Salmo 89 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 89:1-52

Salmo 89Salmo 89 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni Etan nga Ezranhon.

Ang Kasugtanan sang Dios kay David

1Ginoo, kantahon ko permi ang imo dako nga gugma.

Isugid ko ang imo katutom hasta san-o.

2Ipahibalo ko nga malig-on ang imo gugma sa wala sing katapusan, kag magapadayon pareho sang langit.

3Nagsiling ka, “Naghimo ako sang kasugtanan sa akon alagad nga si David, nga akon ginpili nga mangin hari.

Kag amo ini ang akon ginpromisa sa iya:

4Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa imo mga kaliwat hasta san-o;

ang imo ginharian magapadayon sa wala sing katapusan.”

5Ginoo, ang mga langitnon nga tinuga nagadayaw sa imo makatilingala nga mga binuhatan kag sa imo katutom.

6Wala sing bisan isa sa langit nga pareho sa imo, Ginoo.

Wala sing langitnon nga tinuga nga makapareho sa imo.

7Ginatahod ka sa pagtililipon sang langitnon nga mga tinuga.

Sila tanan nga nagapalibot sa imo may kahadlok gid sa imo.

8Ginoong Dios nga Makagagahom, wala sing bisan sin-o nga pareho sa imo;

gamhanan ka kag matutom sa tanan mo nga ginahimo.

9Ginagamhan mo ang mabalod nga dagat;

ginapalinaw mo ang iya dalagko nga mga balod.

10Gindugmok mo ang dragon nga si Rahab kag napatay ini.

Paagi sa imo gahom ginpalapta mo ang imo mga kaaway.

11Imo ang langit kag ang kalibutan;

gintuga mo ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.

12Ginhimo mo ang aminhan kag ang bagatnan.

Ang Bukid sang Tabor kag ang Bukid sang Hermon daw sa mga tawo nga nagakanta sa imo sa kalipay.

13Gamhanan ka gid! Puwerte ikaw kakusog!

14Nagahari ka nga may pagkamatarong kag hustisya, nga ginapangunahan sang gugma kag katutom.

15Ginoo, bulahan ang mga tawo nga nakaeksperiensya sang paghinugyaw sa imo sa kalipay,

nga nagakabuhi sa kaayo sang imo presensya.

16Tungod sa imo89:16 Tungod sa imo: sa literal, Sa imo ngalan. nagakalipay sila permi,

kag ginadayaw nila ang imo pagkamatarong.

17Ikaw ang ginapabugal nila nga ila kusog.

Tungod sa imo kaayo nagmadinalag-on kami.

18Ginoo, Balaan nga Dios sang Israel, ikaw ang nagapanag-iya sang amon hari nga nagaprotektar sa amon.

19Sang una nagpakighambal ka sa imo matutom nga mga alagad paagi sa palanan-awon.

Siling mo, “Ginbuligan ko ang isa ka soldado.

Ginpili ko siya halin sa akon katawhan agod mangin hari.

20Si David, nga akon alagad, amo ang akon ginpili nga hari

paagi sa paghaplas sa iya sang akon balaan nga lana.

21Ang akon gahom magaupod sa iya kag magapabaskog sa iya.

22Indi makadaog-daog sa iya ang iya mga kaaway;

indi makapigos sa iya ang mga malaot.

23Samtang nagatulok siya dugmukon ko ang iya mga kaaway hasta nga magkalamatay sila.

24Higugmaon ko siya kag unungan.

Kag paagi sa akon gahom magmadinalag-on siya.

25Pagahumon ko siya halin sa Dagat sang Mediteraneo hasta sa Suba sang Eufrates.89:25 halin sa… Eufrates: ukon, sa mga duta sa pihak sang mga dagat kag mga suba.

26Magasiling siya sa akon, ‘Ikaw ang akon Amay kag Dios;

ikaw ang palalipdan nga bato nga nagaluwas sa akon.’

27Kabigon ko siya nga akon kamagulangan nga anak, ang labing gamhanan sa tanan nga hari.

28Padayunon ko ang akon gugma sa iya hasta san-o,

kag ang akon kasugtanan sa iya indi gid magpalyar.

29Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o;

ang iya ginharian magadugay pareho kadugay sang langit.

30-31Pero kon ang iya mga kaliwat indi magtuman sang akon kasuguan, mga pagsulundan, kag mga pagpanudlo,

32silutan ko sila sing masakit tungod sang ila mga sala.

33Pero higugmaon kag unungan ko gihapon si David.

34Indi ko pagdulaon ang akon kasugtanan sa iya,

kag indi ko pagliwaton ang akon ginpromisa sa iya.

35Sa akon balaan nga ngalan, nakapromisa na ako nga indi gid ako magbutig sa kay David.

36Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o.

Ang iya ginharian magadugay sa akon panulok pareho kadugay sang adlaw;

37magapadayon ini hasta san-o pareho sang bulan nga ginakabig nga masaligan nga manugpamatuod sa langit.”

38Pero, Ginoo, naakig ka sa imo pinili nga hari;

gintalikdan mo siya kag ginsikway.

39Gindula mo ang imo kasugtanan sa iya nga imo alagad,

kag ginkuha mo ang iya awtoridad bilang hari.

40Ginrumpag mo ang mga pader sang iya siyudad.

Gin-guba mo ang iya napaderan nga mga siyudad.

41Ang mga pagkabutang sang iya siyudad ginpanguha sang tanan nga nagaagi.

Ginpakahuy-an siya sang iya katupad nga mga nasyon.

42Ginpadaog mo ang iya mga kaaway;

ginlipay mo sila tanan.

43Ginhimo mo nga wala sing pulos ang iya mga armas

kag ginpapierdi mo siya sa inaway.

44Ginkuha mo ang iya pagkagamhanan89:44 pagkagamhanan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag ang iya awtoridad bilang hari.

45Ginpatigulang mo siya dayon;89:45 Ginpatigulang mo siya dayon: ukon, Ginpalip-ot mo ang iya kabuhi.

kag ginpakahuy-an mo siya.

46Hasta san-o pa bala, Ginoo, nga magpanago ka?

Hasta bala sa wala sing katapusan?

Hasta san-o pa bala ang imo kaakig nga daw sa kalayo?

47Dumduma bala kon daw ano kalip-ot sang kabuhi sang tawo;

dumduma nga ginhimo mo ang tawo nga may kamatayon.

48Sin-o bala ang tawo nga indi mapatay?

Makalikaw bala ang tawo sa kamatayon?

49Ginoo, diin na bala ang imo gugma nga pareho sang una, nga ginpromisa mo kay David sa imo katutom sa iya?

50Dumduma, Ginoo, ang pagpakahuya sang madamo nga mga nasyon sa imo mga alagad,89:50 mga alagad: siguro ang buot silingon, ang katawhan sang Israel. Sa iban nga mga kopya sang Hebreo makita ang “alagad” nga siguro ang buot silingon, ang hari sang Israel. nga ginaagwanta ko lang.

51Sila nga imo mga kaaway, Ginoo, amo ang nagayaguta sang imo pinili nga hari bisan diin siya magkadto.

52Dalayawon ang Ginoo sa wala sing katapusan! Amen! Amen!

New International Version – UK

Psalms 89:1-52

Psalm 89In Hebrew texts 89:1-52 is numbered 89:2-53.

A maskilTitle: Probably a literary or musical term of Ethan the Ezrahite.

1I will sing of the Lord’s great love for ever;

with my mouth I will make your faithfulness known

through all generations.

2I will declare that your love stands firm for ever,

that you have established your faithfulness in heaven itself.

3You said, ‘I have made a covenant with my chosen one,

I have sworn to David my servant,

4“I will establish your line for ever

and make your throne firm through all generations.” ’89:4 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verses 37, 45 and 48.

5The heavens praise your wonders, Lord,

your faithfulness too, in the assembly of the holy ones.

6For who in the skies above can compare with the Lord?

Who is like the Lord among the heavenly beings?

7In the council of the holy ones God is greatly feared;

he is more awesome than all who surround him.

8Who is like you, Lord God Almighty?

You, Lord, are mighty, and your faithfulness surrounds you.

9You rule over the surging sea;

when its waves mount up, you still them.

10You crushed Rahab like one of the slain;

with your strong arm you scattered your enemies.

11The heavens are yours, and yours also the earth;

you founded the world and all that is in it.

12You created the north and the south;

Tabor and Hermon sing for joy at your name.

13Your arm is endowed with power;

your hand is strong, your right hand exalted.

14Righteousness and justice are the foundation of your throne;

love and faithfulness go before you.

15Blessed are those who have learned to acclaim you,

who walk in the light of your presence, Lord.

16They rejoice in your name all day long;

they celebrate your righteousness.

17For you are their glory and strength,

and by your favour you exalt our horn.89:17 Horn here symbolises strong one.

18Indeed, our shield89:18 Or sovereign belongs to the Lord,

our king to the Holy One of Israel.

19Once you spoke in a vision,

to your faithful people you said:

‘I have bestowed strength on a warrior;

I have raised up a young man from among the people.

20I have found David my servant;

with my sacred oil I have anointed him.

21My hand will sustain him;

surely my arm will strengthen him.

22The enemy will not get the better of him;

the wicked will not oppress him.

23I will crush his foes before him

and strike down his adversaries.

24My faithful love will be with him,

and through my name his horn89:24 Horn here symbolises strength. will be exalted.

25I will set his hand over the sea,

his right hand over the rivers.

26He will call out to me, “You are my Father,

my God, the Rock my Saviour.”

27And I will appoint him to be my firstborn,

the most exalted of the kings of the earth.

28I will maintain my love to him for ever,

and my covenant with him will never fail.

29I will establish his line for ever,

his throne as long as the heavens endure.

30‘If his sons forsake my law

and do not follow my statutes,

31if they violate my decrees

and fail to keep my commands,

32I will punish their sin with the rod,

their iniquity with flogging;

33but I will not take my love from him,

nor will I ever betray my faithfulness.

34I will not violate my covenant

or alter what my lips have uttered.

35Once for all, I have sworn by my holiness –

and I will not lie to David –

36that his line will continue for ever

and his throne endure before me like the sun;

37it will be established for ever like the moon,

the faithful witness in the sky.’

38But you have rejected, you have spurned,

you have been very angry with your anointed one.

39You have renounced the covenant with your servant

and have defiled his crown in the dust.

40You have broken through all his walls

and reduced his strongholds to ruins.

41All who pass by have plundered him;

he has become the scorn of his neighbours.

42You have exalted the right hand of his foes;

you have made all his enemies rejoice.

43Indeed, you have turned back the edge of his sword

and have not supported him in battle.

44You have put an end to his splendour

and cast his throne to the ground.

45You have cut short the days of his youth;

you have covered him with a mantle of shame.

46How long, Lord? Will you hide yourself for ever?

How long will your wrath burn like fire?

47Remember how fleeting is my life.

For what futility you have created all humanity!

48Who can live and not see death,

or who can escape the power of the grave?

49Lord, where is your former great love,

which in your faithfulness you swore to David?

50Remember, Lord, how your servant has89:50 Or your servants have been mocked,

how I bear in my heart the taunts of all the nations,

51the taunts with which your enemies, Lord, have mocked,

with which they have mocked every step of your anointed one.

52Praise be to the Lord for ever!

Amen and Amen.