1. Samuel 23 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

1. Samuel 23:1-28

David in der Stadt Keïla

1Eines Tages erreichte David folgende Nachricht: »Die Philister greifen die Stadt Keïla an und stehlen das Getreide von den Dreschplätzen.« 2Da fragte David den Herrn: »Soll ich der Stadt zu Hilfe eilen? Kann ich die Philister schlagen?« Der Herr antwortete: »Ja, geh! Verjag die Philister und befrei die Stadt!«

3Doch Davids Leute zögerten: »Schon hier in Juda müssen wir um unser Leben fürchten. Und nun sollen wir auch noch nach Keïla ziehen und die Truppen der Philister angreifen?« 4Darum fragte David den Herrn noch einmal, und wieder erhielt er die Antwort: »Geh nach Keïla! Ich helfe dir, die Philister zu besiegen.«

5Da zog David mit seiner Truppe nach Keïla, griff die Philister an und brachte ihnen eine schwere Niederlage bei. Ihr Vieh trieb er als Beute weg. So befreite er die Einwohner der Stadt. 6Dort in Keïla schloss sich Abjatar, der Sohn von Ahimelech, David an. Er brachte seine Priesterkleidung mit, zu der auch die Brusttasche mit den heiligen Losen gehörte.

7Als Saul berichtet wurde, dass David sich in der Stadt aufhielt, dachte er: »Jetzt hat Gott ihn im Stich gelassen und mir ausgeliefert! Jetzt ist die Falle zugeschnappt. David hat sich selbst gefangen in einer Stadt mit Mauern und Toren.« 8Saul setzte sogleich sein ganzes Heer in Bewegung, um David und seine Männer in Keïla einzukesseln.

9Als David Sauls bösen Plan bemerkte, rief er den Priester Abjatar zu sich und befahl ihm, die Tasche mit den Losen zu holen. 10Dann betete er: »Herr, du Gott Israels, ich habe erfahren, dass Saul Keïla angreifen und vernichten will, nur weil ich hier bin. 11Werden die Einwohner der Stadt mich an Saul ausliefern? Ist es überhaupt sicher, dass Saul kommt? Herr, du Gott Israels, sag mir, ob es stimmt, was ich gehört habe!« »Ja, er wird kommen«, lautete die Antwort. 12David wollte noch mehr wissen: »Werden die führenden Männer der Stadt mich und meine Leute an Saul ausliefern?« Der Herr sagte: »Ja, sie werden dich ausliefern.«

13Da verließen David und seine Männer die Stadt Keïla, es waren etwa 600 Mann. Sie streiften durch das Land, von Versteck zu Versteck. Als Saul erfuhr, dass David aus Keïla entkommen war, brach er seinen Feldzug ab.

Jonatan besucht David

14-15In der darauffolgenden Zeit hielt David sich in den unzugänglichen Bergen der Wüste Sif versteckt. Er wusste genau, dass Saul ihn verfolgte, um ihn umzubringen. Saul suchte ihn, ohne sich eine Pause zu gönnen, doch Gott ließ nicht zu, dass er David fand.

Eines Tages, als David sich gerade in Horescha in der Wüste Sif aufhielt, 16kam Jonatan zu ihm. Er ermutigte David, nicht aufzugeben, sondern auf die Hilfe Gottes zu vertrauen. 17»Hab keine Angst«, redete er ihm zu, »mein Vater wird dich nicht finden! Eines Tages wirst du König über Israel sein, und ich bin dann dein Stellvertreter. Das weiß auch Saul, mein Vater.« 18Danach schworen sie einander erneut ewige Freundschaft und riefen den Herrn als Zeugen an. David blieb in Horescha, Jonatan aber kehrte wieder nach Hause zurück.

David wird verraten, doch Gott rettet ihn

19Einige Bewohner der Wüste Sif gingen zu Saul nach Gibea. »Wir wissen, wo David sich verborgen hält«, verrieten sie dem König. »Sein Versteck liegt ganz in unserer Nähe, in den Bergen bei Horescha. Dort gibt es einen Hügel mit Namen Hachila, südlich von Jeschimon. 20Wenn du einverstanden bist, mit uns dorthin zu ziehen, o König, dann liefern wir dir David aus.« 21Saul antwortete: »Der Herr belohne euch für euer Mitleid mit mir. 22Geht nun zurück und forscht gründlich nach, bis ihr genau wisst, wo er sich aufhält und wer ihn dort gesehen hat. Ich habe nämlich gehört, dass er sehr listig ist. 23Spürt jeden Schlupfwinkel auf, in dem er sich verstecken könnte. Sobald ihr Genaues wisst, kommt wieder zu mir. Dann will ich mit euch gehen. Wenn er dann noch im Land ist, werde ich ihn finden, und wenn ich ganz Juda durchkämmen müsste!«

24-25Mit diesem Auftrag kehrten die Männer zurück nach Sif. Saul folgte bald darauf mit seiner Truppe, um David zu suchen. David und seine Leute waren inzwischen in der Wüste Maon, südlich von Jeschimon. Als er hörte, dass Saul ihn wieder verfolgte, zog er sich noch weiter in den Süden der Wüste Maon zurück, bis zu dem großen Felsblock, der dort aus dem Tal herausragt. Doch Saul erfuhr davon und jagte David sogleich nach.

26Schon lag nur noch ein Höhenzug zwischen den beiden: Saul auf der einen, David und seine Leute auf der anderen Seite. David versuchte verzweifelt, Saul zu entkommen, während der König und seine Soldaten immer näherrückten. Gerade wollten sie ihn umzingeln und ergreifen, 27da kam ein Bote zu Saul und meldete: »Die Philister sind wieder bei uns eingefallen! Du musst uns sofort zu Hilfe kommen!« 28Saul blieb nichts anderes übrig, als die Verfolgung von David abzubrechen und den Philistern entgegenzuziehen. Seitdem heißt dieser Höhenzug Sela-Machlekot (»Fels der Trennung«).

Ang Pulong Sang Dios

1 Samuel 23:1-29

Ginluwas ni David ang Banwa sang Keila

1Sang ginsugiran si David nga ginasalakay sang mga Filistinhon ang Keila kag ginapanguha nila ang mga trigo sa linasan, 2nagpamangkot siya sa Ginoo, “Salakayon ko bala ang mga Filistinhon?” Nagsabat ang Ginoo sa iya, “Sige, salakaya sila kag luwasa ang Keila.” 3Pero nagsiling ang mga tinawo ni David, “Nahadlok gani kami diri sa Juda, ano na gid ayhan kon magkadto pa sa Keila kag magpakig-away sa mga Filistinhon!” 4Nagpamangkot liwat si David sa Ginoo, kag nagsiling ang Ginoo sa iya, “Magkadto ka sa Keila, kay padag-on ko ikaw kontra sa mga Filistinhon.” 5Gani nagkadto si David kag ang iya mga tinawo sa Keila kag nagpakig-away sa mga Filistinhon. Madamo nga mga Filistinhon ang ila ginpamatay, kag ginpanguha nila ang ila kasapatan. Naluwas nila ang mga taga-Keila.

6(Sang nagpalagyo si Abiatar kag nagkadto kay David sa Keila, gindala niya ang espesyal nga panapton23:6 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. Sadto nga panahon ginagamit ini sa paghibalo sang kabubut-on sang Dios. sang pari.)

Ginlagas ni Saul si David

7May nakasugid kay Saul nga si David nagkadto sa Keila. Gani nagsiling si Saul, “Gintugyan siya sang Dios sa akon, kay daw sa ginpriso lang niya ang iya kaugalingon sa iya pagsulod sa banwa nga napalibutan sang pader.” 8Ginpatipon dayon ni Saul ang tanan niya nga mga soldado sa pagkadto sa Keila kag sa pagkibon kay David kag sa iya mga tinawo. 9Sang mahibaluan ni David ang plano ni Saul, ginsilingan niya si Abiatar nga pari nga kuhaon ang espesyal nga panapton sang pari. 10Nagsiling dayon si David, “O Ginoo, Dios sang Israel, nabalitaan ko, nga imo alagad, nga nagplano si Saul sa pagkadto diri sa Keila sa paglaglag sini nga banwa tungod sa akon. 11Magakadto bala diri si Saul suno sa akon nabatian? Itugyan bala ako sang mga pumuluyo sang Keila kay Saul? O Ginoo, Dios sang Israel, sugiri ako nga imo alagad.” Nagsabat ang Ginoo, “Huo, makadto si Saul.” 12Nagpamangkot liwat si David, “Itugyan bala ako kag ang akon mga tinawo sang mga pumuluyo sang Keila kay Saul?” Nagsabat ang Ginoo, “Huo, itugyan nila kamo.” 13Gani naghalin sa Keila si David kag ang iya 600 ka tinawo, kag nagsaylo-saylo sila sang lugar. Sang nabalitaan ni Saul nga nagpalagyo si David halin sa Keila, wala na siya magkadto didto.

14Nagpanago si David sa mga kuta sa kabukiran sang kamingawan sang Zif. Adlaw-adlaw ginapangita siya ni Saul, pero wala gid siya gintugyan sang Dios kay Saul.

15Isa sina ka adlaw, samtang didto si David sa Horesh sa kamingawan sang Zif, nabalitaan niya nga nagapakadto didto si Saul sa pagpatay sa iya. 16Nagkadto didto si Jonatan sa iya sa Horesh sa pagpalig-on sa iya nga buligan siya sang Dios. 17Nagsiling si Jonatan, “Indi ka magkahadlok kay ang akon amay indi makatandog sa imo. Nahibaluan mismo sang akon amay nga mangin hari ka sang Israel, kag mangin ikaduha lang ako sa imo.” 18Naghimo dayon sila nga duha sang kasugtanan sa presensya sang Ginoo. Dayon nagpauli si Jonatan, pero si David iya nagpabilin sa Horesh.

19Karon, may mga taga-Zif nga nagkadto kay Saul sa Gibea kag nagsiling, “Si David nagapanago sa amon didto sa mga kuta sa Horesh sa kabukiran sang Hakila, sa bagatnan sang Jeshimon. 20Gani, Mahal nga Hari, kadto ka didto kon san-o ang gusto mo kay bahala na kami sa pagtugyan sa iya sa imo.” 21Nagsabat si Saul, “Pakamaayuhon kamo sang Ginoo sa inyo pagkabalaka sa akon. 22Sige, pauli na kamo kag siguruha ninyo kon diin siya permi nagakadto kag kon sin-o ang nakakita sa iya didto, kay nahibaluan ko nga maayo gid siya magpadihot. 23Hibalua ninyo ang tanan nga lugar nga iya ginapanaguan, kag balik kamo diri sa akon kon sigurado gid. Dayon maupod ako sa inyo; kag kon ara pa siya sa isa ka lugar pangitaon ko siya bisan latason ko pa ang bug-os nga duta sang Juda.” 24Gani nag-una sila kay Saul sa Zif.

Karon, didto si David kag ang iya mga tinawo sa kamingawan sang Maon sa Kapatagan sang Jordan,23:24 Kapatagan sang Jordan: sa Hebreo, Araba. sa bagatnan sang Jeshimon. 25Pag-abot ni Saul kag sang iya mga tinawo sa Zif, ginpangita nila si David. Sang mahibaluan ini ni David, nagpanago siya sa dako nga bato sa kamingawan sang Maon, kag didto siya nagtiner. Sang mabalitaan ini ni Saul, nagkadto siya sa kamingawan sang Maon sa pagpangita kay David. 26Si Saul kag ang iya mga tinawo didto sa pihak nga kilid sang bukid, kag si David iya kag ang iya mga tinawo sa pihak man nga kilid sang bukid nga nagadali-dali sa pagpalagyo kay Saul. Sang malapit na lang maabtan ni Saul kag sang iya mga tinawo si David kag ang iya man mga tinawo, 27may mensahero nga nagpalapit kay Saul kag nagsiling, “Dali, balik anay! Kay ginasalakay sang mga Filistinhon ang aton nasyon.” 28Gani nag-untat si Saul sa paglagas kay David kag nagbalik siya sa pagpakig-away sa mga Filistinhon. Tungod nga sa sina nga lugar nagsipak si David kag si Saul, ang ina nga lugar gintawag nga “Bato nga Ginsipakan.” 29Halin didto, nagtaklad si David sa mga kuta sang En Gedi kag didto nagtiner.