Salmo 79 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 79:1-13

Salmo 79Salmo 79 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David.

Pangamuyo para sa Kahilwayan sang Nasyon

1O Dios, ginsalakay sang mga taga-iban nga nasyon ang duta nga imo ginapanag-iyahan.

Gindagtaan nila ang imo balaan nga templo kag ginlaglag ang Jerusalem.

2Ginpakaon nila sa mga pispis kag sa mapintas nga mga sapat ang mga bangkay sang imo matutom nga mga alagad.

3Ginpaagay nila ang dugo sang imo katawhan pareho sa tubig nga nagbaha sa bug-os nga Jerusalem,

kag wala sing may nabilin nga maglubong sa mga patay.

4Ginapakahuy-an kami kag ginayaguta sang mga nasyon sa palibot namon.

5Hasta san-o pa bala, Ginoo, ang imo kaakig sa amon?

Hasta bala sa wala sing katapusan?

Magadabdab na lang bala pareho sa kalayo ang imo kaimon?

6Ipakita ang imo kaakig sa mga nasyon kag mga ginharian nga wala nagakilala kag nagasimba sa imo.

7Kay ginpamatay nila ang imo katawhan79:7 imo katawhan: sa literal, si Jacob. kag ginlaglag ang ila nasyon.

8Indi kami pagsiluti tungod sa mga sala sang amon mga katigulangan.

Sa baylo, kaluoyi kami gilayon kay wala na gid kami sing may mahimo.

9Buligi kami, O Dios nga amon manluluwas, agod madayaw ka.

Luwasa kami kag patawara sa amon mga sala agod mapadunggan ka.

10Indi pagtuguti nga magsiling sa amon ang iban nga mga nasyon, “Diin na bala ang inyo Dios?”

Samtang nagatulok kami ipareyalisar sa mga nasyon nga balusan mo sila sa ila pagpamatay sang imo katawhan nga imo mga alagad.

11Pamatii ang mga pag-ugayong sang imo katawhan nga ginbihag.

Mga palatyon sila, gani hilwaya sila paagi sa imo gahom.

12Ginoo, balusi sing pito ka pilo ang amon katupad nga mga nasyon sa ila nga pagpakahuya sa imo.

13Kag kami nga imo katawhan, nga imo ginabantayan pareho sa mga karnero, magapasalamat sa imo sa wala sing katapusan.

Dayawon ka namon permi hasta san-o.

Nueva Versión Internacional

Salmo 79:1-13

Salmo 79

Salmo de Asaf.

1Oh Dios, los pueblos paganos han invadido tu herencia;

han profanado tu santo Templo,

han dejado en ruinas a Jerusalén.

2Han entregado los cadáveres de tus siervos

como alimento de las aves del cielo;

han destinado los cuerpos de tus fieles

para comida de los animales salvajes.

3Por toda Jerusalén han derramado su sangre,

como si derramaran agua,

y no hay quien entierre a los muertos.

4Hemos quedado en ridículo ante nuestros vecinos;

somos la burla y el escarnio de los que nos rodean.

5¿Hasta cuándo, Señor?

¿Vas a estar enojado para siempre?

¿Arderá tu celo como el fuego?

6¡Descarga tu ira sobre las naciones que no te reconocen,

sobre los reinos que no invocan tu nombre!

7Porque a Jacob se lo han devorado

y al país lo han dejado en ruinas.

8No tomes en cuenta los pecados de nuestros antepasados;

¡venga pronto tu misericordia a nuestro encuentro,

porque estamos totalmente abatidos!

9Oh Dios y Salvador nuestro,

por la gloria de tu nombre, ayúdanos;

por la gloria de tu nombre, líbranos y perdona nuestros pecados.

10¿Por qué van a decir las naciones:

«Dónde está su Dios»?

Permítenos ver y muéstrales a los pueblos paganos

cómo tomas venganza de la sangre de tus siervos.

11Que lleguen a tu presencia los quejidos de los cautivos,

y por la fuerza de tu brazo salva a los condenados a muerte.

12Señor, haz que reciban nuestros vecinos,

siete veces y en carne propia,

la burla con que ellos te insultaron.

13Y nosotros, tu pueblo y ovejas de tu prado,

te alabaremos por siempre;

de generación en generación

cantaremos tus alabanzas.