Zacarias 11 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

Zacarias 11:1-17

Silutan sang Dios ang Lebanon kag ang Bashan

1Kamo nga mga pumuluyo sang Lebanon, buksi ninyo ang mga puwertahan sang inyo mga banwa agod makasulod ang kalayo nga magasunog sang inyo mga kahoy nga sedro. 2Kag subong nga nagkalapierdi ang matahom kag madabong nga mga kahoy nga sedro, magakalapierdi man ang mga kahoy nga sipres kag ang mga kahoy nga terebinto sang Bashan.11:2 Ang mga kahoy diri nagarepresentar sang gamhanan nga mga nasyon ukon sang mga hari sini. 3Nagahibi ang mga manugbantay sang karnero kay nagkalapierdi ang ila matambok nga mga palahalban. Nagangurob ang mga leon11:3 mga manugbantay sang karnero… mga leon: siguro ang buot silingon, mga pangulo sang Israel. kay nagkalapierdi ang kagulangan sa Jordan nga ila ginaestaran.

Ang Duha ka Manugbantay sang Karnero

4Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga akon Dios:

“Tatapa ang ilihawon nga mga karnero.11:4 mga karnero: buot silingon, ang mga Israelinhon. 5Ang mga nagabakal kag nagaihaw sa ila wala ginasiluti. Ang mga nagabaligya sa ila nagasiling, ‘Dalayawon ang Ginoo! Manggaranon na ako!’ Bisan ang ila mga manugbantay wala naluoy sa ila.

6Tatapa ang akon katawhan kay ako, ang Ginoo, nagasiling nga indi ko na pagkaluoyan ang mga tawo sa kalibutan. 11:6 kalibutan: ukon, duta sang Israel. Ako mismo ang magtulod sa kada tawo nga magpasakop sa iya isigkatawo kag sa iya hari. Kag ini sila nga nagagahom sa iban magadala sang kalaglagan sa kalibutan, kag indi ko pagluwason ang mga tawo sa ila mga kamot.”

7Gani gintatap ko ang mga karnero nga ilihawon sang mga negosyante sang mga karnero.11:7 sang… karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, labi na gid ang pigaw nga mga karnero. Nagkuha ako sang duha ka baston; ang isa gintawag ko nga Kaayo11:7 Kaayo: ukon, Katahom. kag ang isa gintawag ko nga Paghiusa.

8Ginpahalin ko ang tatlo ka manugbantay sang karnero sa sulod sang isa ka bulan. Kay naubusan ako sang pasensya sa ila,11:8 sa ila: ukon, sa mga karnero. kag sila mismo akig sa akon. 9Dayon nagsiling ako sa mga karnero, “Indi na ako ang inyo manugbantay. Pabay-i nga mapatay ang daw mapatay na sa inyo, kag pabay-i nga malaglag ang daw malaglag na sa inyo. Kag ang nabilin pabay-i nga magkan-anay sang unod sang isa kag isa.”

10Dayon ginkuha ko ang baston nga ginatawag Kaayo kag ginbali ko ini bilang simbolo nga gindula sang Ginoo ang iya kasugtanan sa tanan nga katawhan. 11Gani sa sina nga adlaw gindula ang ina nga kasugtanan. Kag ang mga negosyante sang mga karnero11:11 mga negosyante sang mga karnero: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, pigaw nga mga karnero. nga nagatan-aw sa akon nakahibalo nga may mensahi ang Ginoo paagi sa sining akon ginhimo. 12Ginsilingan ko sila, “Kon sa hunahuna ninyo dapat ako suhulan, ihatag ninyo ang akon suhol. Pero kon indi, sa inyo na lang ina.” Gani ginbayaran nila ako sang 30 ka bilog nga pilak bilang akon suhol. 13Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Ipilak ang ina nga kuwarta sa talaguan sang kuwarta11:13 talaguan sang kuwarta: Amo ini sa Syriac. Sa Hebreo, manughimo sang kolon. Amo man sa 13b. sa templo.” Gani ginkuha ko ang 30 ka bilog nga pilak, nga sa hunahuna nila hustuhan ini nga suhol para sa akon, kag ginpilak ko ini sa talaguan sang kuwarta sa templo sang Ginoo. 14Dayon ginbali ko ang ikaduha nga baston nga ginatawag Paghiusa bilang simbolo nga nautod ang maayo nga relasyon sang Juda kag Israel.

15Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Magpakuno-kuno ka nga isa ikaw ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. 16Kay may ibutang ako nga pangulo sa duta sang Israel nga pareho sa isa ka manugbantay sang karnero nga wala sing pulos: indi niya pagbuligan ang mga karnero nga daw mapatay na,11:16 daw mapatay na: ukon, nadula. ukon pangitaon ang mga nagtalang,11:16 nagtalang: Pareho sini sa Septuagint kag sa Latin Vulgate. Sa Hebreo, bataon. ukon bulungon ang mga pilason, ukon pahalbon ang mga maniwang.11:16 maniwang: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Pero kaunon niya ang karne sang matambok nga karnero kag hukason ang mga kuko sini agod siputon. 17Kaluluoy inang manugbantay sang karnero nga wala sing pulos. Ginapabay-an lang niya ang mga karnero! Labuon sang espada ang iya kamot kag tuslukon sang espada ang iya tuo nga mata, kag indi na gid mapuslan ang iya kamot kag indi na gid makakita ang iya tuo nga mata.”

New International Reader’s Version

Zechariah 11:1-17

1Lebanon, open your doors!

Then fire can burn up your cedar trees.

2Juniper trees, cry out!

The cedar trees have fallen down.

The majestic trees are destroyed.

Cry out, you oak trees of Bashan!

The thick forest has been cut down.

3Listen to the shepherds cry out!

Their rich grasslands are destroyed.

Listen to the lions roar!

The trees and bushes along the Jordan River are gone.

The Two Shepherds

4The Lord my God says, “Take care of the sheep that are set apart to be sacrificed. 5Those who buy them kill them. And they are not punished for it. Those who sell them say, ‘Praise the Lord! We’re rich!’ And their own shepherds do not spare them. 6I will no longer have pity on the people in the land,” announces the Lord. “I will hand all of them over to their neighbors and their king. They will destroy the land. And I will not save anyone from their power.”

7So I took care of the sheep set apart to be sacrificed. I took special care of those that had been treated badly. Then I got two shepherd’s staffs. I called one of them Favor. I called the other one Union. And I took care of the flock. 8In one month I got rid of three worthless shepherds.

The sheep hated me, and I got tired of them. 9So I said, “I won’t be your shepherd anymore. Let those of you who are dying die. Let those who are passing away pass away. Let those who are left eat one another up.”

10Then I got my staff called Favor. I broke it. That meant the covenant the Lord had made with all the nations was broken. 11It happened that day. The sheep that had been treated badly were watching me. They knew it was the Lord’s message.

12I told them, “If you think it is best, give me my pay. But if you don’t think so, keep it.” So they paid me 30 silver coins.

13The Lord said to me, “Throw those coins to the potter.” That amount shows how little they valued me! So I threw the 30 silver coins to the potter at the Lord’s temple.

14Then I broke my second staff called Union. That broke the family connection between Judah and Israel.

15The Lord said to me, “Now pretend to be a foolish shepherd. Get the things you need. 16I am going to raise up a shepherd over the land. He will not take care of those that are wounded. He will not look for the young ones. He will not heal those that are hurt. He will not feed the healthy ones. Instead, he will eat the best sheep. He will even tear their hooves off.

17“How terrible it will be for that worthless shepherd!

He deserts the flock.

May a sword strike his arm and his right eye!

May his powerful arm become weak!

May his right eye be totally blinded!”