang tanan niya nga mga tinawo, kag ang ila mga pamilya. 23Puwerte gid ang paghinibi sang mga tawo sa Jerusalem sang nagaagi ang mga tinawo ni David. Nagtabok si David sa Kidron nga ililigan sang tubig kaupod ang iya mga tinawo pakadto sa kamingawan.

24Didto man ang mga pari nga sila ni Zadok kag Abiatar, kag ang mga Levita nga nagadala sang Kahon sang Kasugtanan sang Dios. Ginbutang nila ang Kahon sang Kasugtanan sa higad sang dalan kag naghalad si Abiatar hasta nga nakahalin ang tanan nga tinawo ni David sa siyudad. 25Dayon nagsiling si David kay Zadok, “Ibalik ang Kahon sang Dios15:25 Kahon sang Dios nga amo ang Kahon sang Kasugtanan. sa Jerusalem. Kon nalipay ang Ginoo sa akon, pabalikon niya ako sa Jerusalem kag makita ko ini liwat kag ang lugar nga iya nabutangan. 26Pero kon wala siya nalipay sa akon, handa ako kon ano man ang iya gusto himuon sa akon.”

27Nagsiling pa gid si David kay Zadok, “Magbalik kamo ni Abiatar sing malinong sa Jerusalem, kaupod ang imo anak nga si Ahimaaz kag ang anak ni Abiatar nga si Jonatan, kag magpanilag kamo didto.15:27 kag magpanilag kamo didto: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 28Mahulat ako sa talabukan sang suba sa kamingawan hasta nga makabaton ako sang balita halin sa inyo.” 29Gani ginbalik ni Zadok kag ni Abiatar ang Kahon sang Dios sa Jerusalem, kag nagtiner sila didto.

30Nagtaklad si David sa Bukid sang mga Olibo. Nagtiniil lang siya kag ginatabunan niya ang iya ulo samtang nagahilibion siya. Nagahilibion man ang iya mga kaupod kag ginatabunan man nila ang ila mga ulo. 31Karon may nagsugid kay David nga si Ahitofel isa sa mga nagabuylog kay Absalom. Gani nagpangamuyo si David, “Ginoo, himua nga wala sing pulos ang laygay ni Ahitofel.”

32Sang makaabot sila ni David sa ibabaw sang Bukid sang mga Olibo, nga sa diin ginasimbahan sang mga tawo sa Dios, ginsugata siya ni Hushai nga Arkhanon. Gisi ang iya bayo kag yab-ukon ang iya ulo nga nagapakita nga nagapangasubo siya. 33Nagsiling si David sa iya, “Wala ka sing may mabulig kon mag-upod ka sa akon. 34Pero kon magbalik ka sa siyudad kag hambalon mo si Absalom nga mag-alagad ka sa iya, subong nga nag-alagad ka sa akon, mabuligan mo pa ako paagi sa pagpamalabag sa laygay ni Ahitofel. 35Ato didto si Zadok kag si Abiatar nga mga pari. Sugiri sila sang tanan nga mabatian mo sa palasyo sang hari. 36Pakadtua dayon diri sa akon ang ila mga anak nga si Ahimaaz kag si Jonatan sa pagbalita sang imo mabatian.” 37Gani nagbalik si Hushai nga amigo ni David sa Jerusalem. Natabuan sadto nga nagapasulod si Absalom sa siyudad.