Salmo 77 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 77:1-20

Salmo 77Salmo 77 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.

Kalipay sa Tion sang Kalisod

1Nagapanawag ako sing mabaskog sa Dios.

Nagapanawag ako sa iya agod mabatian niya ako.

2Sa tion sang kalisod nagapangamuyo ako sa Ginoo.

Kag kon gab-i ginabayaw ko ang akon mga kamot sa pagpangamuyo, kag wala ako ginakapoy,

pero wala gihapon ako sang kalipay.

3Kon magpamalandong ako sa Dios nagapanghayhay ako kag nagakadulaan sang paglaom.

4Wala niya ako ginapatulog;

indi ako kahibalo kon ano ang akon ihambal, tungod nga natublag ako.

5Ginahunahuna ko ang mga inadlaw nga nagliligad kag ang madugay na nga mga tinuig.

6Ginadumdom ko ang mga tinion nga nagakanta ako sa kagab-ihon.77:6 Ginadumdom… kagab-ihon: sa Septuagint kag sa Syriac: Kon gab-i nagahunahuna ako sing madalom.

Nagapamalandong ako kag amo ini ang ginapamangkot ko sa akon kaugalingon:

7“Isikway na lang bala ako sang Ginoo hasta san-o?

Indi na gid bala siya malipay sa akon?

8Nadula na gid bala ang iya gugma sa akon?

Indi na gid bala niya pagtumanon ang iya promisa?

9Nalimtan na bala niya ang pagkaluoy?

Wala na bala siya sing kaluoy tungod sang iya kaakig?”

10Dayon nagsiling ako, “Ang nalainan sang akon buot amo nga ang Labing Mataas nga Dios wala na nagabulig.”

11Ginoo, dumdumon ko ang imo mga binuhatan.

Huo, dumdumon ko ang mga milagro nga ginpanghimo mo sang una.

12Hunahunaon ko kag pamalandungan ang tanan mo nga gamhanan nga mga binuhatan.

13O Dios, ang imo pamaagi lain sang sa iban.

Wala na sing pareho sa imo kagamhanan.

14Ikaw ang Dios nga nagahimo sang mga milagro.

Ginapakita mo ang imo gahom sa mga katawhan.

15Paagi sa imo gahom ginluwas mo ang imo katawhan nga mga kaliwat ni Jacob kag ni Jose.

16Sadto nga hitabo ang mga tubig, O Dios, daw pareho sa tawo nga sang pagkakita sa imo hinadlukan kag nagkulurog.

17Nag-ulan halin sa mga panganod;

nagdaguob sa langit kag nagpangilat sa bisan diin.

18Mabatian ang daguob sa mga bagyo;

ang mga kilat nagpasanag sa kalibutan;

kag nagtay-og ang kalibutan.

19Gintabok mo ang dagat nga may dalagko nga mga balod,

pero indi ka makita.77:19 indi ka makita: sa literal, indi makita ang agi sang imo mga tiil.

20Paagi kay Moises kag kay Aaron gintuytuyan mo ang imo katawhan nga pareho sa mga karnero.

Hoffnung für Alle

Psalm 77:1-21

Gott, hast du uns für immer verstoßen?

1Ein Lied von Asaf. Für Jedutun.

2Ich rufe zu Gott, ja, ich schreie mein Gebet hinaus,

damit er mich endlich hört.

3Ich habe große Angst und sehe keinen Ausweg mehr.

Unaufhörlich bete ich zu Gott –

sogar in der Nacht strecke ich meine Hände nach ihm aus.

Ich bin untröstlich.

4Wenn ich an Gott denke, fange ich an zu seufzen;

grüble ich über meine Lage nach, so verliere ich allen Mut.

5Ich kann nicht schlafen, weil er mich wach hält;

die Unruhe treibt mich umher und lässt mich verstummen.

6Ich erinnere mich an frühere Zeiten,

an Jahre, die längst vergangen sind,

7als ich beim Spiel auf der Harfe noch fröhlich sein konnte.

Jede Nacht grüble ich nach;

das Herz wird mir schwer,

weil meine Gedanken immer um die gleichen Fragen kreisen:

8Hat der Herr uns für alle Zeiten verstoßen?

Wird er nie wieder freundlich zu uns sein?

9Ist seine Gnade für immer zu Ende?

Gelten seine Zusagen nicht mehr?

10Hat Gott vergessen, uns gnädig zu sein?

Warum verschließt er vor uns im Zorn sein Herz?

11Das ist es, was mich am meisten schmerzt:

Gott, der Höchste, verhält sich jetzt anders als vorher –

er setzt sich nicht mehr für uns ein!

12Ich erinnere mich an deine großen Taten, Herr,

und denke an die Wunder, die du einst vollbracht hast.

13Ich führe mir vor Augen, was du getan hast,

immer wieder mache ich es mir bewusst.

14O Gott, heilig ist alles, was du tust.

Kein anderer Gott ist so mächtig wie du!

15Du allein bist der Gott, der Wunder vollbringt;

du hast die Völker deine Macht spüren lassen.

16Mit starker Hand hast du dein Volk

aus der Gefangenschaft in Ägypten befreit,

die Nachkommen von Jakob und Josef.

17Als dich die Wasserfluten sahen, begannen sie zu brodeln,

sogar die Tiefen des Meeres erzitterten vor dir.

18Aus den Wolken floss strömender Regen,

gewaltige Donnerschläge krachten,

und deine Blitze durchzuckten die Luft.

19Ja, im Sturm donnerte deine Stimme;

grelle Blitze erhellten die Erde,

sie zitterte und bebte.

20Du bahntest dir einen Weg mitten durch das Meer.

Dein Pfad führte durch mächtige Fluten,

doch deine Spuren konnte niemand erkennen.

21Durch Mose und Aaron, deine Diener,

hast du dein Volk wie ein Hirte geführt.