Salmo 69 – HLGN & HTB

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 69:1-36

Salmo 69Salmo 69 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta: Kantaha ini sa tuno sang kanta nga “Mga Liryo.”

Pangamuyo sang Tawo nga Ginahingabot

1Luwasa ako, O Dios, kay pareho ako sa tawo nga daw malumos na.

2Daw sa nagasalop ako sa madalom nga lutak kag wala ako sing may matungtungan.

Daw ara ako sa madalom nga tubig kag ginatabunan sang mga balod.

3Nakapoy na ako sa pagpangayo sang bulig kag masakit na ang akon tutunlan.

Nagapalangdulom na ang akon panulok sa pagpaabot sang imo bulig, O Dios ko.

4Madamo ang nagakontra kag luyag magpatay sa akon nga wala sing kabangdanan.

Mas madamo pa sila sa akon buhok.

Ginapilit nila ako sa pag-uli sang mga butang nga wala ko ginkawat.

5Nahibaluan mo, O Dios, ang akon mga kabuangan;

ang akon mga sala wala matago sa imo.

6O Ginoong Dios nga Makagagahom, ang Dios sang Israel,

kabay pa nga indi mahuy-an ang mga nagasalig kag nagadangop sa imo tungod sa akon.

7Kay tungod sa imo ginainsulto kag ginapakahuy-an ako.

8Pareho ako sang dumuluong sa akon mga kadugo;

daw estranghero ako sa akon mga utod.

9Tungod sang akon pagpakamahal sa imo templo,69:9 templo: sa literal, balay. ginalaglag69:9 ginalaglag: ukon, malaglag. ako.

Ang mga insulto sang mga tawo sa imo ginbatyag ko.

10Kon nagahibi ako kag nagapuasa, ginapakahuy-an nila ako.

11Kon nagasuksok ako sang sako sa pagpakita nga nagapangasubo ako, ginayaguta nila ako.

12Ginalibak ako sang mga tawo nga nagapulungko sa puwertahan sang siyudad,

kag ang mga hubog nagakumpuso sang mga pangyaguta nga mga kanta parte sa akon.

13Pero nagapangamuyo ako sa imo, Ginoo.

Sa tion nga kaluoyan mo ako, sabta ang akon pangamuyo suno sa imo dako nga gugma sa akon.

Tungod nga matutom ka sa pagluwas,

14buligi ako nga indi ako magsalop sa lutak.

Luwasa ako sa mga nagakontra sa akon nga daw sa ginaluwas mo ako sa madalom nga tubig.

15Indi pagtuguti nga tabunan ako sang mga balod ukon mapatay ako.

16Sabta ako, Ginoo, tungod sang imo kaayo kag gugma sa akon.

Talupangda ako suno sa imo dako nga kaluoy sa akon.

17Indi ka magpanago sa akon nga imo alagad.

Sabta ako gilayon kay ara ako sa kalisod.

18Palapit ka sa akon kag luwasa ako sa akon mga kaaway.

19Nakahibalo ka mismo kon daw ano ang pagpakahuya kag pagpang-insulto nila sa akon.

Nakita mo ang tanan ko nga mga kaaway.

20Nasakitan ako sang ila pagpakahuya sa akon

kag naglain ang akon buot.

Nagpaabot ako nga kaluoyan, pero wala gid sing may naluoy sa akon.

Nagpaabot ako nga lipayon, pero wala gid sing may naglipay sa akon.

21Ginbutangan nila sang hilo ang akon pagkaon,

kag sang gin-uhaw ako ginhatagan nila ako sang langgaw.

22Kabay pa nga ang ila mga punsyon magadala sang kalaglagan sa ila kag sa ila mga bisita.

23Kabay pa nga mabulag sila kag magkurog69:23 magkurog: Amo ini sa Hebreo. Sa Septuagint, magbuluktot. permi.

24Ipakita ang imo kaakig sa ila, Ginoo.

Dakpa sila sa imo kaugot.

25Kabay pa nga pabay-an na lang ang ila mga ginaestaran,

kag wala na sing may mag-estar sa ila mga tolda.

26Kay ginahingabot nila ang mga tawo nga imo ginasilutan,

kag ginakutsokutso nila ang ila pag-antos.

27Idugang pa gid ina sa ila mga sala kag indi sila pagluwasa.

28Panasa ang ila mga ngalan sa libro nga ginalistahan sang mga buhi;69:28 sang mga buhi: ukon, sang mga may kabuhi nga wala sing katapusan.

indi sila paglistaha upod sa mga matarong.

29Nasakitan ako kag nagaantos,

gani protektari ako, O Dios, paagi sa pagluwas sa akon.

30Dayawon ko ang Dios paagi sa kanta.

Padunggan ko siya nga may pagpasalamat.

31Mas makapalipay ini sa Ginoo sang sa mga halad nga baka.

32Kon makita ini sang mga kubos, malipay sila;

ang mga nagadangop sa Dios magalig-on.

33Ginapamatian sang Ginoo ang mga kubos

kag wala niya ginakalimtan ang iya katawhan nga ginbihag.

34Dayawa ninyo ang Dios, tanan kamo nga ara sa kalangitan, sa kalibutan, kag sa kadagatan.

35Kay luwason sang Dios ang Zion,69:35 Zion: ukon, Jerusalem.

kag patindugon niya liwat ang mga banwa sang Juda.

Kag magaestar dira ang iya katawhan kag magapanag-iya sang sina nga duta.

36Ang mga kaliwat sang iya mga alagad amo ang magapanubli sang sina nga duta;

ang mga nagahigugma sa iya magaestar dira.

Het Boek

Psalmen 69:1-37

1Een lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: ‘De Lelies.’

2Bevrijd mij, o God,

want het water stijgt mij naar de lippen.

3Ik zak weg in het moeras en kan er niet staan.

Ik sta in water waar ik de bodem niet kan voelen

en het stroomt over mijn hoofd.

4Ik ben moe van het roepen

en mijn keel is schor.

Mijn ogen zijn moe van het uitkijken naar mijn God.

5De mensen die mij haten, zijn niet te tellen,

het zijn er meer dan de haren op mijn hoofd.

En er is geen reden voor hun haat.

Mijn tegenstanders, die mij willen vernietigen,

zijn zo machtig.

Ik moet hun teruggeven

wat ik niet van hen heb geroofd.

6O God, U kent mij,

een klein en dwaas mens.

U ziet al mijn zonden.

Niets is voor U verborgen.

7Laten uw volgelingen niet door mij

hun vertrouwen in U kwijtraken,

Oppermachtige Here,

U die Heer bent over de hemelse legers.

O God, laten de mensen die U zoeken,

niet door mijn toedoen in U beschaamd worden.

8Ter wille van U verdraag ik de schande.

Ik bedek mijn gezicht uit schaamte.

9Mijn vrienden kennen mij niet meer

en mijn broers herkennen mij niet.

10Van mijzelf blijft niets over,

omdat ik alles geef voor uw huis.

De beledigingen van hen die U haten,

kwamen op mij terecht.

11Ik huilde terwijl mijn hele hart zich op U richtte,

maar het werd mij als schande aangerekend.

12Ik trok rouwkleding aan,

maar zij lachtten mij uit.

13De leiders van de stad praten met elkaar over mij

en tijdens drinkgelagen drijven zij de spot met mij.

14Maar ik zal op de juiste tijd tot U bidden, Here,

o God, geef mij uw trouwe hulp

als een antwoord daarop in uw goedheid en liefde.

15Trek mij uit dit moeras, voordat ik zink.

Red mij van mijn haters en uit dit diepe water.

16Zorg toch dat het water mij niet boven het hoofd stijgt,

dat ik niet naar de bodem word getrokken en verdrink.

17Geef mij antwoord, Here,

want ik weet hoe groot uw goedheid en trouw zijn.

Kom naar mij toe met uw liefdevolle ontferming.

18Verberg U niet voor mij,

ik ben uw dienaar en ik ben vreselijk bang.

Antwoord mij toch snel!

19Kom naar mij toe en bevrijd mij.

Verlos mij, zodat mijn tegenstanders beschaamd staan.

20U ziet toch hoe ik word bespot,

hoe beschaamd ik ben en tot schande gemaakt.

U weet precies wie mij dit allemaal aandoen.

21De spot breekt mijn hart

en ik ben nog maar heel zwak.

Ik verwachtte medelijden te ontmoeten,

maar vond het niet.

Tevergeefs wachtte ik op iemand die mij troostte.

22Zij gaven mij gif te eten

en lieten mij, toen ik dorst had, azijn drinken.

23Laat het lekkere eten een valstrik voor hen worden

en laat hun tafelgenoten hen verraden.

24Verslechter hun ogen,

zodat zij niets meer kunnen zien.

Geef dat hun heupen verzwakken,

zodat zij niet meer kunnen lopen.

25Stort uw toorn over hen uit,

laat de gloed daarvan hen vernietigen.

26Verander hun woonplaats in een woestenij

en maak hun tenten onbewoond.

27Want wie door U wordt geslagen,

wordt door hen achtervolgd.

Zij sturen verhalen de wereld in

over het verdriet van hen die door U werden getroffen.

28Laat hun schuld maar hand over hand toenemen,

zodat zij geen aanspraak kunnen maken op uw gerechtigheid.

29Verwijder hun namen uit uw boek,

waarin ieder vermeld staat die bij U hoort.

Zorg dat hun naam niet naast die van een gelovige staat.

30Ik verkeer in grote ellende en groot verdriet.

Laat uw heil mij beschermen, o God.

31Ik zal een loflied zingen

en de naam van God prijzen.

Ik zal Hem roemen door de liederen

die ik tot zijn eer zing.

32Dat zal de Here meer vreugde geven

dan een rund of een stier met horens en hoeven.

33Zij die zich dankbaar aan God onderwerpen,

zullen het zien en zich erover verheugen.

U die God zoekt, zult er nieuwe moed uit putten.

34Want de Here luistert wel

naar de armen die Hem aanroepen

en Hij ziet niet neer

op de mensen die gevangen zitten.

35Laat de hele schepping,

hemel, aarde en zeeën,

Hem eer brengen en prijzen.

36Want God zal Jeruzalem bevrijden

en de steden van Juda weer opbouwen.

Dan zullen zij weer daarin wonen

en het land opnieuw bezitten.

37De kinderen van zijn dienaren zullen het land erven

en het zal worden bewoond door mensen

die zijn naam liefhebben.