Salmo 89Salmo 89 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni Etan nga Ezranhon.
Ang Kasugtanan sang Dios kay David
1Ginoo, kantahon ko permi ang imo dako nga gugma.
Isugid ko ang imo katutom hasta san-o.
2Ipahibalo ko nga malig-on ang imo gugma sa wala sing katapusan, kag magapadayon pareho sang langit.
3Nagsiling ka, “Naghimo ako sang kasugtanan sa akon alagad nga si David, nga akon ginpili nga mangin hari.
Kag amo ini ang akon ginpromisa sa iya:
4Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa imo mga kaliwat hasta san-o;
ang imo ginharian magapadayon sa wala sing katapusan.”
5Ginoo, ang mga langitnon nga tinuga nagadayaw sa imo makatilingala nga mga binuhatan kag sa imo katutom.
6Wala sing bisan isa sa langit nga pareho sa imo, Ginoo.
Wala sing langitnon nga tinuga nga makapareho sa imo.
7Ginatahod ka sa pagtililipon sang langitnon nga mga tinuga.
Sila tanan nga nagapalibot sa imo may kahadlok gid sa imo.
8Ginoong Dios nga Makagagahom, wala sing bisan sin-o nga pareho sa imo;
gamhanan ka kag matutom sa tanan mo nga ginahimo.
9Ginagamhan mo ang mabalod nga dagat;
ginapalinaw mo ang iya dalagko nga mga balod.
10Gindugmok mo ang dragon nga si Rahab kag napatay ini.
Paagi sa imo gahom ginpalapta mo ang imo mga kaaway.
11Imo ang langit kag ang kalibutan;
gintuga mo ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.
12Ginhimo mo ang aminhan kag ang bagatnan.
Ang Bukid sang Tabor kag ang Bukid sang Hermon daw sa mga tawo nga nagakanta sa imo sa kalipay.
13Gamhanan ka gid! Puwerte ikaw kakusog!
14Nagahari ka nga may pagkamatarong kag hustisya, nga ginapangunahan sang gugma kag katutom.
15Ginoo, bulahan ang mga tawo nga nakaeksperiensya sang paghinugyaw sa imo sa kalipay,
nga nagakabuhi sa kaayo sang imo presensya.
16Tungod sa imo89:16 Tungod sa imo: sa literal, Sa imo ngalan. nagakalipay sila permi,
kag ginadayaw nila ang imo pagkamatarong.
17Ikaw ang ginapabugal nila nga ila kusog.
Tungod sa imo kaayo nagmadinalag-on kami.
18Ginoo, Balaan nga Dios sang Israel, ikaw ang nagapanag-iya sang amon hari nga nagaprotektar sa amon.
19Sang una nagpakighambal ka sa imo matutom nga mga alagad paagi sa palanan-awon.
Siling mo, “Ginbuligan ko ang isa ka soldado.
Ginpili ko siya halin sa akon katawhan agod mangin hari.
20Si David, nga akon alagad, amo ang akon ginpili nga hari
paagi sa paghaplas sa iya sang akon balaan nga lana.
21Ang akon gahom magaupod sa iya kag magapabaskog sa iya.
22Indi makadaog-daog sa iya ang iya mga kaaway;
indi makapigos sa iya ang mga malaot.
23Samtang nagatulok siya dugmukon ko ang iya mga kaaway hasta nga magkalamatay sila.
24Higugmaon ko siya kag unungan.
Kag paagi sa akon gahom magmadinalag-on siya.
25Pagahumon ko siya halin sa Dagat sang Mediteraneo hasta sa Suba sang Eufrates.89:25 halin sa… Eufrates: ukon, sa mga duta sa pihak sang mga dagat kag mga suba.
26Magasiling siya sa akon, ‘Ikaw ang akon Amay kag Dios;
ikaw ang palalipdan nga bato nga nagaluwas sa akon.’
27Kabigon ko siya nga akon kamagulangan nga anak, ang labing gamhanan sa tanan nga hari.
28Padayunon ko ang akon gugma sa iya hasta san-o,
kag ang akon kasugtanan sa iya indi gid magpalyar.
29Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o;
ang iya ginharian magadugay pareho kadugay sang langit.
30-31Pero kon ang iya mga kaliwat indi magtuman sang akon kasuguan, mga pagsulundan, kag mga pagpanudlo,
32silutan ko sila sing masakit tungod sang ila mga sala.
33Pero higugmaon kag unungan ko gihapon si David.
34Indi ko pagdulaon ang akon kasugtanan sa iya,
kag indi ko pagliwaton ang akon ginpromisa sa iya.
35Sa akon balaan nga ngalan, nakapromisa na ako nga indi gid ako magbutig sa kay David.
36Ang tagsa ka hari sang Israel magahalin sa iya mga kaliwat hasta san-o.
Ang iya ginharian magadugay sa akon panulok pareho kadugay sang adlaw;
37magapadayon ini hasta san-o pareho sang bulan nga ginakabig nga masaligan nga manugpamatuod sa langit.”
38Pero, Ginoo, naakig ka sa imo pinili nga hari;
gintalikdan mo siya kag ginsikway.
39Gindula mo ang imo kasugtanan sa iya nga imo alagad,
kag ginkuha mo ang iya awtoridad bilang hari.
40Ginrumpag mo ang mga pader sang iya siyudad.
Gin-guba mo ang iya napaderan nga mga siyudad.
41Ang mga pagkabutang sang iya siyudad ginpanguha sang tanan nga nagaagi.
Ginpakahuy-an siya sang iya katupad nga mga nasyon.
42Ginpadaog mo ang iya mga kaaway;
ginlipay mo sila tanan.
43Ginhimo mo nga wala sing pulos ang iya mga armas
kag ginpapierdi mo siya sa inaway.
44Ginkuha mo ang iya pagkagamhanan89:44 pagkagamhanan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag ang iya awtoridad bilang hari.
45Ginpatigulang mo siya dayon;89:45 Ginpatigulang mo siya dayon: ukon, Ginpalip-ot mo ang iya kabuhi.
kag ginpakahuy-an mo siya.
46Hasta san-o pa bala, Ginoo, nga magpanago ka?
Hasta bala sa wala sing katapusan?
Hasta san-o pa bala ang imo kaakig nga daw sa kalayo?
47Dumduma bala kon daw ano kalip-ot sang kabuhi sang tawo;
dumduma nga ginhimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48Sin-o bala ang tawo nga indi mapatay?
Makalikaw bala ang tawo sa kamatayon?
49Ginoo, diin na bala ang imo gugma nga pareho sang una, nga ginpromisa mo kay David sa imo katutom sa iya?
50Dumduma, Ginoo, ang pagpakahuya sang madamo nga mga nasyon sa imo mga alagad,89:50 mga alagad: siguro ang buot silingon, ang katawhan sang Israel. Sa iban nga mga kopya sang Hebreo makita ang “alagad” nga siguro ang buot silingon, ang hari sang Israel. nga ginaagwanta ko lang.
51Sila nga imo mga kaaway, Ginoo, amo ang nagayaguta sang imo pinili nga hari bisan diin siya magkadto.
52Dalayawon ang Ginoo sa wala sing katapusan! Amen! Amen!
Salmo 89
Masquil de Etán el ezraíta.
1Oh Señor, por siempre cantaré
la grandeza de tu amor;
por todas las generaciones
proclamará mi boca tu fidelidad.
2Declararé que tu amor permanece firme para siempre,
que has afirmado en el cielo tu fidelidad.
3Dijiste: «He hecho un pacto con mi escogido;
le he jurado a David mi siervo:
4“Estableceré tu dinastía para siempre,
y afirmaré tu trono por todas las generaciones”». Selah
5Los cielos, Señor, celebran tus maravillas,
y tu fidelidad la asamblea de los santos.
6¿Quién en los cielos es comparable al Señor?
¿Quién como él entre los seres celestiales?
7Dios es muy temido en la asamblea de los santos;
grande y portentoso sobre cuantos lo rodean.
8¿Quién como tú, Señor Dios Todopoderoso,
rodeado de poder y de fidelidad?
9Tú gobiernas sobre el mar embravecido;
tú apaciguas sus encrespadas olas.
10Aplastaste a Rahab como a un cadáver;
con tu brazo poderoso dispersaste a tus enemigos.
11Tuyo es el cielo, y tuya la tierra;
tú fundaste el mundo y todo lo que contiene.
12Por ti fueron creados el norte y el sur;
el Tabor y el Hermón cantan alegres a tu nombre.
13Tu brazo es capaz de grandes proezas;
fuerte es tu mano, exaltada tu diestra.
14La justicia y el derecho son el fundamento de tu trono,
y tus heraldos, el amor y la verdad.
15Dichosos los que saben aclamarte, Señor,
y caminan a la luz de tu presencia;
16los que todo el día se alegran en tu nombre
y se regocijan en tu justicia.
17Porque tú eres su gloria y su poder;
por tu buena voluntad aumentas nuestra fuerza.89:17 aumentas nuestra fuerza. Lit. levantas nuestro cuerno.
18Tú, Señor, eres nuestro escudo;
tú, Santo de Israel, eres nuestro rey.
19Una vez hablaste en una visión,
y le dijiste a tu pueblo fiel:
«Le he brindado mi ayuda a un valiente;
al mejor hombre del pueblo lo he exaltado.
20He encontrado a David, mi siervo,
y lo he ungido con mi aceite santo.
21Mi mano siempre lo sostendrá;
mi brazo lo fortalecerá.
22Ningún enemigo lo someterá a tributo;
ningún inicuo lo oprimirá.
23Aplastaré a quienes se le enfrenten
y derribaré a quienes lo aborrezcan.
24La fidelidad de mi amor lo acompañará,
y por mi nombre será exaltada su fuerza.89:24 su fuerza. Lit. su cuerno.
25Le daré poder sobre el mar89:25 el mar. Probable referencia al mar Mediterráneo.
y dominio sobre los ríos.89:25 los ríos. Probable referencia a Mesopotamia.
26Él me dirá: “Tú eres mi Padre,
mi Dios, la roca de mi salvación”.
27Yo le daré los derechos de primogenitura,
la primacía sobre los reyes de la tierra.
28Mi amor por él será siempre constante,
y mi pacto con él se mantendrá fiel.
29Afirmaré su dinastía y su trono
para siempre, mientras el cielo exista.
30»Pero, si sus hijos se apartan de mi ley
y no viven según mis decretos,
31si violan mis estatutos
y no observan mis mandamientos,
32con vara castigaré sus transgresiones
y con azotes su iniquidad.
33Con todo, jamás le negaré mi amor,
ni mi fidelidad le faltará.
34No violaré mi pacto
ni me retractaré de mis palabras.
35Una sola vez he jurado por mi santidad,
y no voy a mentirle a David:
36Su descendencia vivirá para siempre;
su trono durará como el sol en mi presencia.
37Como la luna, fiel testigo en el cielo,
será establecido para siempre». Selah
38Pero tú has desechado, has rechazado a tu ungido;
te has enfurecido contra él en gran manera.
39Has revocado el pacto con tu siervo;
has arrastrado por los suelos su corona.
40Has derribado todas sus murallas
y dejado en ruinas sus fortalezas.
41Todos los que pasan lo saquean;
¡es motivo de burla para sus vecinos!
42Has exaltado el poder de sus adversarios
y llenado de gozo a sus enemigos.
43Le has quitado el filo a su espada,
y no lo has apoyado en la batalla.
44Has puesto fin a su esplendor
al derribar por tierra su trono.
45Has acortado los días de su juventud;
lo has cubierto con un manto de vergüenza. Selah
46¿Hasta cuándo, Señor, te seguirás escondiendo?
¿Va a arder tu ira para siempre, como el fuego?
47¡Recuerda cuán efímera es mi vida!89:47 Véase 39:4.
Al fin y al cabo, ¿para qué creaste a los mortales?
48¿Quién hay que viva y no muera jamás,
o que pueda escapar del poder del sepulcro? Selah
49¿Dónde está, Señor, tu amor de antaño,
que en tu fidelidad juraste a David?
50Recuerda, Señor, que se burlan de tus siervos;
que llevo en mi pecho los insultos de muchos pueblos.
51Tus enemigos, Señor, nos ultrajan;
a cada paso ofenden a tu ungido.
52¡Bendito sea el Señor por siempre!
Amén y amén.
