Salmo 79Salmo 79 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David.
Pangamuyo para sa Kahilwayan sang Nasyon
1O Dios, ginsalakay sang mga taga-iban nga nasyon ang duta nga imo ginapanag-iyahan.
Gindagtaan nila ang imo balaan nga templo kag ginlaglag ang Jerusalem.
2Ginpakaon nila sa mga pispis kag sa mapintas nga mga sapat ang mga bangkay sang imo matutom nga mga alagad.
3Ginpaagay nila ang dugo sang imo katawhan pareho sa tubig nga nagbaha sa bug-os nga Jerusalem,
kag wala sing may nabilin nga maglubong sa mga patay.
4Ginapakahuy-an kami kag ginayaguta sang mga nasyon sa palibot namon.
5Hasta san-o pa bala, Ginoo, ang imo kaakig sa amon?
Hasta bala sa wala sing katapusan?
Magadabdab na lang bala pareho sa kalayo ang imo kaimon?
6Ipakita ang imo kaakig sa mga nasyon kag mga ginharian nga wala nagakilala kag nagasimba sa imo.
7Kay ginpamatay nila ang imo katawhan79:7 imo katawhan: sa literal, si Jacob. kag ginlaglag ang ila nasyon.
8Indi kami pagsiluti tungod sa mga sala sang amon mga katigulangan.
Sa baylo, kaluoyi kami gilayon kay wala na gid kami sing may mahimo.
9Buligi kami, O Dios nga amon manluluwas, agod madayaw ka.
Luwasa kami kag patawara sa amon mga sala agod mapadunggan ka.
10Indi pagtuguti nga magsiling sa amon ang iban nga mga nasyon, “Diin na bala ang inyo Dios?”
Samtang nagatulok kami ipareyalisar sa mga nasyon nga balusan mo sila sa ila pagpamatay sang imo katawhan nga imo mga alagad.
11Pamatii ang mga pag-ugayong sang imo katawhan nga ginbihag.
Mga palatyon sila, gani hilwaya sila paagi sa imo gahom.
12Ginoo, balusi sing pito ka pilo ang amon katupad nga mga nasyon sa ila nga pagpakahuya sa imo.
13Kag kami nga imo katawhan, nga imo ginabantayan pareho sa mga karnero, magapasalamat sa imo sa wala sing katapusan.
Dayawon ka namon permi hasta san-o.
1Een psalm van Asaf.
O God, ongelovigen zijn bij ons binnengedrongen
en hebben uw heiligdom, de tempel, onteerd.
Zij hebben Jeruzalem vernield.
2De dode lichamen van uw dienaren
hebben zij als voedsel aan de vogels gegeven.
De wilde dieren hebben de lijken
van uw volgelingen te eten gekregen.
3Zij hebben hun bloed als water laten weglopen rondom Jeruzalem.
Niemand heeft hen begraven.
4De omwonenden spreken smalend over ons.
Onze buren bespotten ons en maken ons belachelijk.
5Hoelang moet dit nog duren, Here?
Hoelang zal uw toorn op ons blijven?
Uw jaloezie branden als een vuur?
6Vier uw toorn maar bot op de volken die U niet willen kennen,
over de landen waar men U niet eert en aanroept.
7Die hebben uw volk onder de voet gelopen
en Jeruzalem verwoest.
8Laat de zonden van onze voorouders
niet op onze hoofden neerkomen,
kom naar ons toe met uw vergeving en liefde,
wij zijn zo zwak geworden.
9O God die ons bevrijdt,
help ons toch ter wille van U Zelf.
Verlos ons
en doe onze zonden weg ter wille van uw naam.
10Dan kunnen de heidenen tenminste niet zeggen:
waar blijft hun God nu?
Toon ons hoe U wraak neemt op deze heidenen
wegens de dood van uw volgelingen.
11Luister naar het zuchten van de gevangenen,
red hen die ten dode zijn opgeschreven,
red hen door uw sterke arm.
12Straf de buurlanden zevenvoudig
voor de spot die zij met U dreven, Here.
13En wij—uw volk, dat door U wordt geleid—
zullen U altijd loven en prijzen.
Onze kinderen en kleinkinderen
zullen spreken over uw grootheid.
