Tito 2 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Tito 2:1-15

Ang Husto nga Pagpanudlo

1Pero ikaw, Tito, kinahanglan itudlo mo ang suno sa husto nga pagpanudlo. 2Laygayan mo ang gulang nga mga lalaki nga magpugong sang ila kaugalingon, magkabuhi nga talahuron kag kahibalo magtimbang-timbang kon diin ang husto ukon indi. Dapat husto ang ila pagtuo sa Dios, mahigugmaon sa ila isigkatawo, kag mabinatason sa tanan nga butang. 3Kag laygayan mo man ang gulang nga mga babayi nga dapat maayo ang ila pamatasan bilang mga babayi nga nagatuo sa Dios. Dapat indi sila mga kutsokutsera ukon palainom. Dapat itudlo nila ang maayo, 4agod makatuon ang bataon pa nga mga babayi kon paano maghigugma sa ila bana kag mga kabataan, 5kag kon paano magtimbang-timbang kon diin ang husto ukon indi, kag agod makatuon sila nga magkabuhi nga may matinlo nga tagipusuon, mag-atipan sang panimalay, magpakabuot, kag magpasakop sa ila bana, agod wala sing may makasiling sing malain kontra sa pulong sang Dios nga aton ginatudlo.

6Laygayan mo man ang bataon pa nga mga lalaki nga dapat kahibalo sila magtimbang-timbang kon diin ang husto ukon indi. 7Dapat sulundan ka nila sa paghimo sing maayo sa tanan nga butang. Dapat sinsero ka kag seryuso sa imo pagtudlo. 8Siguruhon mo nga ang imo mga ginahambal husto kag wala sing kasawayan, agod mahuy-an ang mga tawo nga nagakontra sa aton, kay wala sila sing may mahambal nga malain kontra sa aton.

9Laygayan mo man ang mga ulipon nga dapat magtuman sila sa ila agalon sa tanan nga bagay, agod malipay ang ila mga agalon sa ila. Indi sila magpamatok ukon magsagi sabat. 10Silinga man sila nga indi magpangawat sa ila mga agalon, kundi magpakita sila nga sila maayo kag masaligan, agod sa tanan nila nga mga ginahimo magasiling ang mga tawo nga matahom gali ang aton mga pagpanudlo parte sa Dios nga aton Manluluwas.

11Kay ginpakita na sang Dios sa tanan nga klase sang mga tawo ang iya bugay nga nagahatag sang kaluwasan. 12Kag ina nga bugay nagatudlo sa aton nga dapat isikway ta na ang pagkabuhi nga indi diosnon kag ang mga kalibutanon nga mga kailigbon. Dapat magkabuhi kita diri sa sini nga kalibutan nga nakahibalo magtimbang-timbang kon diin ang husto ukon indi. Kag dapat matarong kag diosnon ang aton ginahimo 13samtang nagahulat kita sa malipayon nga adlaw nga aton ginalauman, nga amo ang makatilingala nga pag-abot ni Jesu-Cristo nga aton Manluluwas kag makagagahom nga Dios. 14Gintugyan niya ang iya kaugalingon nga patyon agod maluwas kita sa tanan naton nga mga sala, kag agod mangin iya kita nga mga katawhan, nga matinlo kag gusto gid maghimo sing maayo.

15Itudlo mo ini nga mga butang sa ila, kag gamita ang imo awtoridad samtang ginapabakod mo kag ginasaway ang mga nagapamati sa imo. Indi ka maghimo sang bisan ano nga mangin kabangdanan nga hikayan ka sang iban.

Hoffnung für Alle

Titus 2:1-15

Anweisungen für das Leben der Christen

(Kapitel 2,1–3,8)

Wie Christen leben sollen

1Du aber sollst dich in allem, was du sagst, nach der unverfälschten Lehre richten. 2Die älteren Männer halte dazu an, maßvoll, ehrbar und besonnen zu leben, gesund in ihrem Glauben, ihrer Liebe und ihrer Geduld. 3Die älteren Frauen fordere auf, ein Leben zu führen, wie es Gott Ehre macht. Sie sollen nicht klatschen und tratschen noch sich betrinken, sondern in allen Dingen mit gutem Beispiel vorangehen. 4So können sie die jungen Frauen dazu anleiten, dass sie ihre Männer und Kinder lieben, 5besonnen und anständig sind, ihren Haushalt gut versorgen, sich liebevoll und gütig verhalten und sich ihren Männern unterordnen, damit Gottes Botschaft durch sie nicht in Verruf gerät. 6Ebenso musst du die jungen Männer ermahnen, beherrscht und maßvoll zu leben. 7Sei du selbst ihnen in jeder Hinsicht ein gutes Vorbild. Lehre Gottes Botschaft unverfälscht und mit Würde. 8Was immer du sagst, soll wahr und überzeugend sein. Nur so werden unsere Gegner beschämt und können nichts Nachteiliges gegen uns vorbringen. 9Fordere die Sklaven auf, sich ihren Herren in jeder Beziehung unterzuordnen und ihnen nicht zu widersprechen. Sie sollen sich so verhalten, dass ihre Herren mit ihnen zufrieden sind. 10Sie dürfen nichts unterschlagen, sondern sollen zuverlässig sein. So wird ihr ganzes Leben den Menschen vor Augen malen, wie großartig die Botschaft von Gott, unserem Retter, ist.

Im Alltag für Gott leben

11Denn Gottes Gnade ist sichtbar geworden, mit der er alle Menschen retten will. 12Sie bringt uns dazu, dass wir uns von aller Gottlosigkeit und allen selbstsüchtigen Wünschen trennen, stattdessen besonnen und rechtschaffen hier in dieser Welt leben, so wie es Gott gefällt. 13Denn wir warten darauf, dass sich unsere wunderbare Hoffnung erfüllt: dass unser großer Gott und Retter Jesus Christus in seiner ganzen Herrlichkeit erscheinen wird. 14Er hat sein Leben für uns gegeben und uns von aller Schuld befreit. So sind wir sein Volk geworden, das ihm allein gehört; wir sind rein von Sünde und bereit, von ganzem Herzen Gutes zu tun.

15Das sollst du lehren; ermahne und weise mit allem Nachdruck zurecht. Niemand darf auf dich herabsehen.