Salmo 74 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 74:1-23

Salmo 74Salmo 74 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Pangamuyo para sa Nasyon sa Tion sang Kalisod

1O Dios, ngaa bala nga padayon mo kami nga ginasikway?

Ngaa akig ka sa katawhan nga imo ginabantayan?

2O Dios, dumduma ang imo katawhan nga ginpili mo sang una nga mangin imo kag ginluwas mo agod imo panag-iyahan.

Dumduma ang Bukid sang Zion nga sa diin nagapuyo ka.

3Kadtui bala kag tan-awa ang padayon nga pagkaguba sang templo tungod sang ginhimo sang mga kaaway.

4Naghinugyaw ang imo mga kaaway sa imo templo74:4 templo: sa literal, sa lugar nga sa diin nagapakigkita ka sa amon. sa pagpakita nga nagdaog sila kontra sa imo katawhan.

Nagbutang sila dira sang tanda sang ila pagdaog.

5Sa ila pagguba sa templo daw pareho sila sa mga tawo nga nagapang-utod sang mga kahoy sa kakahuyan paagi sa ila mga wasay.74:5 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.

6Ginwasak nila ang ginkortihan nga mga kahoy sang templo paagi sa ila mga wasay kag mga piko.

7Ginsunog nila ang imo templo;

ginhigkuan nila ining imo ginapuy-an.

8Nagsiling sila sa ila kaugalingon nga laglagon nila kami sing bug-os.

Ginsunog nila ang tanan nga ginatipunan sa pagsimba sa imo diri sa duta sang Israel.

9Nadula na ang tanda sang imo presensya sa amon;

wala na sing propeta nga nabilin,

kag wala sing may nakahibalo sa amon kon hasta san-o pa matapos ining nagakalatabo sa amon.

10O Dios, hasta san-o pa bala ang pagpakahuya sang amon mga kaaway sa imo?

Yagutaon ka na lang bala nila sa wala sing katapusan?

11Ngaa wala mo pa sila pagsiluti?

Pareho lang nga gintago mo ang imo kamot.

Laglaga na sila!

12Ikaw, O Dios, ang amon hari halin pa sang una,

kag madamo nga beses nga ginluwas mo ang mga tawo sa kalibutan.74:12 kalibutan: ukon, duta sang Israel.

13Ikaw ang nagtunga sang dagat paagi sa imo gahom,

kag ikaw ang nagdunot sang mga ulo sang dalagko nga mga sapat sa dagat.

14Ikaw ang nagdugmok sang mga ulo sang dragon nga Leviatan kag nagpakaon sang iya bangkay sa mga sapat nga nagaestar sa kamingawan.

15Ikaw ang nagpatubod sang mga tuburan kag mga ililigan sang tubig.

Ikaw ang nagpahubas sa mga suba nga wala nagakahubsan.

16Ikaw ang naghimo sang adlaw kag sang gab-i,

kag ikaw ang nagpahamtang sang adlaw kag sang bulan sa ila nahamtangan.

17Ikaw ang nagbutang sang tanan nga dulunan sa kalibutan,

kag ikaw ang naghimo sang tig-ilinit kag sang tigtulugnaw.

18Dumduma, Ginoo, kon paano ka ginpakahuy-an kag ginyaguta sang buang-buang nga mga kaaway.

19Ang imo katawhan nga daw pareho sa pating indi pag-itugyan sa ila mga kaaway nga daw pareho sa mabangis nga sapat.

Indi pagkalimti hasta san-o ang imo katawhan nga ginapigos.

20Dumduma ang imo kasugtanan sa amon,

kay madamo na nga pagpamintas ang ginahimo sa madulom nga mga lugar sa sini nga duta.

21Indi pag-itugot nga mahuy-an ang mga ginapigos.

Kabay pa nga dayawon ka sang mga kubos kag mga imol.

22Sige na, O Dios, depensahi ang imo dungog.

Dumduma kon paano ka ginapakahuy-an permi sang mga buang-buang.

23Indi pagpabay-i ang wala sing untat nga singgit sang imo mga kaaway sa pagpakita sang ila kaakig.

Hoffnung für Alle

Psalm 74:1-23

Gottes Tempel – ein Trümmerhaufen!

1Von Asaf, zum Nachdenken.

Gott, warum hast du uns für immer verstoßen?

Warum lässt du deinen Zorn an uns aus?

Wir gehören doch zu dir wie Schafe zu ihrem Hirten!

2Erinnere dich daran, dass wir dein Volk sind!

Vor langer Zeit hast du uns angenommen

und uns aus der Gefangenschaft befreit. Wir alle sind dein Eigentum!

Denke an den Berg Zion, den du dir als Wohnsitz erwählt hast!

3Geh über die Trümmer, die schon so lange dort liegen;

sieh doch: Alles haben die Feinde im Heiligtum verwüstet!

4Ihr Triumphgeschrei entweihte die Stätte, wo du uns begegnet bist,

ihre Fahnen haben sie als Zeichen des Sieges gehisst.

5In deinem Tempel sieht es so aus,

als hätte man darin Kleinholz gehackt:

6Die kostbaren Schnitzereien haben sie

mit Äxten und Brechstangen zertrümmert.

7Danach steckten sie dein Heiligtum in Brand,

sie entweihten den Ort, wo du angebetet wurdest.

8Sie hatten vor, uns alle vernichtend zu schlagen,

im ganzen Land brannten sie die heiligen Stätten nieder.

9Nichts mehr deutet darauf hin, dass du noch Herr der Lage bist.74,9 Wörtlich: Zeichen für uns sehen wir nicht.

Es gibt keinen Propheten mehr –

niemand von uns weiß, wie lange das noch so weitergehen soll.

10Wie lange, Gott, willst du es dir gefallen lassen,

dass die Feinde dich schamlos verhöhnen?

Sollen sie für immer deinen Namen in den Schmutz ziehen?

11Warum hältst du dich zurück? Warum greifst du nicht ein?

Zeige deine Macht und vernichte sie!

12Gott, seit uralter Zeit bist du unser König74,12 So nach der griechischen Übersetzung. Der hebräische Text lautet: mein König.,

schon oft hast du unser Land gerettet.

13Du hast mit deiner Macht das Meer gespalten

und den Seedrachen die Schädel zerschmettert.

14Ja, du hast dem Seeungeheuer74,14 Wörtlich: dem Leviatan. die Köpfe abgehauen

und es den Wüstentieren zum Fraß vorgeworfen.

15Du ließest Quellen und Bäche hervorsprudeln

und brachtest große Ströme zum Versiegen.

16Dir gehört der Tag und auch die Nacht,

du hast die Sonne und den Mond geschaffen.

17Du hast alle Grenzen der Erde festgelegt,

hast Sommer und Winter gemacht.

18Höre doch, Herr, wie deine Feinde dich verhöhnen!

Dieses gewissenlose Volk zieht deinen Namen in den Schmutz!

19Liefere uns nicht diesen Raubtieren aus,

du weißt doch, wie hilflos wir sind!74,19 Wörtlich: Gib das Leben deiner Taube nicht den Tieren preis.

Sieh unserem Leid nicht länger tatenlos zu,

20sondern denke an deinen Bund mit uns!

Selbst in den Schlupfwinkeln des Landes

ist niemand mehr vor roher Gewalt sicher.

21Herr, wir werden schwer bedrängt,

lass uns nicht in Schimpf und Schande enden!

Ohne dich sind wir arm und wehrlos –

rette uns, damit wir dich loben können!

22Gott, greife endlich ein, denn ihr Angriff gilt dir!

Sorge dafür, dass du recht behältst!

Sieh auf diese Meute, die dich Tag für Tag verspottet!

23Ständig lärmen deine Feinde und lehnen sich gegen dich auf.

Vergiss ihre Schmähungen nicht!