Zacarias 1 – HLGN & NAV

Ang Pulong Sang Dios

Zacarias 1:1-21

Ang Panawagan sa Pagbalik sa Dios

1May ginhambal ang Ginoo kay Propeta Zacarias sang ikawalo nga bulan sang ikaduha nga tuig sang paghari ni Darius sa Persia. Si Zacarias nga ini anak ni Berekia kag apo ni Ido. 2-3Ginsugo sang Ginoo nga Makagagahom si Zacarias nga ihambal ini sa katawhan sang Israel:

“Akig gid ako sa inyo mga katigulangan. Karon, magbalik kamo sa akon kag magabalik1:2-3 magabalik: ukon, magabulig. ako sa inyo. 4Indi ninyo pagsunda ang ginhimo sang inyo mga katigulangan. Ginsugo ko sadto ang mga propeta nga hambalan sila nga talikdan na nila ang ila malaot nga mga ginahimo, pero wala sila nagpati. Wala gid sila nagtuman sa akon. 5Ang inyo mga katigulangan kag ang ato nga mga propeta nagkalamatay na. 6Natabo gid man sa inyo mga katigulangan ang akon mga pulong kag mga paandam nga ginpasugid ko sa akon mga alagad nga mga propeta. Dayon naghinulsol sila kag nagsiling, ‘Ginsilutan kita sang Ginoo nga Makagagahom suno sa aton mga ginhimo, subong sang iya ginplano nga himuon sa aton.’ ”

Ang Palanan-awon Parte sa mga Kabayo

7-8May ginhambal ang Ginoo kay Zacarias paagi sa isa ka palanan-awon. Natabo ini sang gab-i sang ika-24 nga adlaw sang bulan sang Shebat (ika-11 nga bulan), sadtong ikaduha nga tuig sang paghari ni Darius. Kag amo ini ang pahayag ni Zacarias:

Nakita ko ang isa ka tawo nga nagasakay sa pula nga kabayo nga nagapundo sa isa ka patag nga may mga kahoy nga mirto. Sa likod niya may mga tawo nga nagasakay sa pula, kaki, kag puti nga mga kabayo. 9Nagpamangkot ako sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon, “Sir, ano ang buot silingon sang sini nga mga manugkabayo?” Nagsabat siya, “Ipaathag ko sa imo ang buot silingon sini.”

10Dayon ang tawo nga ara sa may mga kahoy nga mirto amo ang nagpaathag sini sa akon. Siling niya, “Inang mga manugkabayo ginpadala sang Ginoo sa paglibot sa bug-os nga kalibutan.”

11Dayon nagpanugid ang mga manugkabayo sa anghel sang Ginoo nga ara sa may mga kahoy nga mirto. Siling nila, “Nalibot namon ang bug-os nga kalibutan kag nakita namon nga malinong ini.”1:11 kag nakita namon nga malinong ini: ukon, kag nakita namon ang mga nasyon nga nagapatawhay-tawhay lang.

12Dayon nagsiling ang anghel sang Ginoo, “Ginoo nga Makagagahom, sa sulod sang 70 ka tuig akig ka sa Jerusalem kag sa iban pa nga mga banwa sang Juda. Hasta san-o mo pa bala sila nga indi pagkaluoyan?” 13Nagsabat ang Ginoo sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon. Ang iya sabat maayo kag makapalipay.

14Ini nga anghel nagsiling sa akon nga isugid ko ining ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Nagakabalaka gid ako sa Jerusalem nga ginatawag man nga Zion, 15pero akig gid ako sa mga nasyon nga nagapatawhay-tawhay lang.1:15 nagapatawhay-tawhay lang samtang ginapabudlayan nila ang iban nga mga nasyon labi na ang siyudad sang Jerusalem. Sadto indi masyado ang akon kaakig sa ila, pero gindabukan nila ini. 16Gani magabalik1:16 magabalik: ukon, magabulig. ako sa Jerusalem nga may kaluoy, kag patindugon ko liwat1:16 patindugon ko liwat: sa literal, pagatakson sang higot nga inugtakos. ini nga siyudad pati na ang akon templo. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”

17Nagsiling ang anghel nga isugid ko pa gid ining ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom: “Magauswag liwat ang akon mga banwa sa Juda. Kag lipayon ko liwat ang Zion, ang siyudad sang Jerusalem, kag kabigon ko ini liwat nga akon pinili nga siyudad.”

Ang Palanan-awon Parte sa Apat ka Sungay kag Apat ka Panday

18Dayon nakita ko ang apat ka sungay. 19Nagpamangkot ako sa anghel nga nagapakigsugilanon sa akon, “Ano ang buot silingon sang sini nga mga sungay?” Nagsabat siya sa akon, “Ini nga mga sungay amo ang mga nasyon nga nagpalapta sa mga taga-Israel kag taga-Juda, pati na sa mga taga-Jerusalem.”

20Dayon ginpakita sang Ginoo sa akon ang apat ka panday. 21Nagpamangkot ako, “Ano ang ila himuon?” Nagsabat siya, “Pahadlukon nila kag wasakon ang mga sungay. Ini nga mga sungay amo ang mga nasyon nga naglaglag sing bug-os sa Juda kag nagpalapta sang iya mga pumuluyo.”

Ketab El Hayat

زكريا 1:1-21

الدعوة للرجوع إلى الرب

1فِي الشَّهْرِ الثَّامِنِ مِنَ السَّنَةِ الثَّانِيَةِ لِحُكْمِ دَارِيُّوسَ أَوْحَى الرَّبُّ بِهَذِهِ الْكَلِمَةِ إِلَى النَّبِيِّ زَكَرِيَّا بْنِ بَرَخِيَّا بْنِ عِدُّو قَائِلاً: 2«لَقَدْ غَضِبَ الرَّبُّ أَشَدَّ الْغَضَبِ عَلَى آبَائِكُمْ. 3وَلَكِنْ قُلْ لَهُمْ، هَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ: ارْجِعُوا إِلَيَّ فَأَرْجِعَ إِلَيْكُمْ، يَقُولُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ. 4وَلا تَكُونُوا كَآبَائِكُمُ الَّذِينَ نَادَاهُمُ الأَنْبِيَاءُ السَّالِفُونَ قَائِلِينَ: هَكَذَا يَقُولُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ، ارْجِعُوا عَنْ طُرُقِكُمُ الْبَاطِلَةِ وَأَعْمَالِكُمُ الشِّرِّيرَةِ، وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا وَلَمْ يُصْغُوا إِلَيَّ، يَقُولُ الرَّبُّ. 5أَيْنَ هُمْ آبَاؤُكُمْ؟ وَهَلْ يَحْيَا الأَنْبِيَاءُ إِلَى الأَبَدِ؟ 6وَلَكِنْ أَلَمْ تُدْرِكْ أَقْوَالِي وَفَرَائِضِي الَّتِي أَمَرْتُ بِها عَبِيدِي الأَنْبِيَاءَ آبَاءَكُمْ فَتَابُوا قَائِلِينَ: لَقَدْ نَفَّذَ الرَّبُّ الْقَدِيرُ مَا عَزَمَ أَنْ يُعَاقِبَنَا بِمُقْتَضَى مَا ارْتَكَبْنَاهُ مِنْ أَعْمَالٍ بَاطِلَةٍ؟»

رجل بين أشجار الآس

7وَفِي الْيَوْمِ الرَّابِعِ وَالْعِشْرِينَ مِنَ الشَّهْرِ الْحَادِي عَشَرَ، أَيْ شَهْرِ شَبَاطَ الْعِبْرِيِّ، مِنَ السَّنَةِ الثَّانِيَةِ لِحُكْمِ دَارِيُّوسَ أَوْحَى الرَّبُّ بِهَذِهِ الْكَلِمَةِ إِلَى النَّبِيِّ زَكَرِيَّا بْنِ بَرَخِيَّا بْنِ عِدُّو قَائِلاً: 8شَاهَدْتُ فِي رُؤْيَا اللَّيْلِ وَإذَا بِرَجُلٍ يَمْتَطِي فَرَساً أَحْمَرَ اللَّوْنِ يَقِفُ بَيْنَ أَشْجَارِ الآسِ الْمُتَوَارِيَةِ فِي الْوَادِي، وَخَلْفَهُ رِجَالٌ رَاكِبُونَ عَلَى خَيْلٍ حُمْرٍ وَشُقْرٍ وَبِيضٍ. 9فَسَأَلْتُ: «مَنْ هَؤُلاءِ يَا سَيِّدِي؟» فَأَجَابَنِي الْمَلاكُ الَّذِي كَلَّمَنِي: «أَنَا أُخْبِرُكَ مَنْ هَؤُلاءِ». 10قَالَ الْفَارِسُ الْوَاقِفُ بَيْنَ الآسِ: «هَؤُلاءِ هُمُ الَّذِينَ أَوْفَدَهُمُ الرَّبُّ لِيَجُولُوا فِي الأَرْضِ». 11عِنْدَئِذٍ قَالَ رَاكِبُو الْجِيَادِ لِلْمَلاكِ الْوَاقِفِ بَيْنَ الآسِ: «قَدْ جُلْنَا فِي الأَرْضِ، فَإِذَا بِها كُلِّهَا آمِنَةٌ مُطْمَئِنَّةٌ».

12فَقَالَ الْمَلاكُ: «إِلَى مَتَى أَيُّهَا الرَّبُّ الْقَدِيرُ لَا تُشْفِقُ عَلَى أُورُشَلِيمَ وَمُدُنِ يَهُوذَا الَّتِي سُخْطْتَ عَلَيْهَا طَوَالَ هَذِهِ السَّبْعِينَ سَنَةً؟» 13فَأَجَابَ الرَّبُّ الْمَلاكَ الَّذِي كَلَّمَنِي، بِعِبَارَاتٍ طَيِّبَةٍ مُعَزِّيَةٍ. 14ثُمَّ خَاطَبَنِي الْمَلاكُ قَائِلاً: «نَادِ، هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ: إِنِّي قَدْ غِرْتُ عَلَى أُورُشَلِيمَ وَعَلَى صِهْيَوْنَ غَيْرَةً عَظِيمَةً. 15وَلَكِنَّ غَضَبِي مُتَأَجِّجٌ عَلَى الأُمَمِ الْمُتَنَعِّمَةِ. لَقَدِ اغْتَظْتُ قَلِيلاً مِنْ شَعْبِي إِلّا أَنَّهُمْ زَادُوا مِنْ فَوَاجِعِهِمْ. 16لِذَلِكَ يَقُولُ الرَّبُّ سَأَرْجِعُ إِلَى أُورُشَلِيمَ بِفَيْضٍ مِنَ الْمَرَاحِمِ، فَيُبْنَى هَيْكَلِي فِيهَا وَتَعْمُرُ أُورُشَلِيمُ، يَقُولُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ. 17وَاهْتِفْ أَيْضاً قَائِلاً: هَذَا مَا يَقُولُهُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ: سَتَفِيضُ مُدُنِي خَيْراً ثَانِيَةً، وَيَرْجِعُ الرَّبُّ فَيُعَزِّي صِهْيَوْنَ وَيَصْطَفِي أُورُشَلِيمَ».

القرون الأربعة والصناع الأربعة

18ثُمَّ رَفَعْتُ نَظَرِي وَإذَا بِي أَرَى أَرْبَعَةَ قُرُونٍ. 19فَقُلْتُ لِلْمَلاكِ: «مَا هَذِهِ؟» فَأَجَابَ: «هَذِهِ هِيَ الْقُرُونُ الَّتِي بَدَّدَتْ أَهْلَ يَهُوذَا وَإِسْرَائِيلَ وَأُورُشَلِيمَ». 20وَأَرَانِي الرَّبُّ أَرْبَعَةَ صُنَّاعٍ، 21فَسَأَلْتُ: «مَا الَّذِي جَاءَ يَفْعَلُهُ هَؤُلاءِ الرِّجَالُ؟» فَأَجَابَ: «هَذِهِ هِيَ الْقُرُونُ (أَيِ الأُمَمُ) الَّتِي بَدَّدَتْ أَهْلَ يَهُوذَا حَتَّى ذَلَّتْ كُلُّ نَفْسٍ. أَمَّا هَؤُلاءِ الصُّنَّاعُ فَقَدْ أَقْبَلُوا لِيُوْقِعُوا الرُّعْبَ فِي نُفُوسِ الأُمَمِ الَّتِي هَاجَمَتْ أَرْضَ يَهُوذَا لِيَطْرُدُوا أَهْلَهَا».