Über die Wahrheit und die Liebe
(Kapitel 1)
Anschrift und Gruß
1Als verantwortlicher Leiter wende ich mich heute an eure von Gott erwählte Gemeinde und an jeden Einzelnen von euch.1,1 Wörtlich: Der Älteste an die auserwählte Herrin und ihre Kinder. Ich liebe euch, weil ich durch die Wahrheit mit euch verbunden bin;1,1 Oder: Ich liebe euch in aller Aufrichtigkeit. aber nicht nur ich, sondern auch alle anderen, die in Christus die Wahrheit erkannt haben. 2Diese Wahrheit bleibt in uns und wird für immer und ewig bei uns sein. 3Gnade, Erbarmen und Frieden wird uns auch künftig geschenkt von Gott, unserem Vater, und seinem Sohn Jesus Christus; so bleiben wir in Gottes Wahrheit und in seiner Liebe verbunden.
Aufrichtiger Glaube und die Liebe zum Mitmenschen
4Ich freue mich sehr, dass ich in eurer Gemeinde einige kennen gelernt habe, die ihr Leben ganz an Gottes Wahrheit ausrichten, so wie er es uns geboten hat. 5Alle in der Gemeinde möchte ich jetzt an sein Gebot erinnern: Wir sollen einander lieben. Ihr wisst ja, dass ich damit nichts Neues schreibe, sondern nur wiederhole, was Gott uns von Anfang an aufgetragen hat. 6Diese Liebe zeigt sich darin, dass wir nach Gottes Geboten leben. Und sein Gebot ist dasselbe, das euch von Anfang an gesagt worden ist: Liebt einander! Davon sollt ihr euer ganzes Leben bestimmen lassen.
Warnung vor falschen Lehrern
7Überall begegnen wir Menschen, die in der ganzen Welt ihre Irrlehren verbreiten. Sie behaupten, dass Jesus Christus nicht als Mensch aus Fleisch und Blut zu uns gekommen ist. Solche Leute sind Werkzeuge des größten Verführers und schlimmsten Feindes von Christus, des Antichristen. 8Seht euch vor, dass ihr nicht verliert, was wir gemeinsam erarbeitet haben,1,8 Oder nach anderen Handschriften: dass ihr nichts von dem verliert, wofür ihr euch bisher eingesetzt habt. sondern dass ihr von Gott den vollen Lohn erhaltet.
9Wer über das hinausgeht, was Christus uns gelehrt hat, der wendet sich von Gott ab. Nur wer sich an die Lehre von Christus hält, bleibt mit dem Vater und mit dem Sohn verbunden. 10Sollte also jemand zu euch kommen, der euch etwas anderes erzählen will, den nehmt nicht bei euch auf und grüßt ihn nicht einmal. 11Denn wer diesen Verführern auch nur Gutes wünscht, unterstützt sie und macht sich mitschuldig an all dem Bösen, was sie anrichten.
12Ich habe noch so vieles auf dem Herzen, aber das möchte ich euch lieber persönlich sagen und nicht schreiben. Ich hoffe, bald bei euch zu sein. Dann können wir alles miteinander besprechen, und nichts wird unsere Freude trüben.
13Alle, die hier zu der von Gott erwählten Gemeinde gehören, lassen euch herzlich grüßen.1,13 Wörtlich: Es grüßen dich die Kinder deiner auserwählten Schwester.
1परमेसर के चुने माईलोगन अऊ ओकर लइकामन ला, में कलीसिया के अगुवा ह ए चिट्ठी लिखत हंव। एमन ला मेंह सच्चा मया करथंव – अऊ न सिरिप में, पर ओ जम्मो झन घलो मया करथें, जऊन मन सत ला जानथें – 2काबरकि सत ह हमन म रहिथे अऊ हमर संग सदाकाल तक रहिही।
3परमेसर ददा अऊ ओकर बेटा यीसू मसीह कोति ले अनुग्रह, दया अऊ सांति हमर संग सत अऊ मया के संग बने रहिही।
सत अऊ मया
4मेंह ए जानके अब्बड़ आनंद मनावत हवंव कि तोर कुछू लइकामन सत म चलत हवंय, जइसने कि परमेसर ददा ह हमन ला हुकूम दे हवय। 5अब हे मयारू माईलोगन, मेंह तोला कोनो नवां हुकूम नइं लिखत हंव, पर ओहीच हुकूम, जऊन ह हमन ला सुरू म मिले रिहिस, जब हमन यीसू मसीह के ऊपर बिसवास करेन। मेंह कहत हंव कि हमन एक-दूसर ले मया करन। 6अऊ मया के मतलब ए अय कि हमन परमेसर के हुकूम के मुताबिक चलन। जइसने कि तेंह सुने रहय, जब सुरू म यीसू मसीह ऊपर बिसवास करय: ओकर हुकूम ए अय कि तें मया के जिनगी जी।
7कतको धोखा देवइयामन ए संसार म आ गे हवंय, जऊन मन ए नइं मानंय कि यीसू मसीह ह मनखे के देहें धरके आईस। ए किसम के मनखेमन आने मन ला धोखा देथें अऊ मसीह के बिरोध करथें। 8सचेत रहव कि तुमन ओ चीज ला झन गंवावव, जेकर खातिर तुमन मिहनत करे हवव, अऊ तुमन ला ओकर पूरा इनाम मिलय। 9जऊन ह मसीह के उपदेस ले भटक जाथे अऊ ओम बने नइं रहय, ओकर करा परमेसर नइं ए। पर जऊन ह ओकर उपदेस म बने रहिथे, ओकर करा परमेसर ददा अऊ बेटा दूनों हवंय। 10कहूं कोनो तुम्हर करा आथे अऊ ए सिकछा नइं देवय, त ओला न तो अपन घर ले जावव अऊ न ही ओकर सुवागत करव। 11जऊन ह अइसने मनखे के सुवागत करथे, ओह ओकर गलत काम म भागीदार होथे।
12मोर करा तुमन ला लिखे बर बहुंते बात हवय, पर मेंह कागज अऊ सियाही के उपयोग नइं करे चाहत हवंव। मोला आसा हवय कि मेंह तुम्हर करा आहूं अऊ तुम्हर संग बईठके गोठियाहूं, ताकि हमर आनंद ह पूरा हो जावय।
13परमेसर के दुवारा चुने तोर बहिनी के लइकामन तुमन ला जोहार कहत हवंय।
