Zefanias 2 – HLGN & NIV

Ang Pulong Sang Dios

Zefanias 2:1-15

Ang Panawagan sa Paghinulsol

1Nagsiling si Zefanias sa mga taga-Juda, “Wala huya nga nasyon, magtipon kamo kag maghinulsol 2sa wala pa mag-abot ang gintalana nga tion nga tabugon kamo palayo2:2 nga tabugon kamo palayo: ukon, nga magaligad. pareho sang mga upa nga ginpalid. Maghinulsol kamo sa wala pa mag-abot ang puwerte nga kaakig sang Ginoo. 3Kamo man nga mapainubuson nga mga tawo, nga nagasunod sa mga sugo sang Ginoo, magdangop man kamo sa iya. Padayuna ninyo ang paghimo sang matarong kag ang pagpaubos. Kay basi pa lang indi kamo maano sa adlaw nga ipakita sang Ginoo ang iya kaakig.”

Ang Silot sa Nasyon sang Filistia

4“Wala na sing may magaestar sa Gaza kag sa Ashkelon. Ang mga pumuluyo sang Ashdod palayason sa sulod lang sang tunga sa adlaw, kag ang mga pumuluyo sang Ekron palayason man sa ila nga banwa. 5Kaluluoy kamo nga mga Filistinhon2:5 Filistinhon: sa Hebreo, Keretnon. Mga katawhan ini nga sakop sang Filistia. Kag sa diri nga bersikulo nagarepresentar sila sa bug-os nga mga Filistinhon. nga nagaestar malapit sa dagat. Amo ini ang ginasiling sang Ginoo kontra sa inyo: ‘Kamo nga mga Filistinhon sa Canaan, laglagon ko kamo, kag wala sing may mabilin sa inyo.’ 6Gani ang inyo duta nga malapit sa dagat mangin palahalban kag toril sang mga karnero. 7Ang inyo duta sakupon sang mga nagkalabilin nga mga katawhan sang Juda. Dira sila magapahalab sang ila mga kasapatan, kag kon gab-i dira sila matulog sa mga balay sa Ashkelon. Dumdumon sila sang Ginoo nga ila Dios kag ibalik niya ang ila maayo nga kahimtangan.”

Ang Silot sa Nasyon sang Moab kag sa Nasyon sang Ammon

8-9Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, “Nabatian ko ang pagpakahuya kag pagpangyaguta sang mga taga-Moab kag taga-Ammon sa akon katawhan. Nagapahambog pa sila nga masarangan nila nga agawon ang duta sang akon katawhan.2:8-9 Nagapahambog… katawhan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Gani nagapanumpa ako sa akon kaugalingon nga laglagon ko gid ang Moab kag Ammon pareho sang Sodom kag Gomora. Ang ini nga mga duta indi na mapuslan hasta san-o. Matabunan na lang ini sang mga tunukon nga mga hilamon kag mapuno sang mga buho nga ginahimuan sang asin. Agawon ini sang akon nagkalabilin nga katawhan kag kuhaon nila ang mga pagkabutang sini.”

10Nagsiling si Zefanias, “Amo ina ang balos sa pagpabugal sang mga taga-Moab kag taga-Ammon. Kay ginapakahuy-an nila kag ginayaguta ang katawhan sang Ginoo nga Makagagahom. 11Pahadlukon gid sila sang Ginoo kay laglagon niya ang tanan nga dios-dios sa kalibutan. Kag dayon magasimba sa iya ang mga tawo sang kada nasyon sa ila kaugalingon nga lugar.”

Ang Silot sa Nasyon sang Etiopia kag sa Nasyon sang Asiria

12Nagsiling ang Ginoo, “Kamo man nga mga taga-Etiopia,2:12 taga-Etiopia: sa Hebreo, taga-Cush. ipapatay ko kamo sa inaway.

13“Silutan ko man ang mga taga-Asiria nga ara sa aminhan. Mangin mamingaw ang Nineve2:13 Nineve: Amo ini ang kapital sang Asiria. kag mangin pareho ka mala sa desierto. 14Dira magaluko ang mga baka, kanding, kag ang iban pa nga nagkalain-lain nga mga sapat. Magahapon ang mga bukaw sa mga nagkalaguba nga haligi, kag ang ila nga huni mabatian sa mga bintana. Magakalaguba ang mga puwertahan kag magakalahukas ang mga kahoy nga sedro. 15Amo ina ang matabo sa siyudad sang Nineve, nga ang iya mga pumuluyo nagapabugal nga wala sing may mag-ano sa ila, kag nagasiling sila sa ila kaugalingon, ‘Wala na sang iban pa nga pareho sa aton kagamhanan!’ Pero malaglag sing bug-os ini nga siyudad kag pagaestaran na lang sang talunon nga mga sapat. Kag ang tanan nga tawo nga magaagi sa sina nga siyudad magapakita sang ila pagyaguta sa iya.”

New International Version

Zephaniah 2:1-15

Judah and Jerusalem Judged Along With the Nations

Judah Summoned to Repent

1Gather together, gather yourselves together,

you shameful nation,

2before the decree takes effect

and that day passes like windblown chaff,

before the Lord’s fierce anger

comes upon you,

before the day of the Lord’s wrath

comes upon you.

3Seek the Lord, all you humble of the land,

you who do what he commands.

Seek righteousness, seek humility;

perhaps you will be sheltered

on the day of the Lord’s anger.

Philistia

4Gaza will be abandoned

and Ashkelon left in ruins.

At midday Ashdod will be emptied

and Ekron uprooted.

5Woe to you who live by the sea,

you Kerethite people;

the word of the Lord is against you,

Canaan, land of the Philistines.

He says, “I will destroy you,

and none will be left.”

6The land by the sea will become pastures

having wells for shepherds

and pens for flocks.

7That land will belong

to the remnant of the people of Judah;

there they will find pasture.

In the evening they will lie down

in the houses of Ashkelon.

The Lord their God will care for them;

he will restore their fortunes.2:7 Or will bring back their captives

Moab and Ammon

8“I have heard the insults of Moab

and the taunts of the Ammonites,

who insulted my people

and made threats against their land.

9Therefore, as surely as I live,”

declares the Lord Almighty,

the God of Israel,

“surely Moab will become like Sodom,

the Ammonites like Gomorrah—

a place of weeds and salt pits,

a wasteland forever.

The remnant of my people will plunder them;

the survivors of my nation will inherit their land.”

10This is what they will get in return for their pride,

for insulting and mocking

the people of the Lord Almighty.

11The Lord will be awesome to them

when he destroys all the gods of the earth.

Distant nations will bow down to him,

all of them in their own lands.

Cush

12“You Cushites,2:12 That is, people from the upper Nile region too,

will be slain by my sword.”

Assyria

13He will stretch out his hand against the north

and destroy Assyria,

leaving Nineveh utterly desolate

and dry as the desert.

14Flocks and herds will lie down there,

creatures of every kind.

The desert owl and the screech owl

will roost on her columns.

Their hooting will echo through the windows,

rubble will fill the doorways,

the beams of cedar will be exposed.

15This is the city of revelry

that lived in safety.

She said to herself,

“I am the one! And there is none besides me.”

What a ruin she has become,

a lair for wild beasts!

All who pass by her scoff

and shake their fists.