Salmo 65Salmo 65 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ginasabat sang Dios ang Pangamuyo
1O Dios, dapat ka namon dayawon sa Zion!
Kag tumanon namon ang amon promisa sa imo.
2Ang tanan nga tawo magapalapit sa imo kay ginasabat mo ang mga pangamuyo.
3Kon parte sa amon mga sala, bisan madamo ini, ginapatawad mo gihapon.
4Bulahan ang tawo nga imo ginpili kag gin-imbitar nga magpuyo sa imo templo.
Maayawan kami sang maayo nga mga butang sa imo balay nga amo ang imo balaan nga templo.
5O Dios nga amon manluluwas,
ginasabat mo kami paagi sa makatilingala nga pagluwas mo sa amon.
Ikaw ang paglaom sang tanan nga tawo, bisan ang sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan kag sa pinakamalayo nga dagat.65:5 dagat: ukon, mga dagat.
6Gamhanan ka kag ginpahamtang mo ang mga bukid paagi sa imo gahom.
7Ginapalinong mo ang huganas sang mga balod sa dagat kag ang kinagula sang mga katawhan.
8Nahadlok sa imo ang mga tawo bisan pa atong nagaestar sa malayo nga lugar
tungod sa imo makatilingala nga mga binuhatan.
Ang imo hinimuan makapahugyaw sa mga tawo sa bug-os nga kalibutan tungod sa kalipay.
9Ginaatipan mo ang duta kag ginapadal-an sang ulan;
ginhimo mo ini nga mapinatubason.
Ang imo mga sapa, O Dios, wala nagakahubas,
kag ginahatagan mo sang patubas ang mga tawo.
Ginapreparar mo ang duta nga maghatag sang patubas.
10Ginapaulanan mo sing maayo ang naarado nga duta hasta nga maghumok ini,
kag ginapakamaayo mo ang mga tanom nga nagatubo.
11Ginapabugana mo ang mga patubas sa tion sang tig-alani.
Ang bisan diin nga lugar nga agyan mo makaangkon sang kabuganaan.
12Ang mga palahalban sa kamingawan bugana sang hilamon;
ang mga bukid daw sa mga tawo nga nagakalipay.
13Ang mga palahalban puno sang mga kasapatan;65:13 puno sang mga kasapatan: ukon, madabong sang hilamon.
ang mga kapatagan natabunan sang mga uhay.
Ini nga mga lugar daw sa mga tawo nga nagahinugyaw kag nagakanta sa kalipay.
Tu nous donnes l’abondance
1Au chef de chœur. Un psaume de David. Cantique.
2Compter sur toi, ╵dans la quiétude : ╵c’est la louange65.2 Autre traduction : le silence est louange. Les versions anciennes ont : la louange te sied. ╵que nous t’offrons, ╵Dieu, en Sion.
Et les vœux que nous t’avons faits, ╵nous les accomplirons.
3Toi qui écoutes les prières,
tout le monde viendra vers toi.
4Le poids des fautes ╵pèse sur moi : ╵il est trop lourd,
mais tu pardonnes ╵tous nos péchés.
5Heureux celui ╵que tu choisis ╵pour l’inviter ╵auprès de toi
à demeurer ╵dans tes parvis !
Nous y serons comblés ╵des bienfaits de ton temple,
et de la sainteté ╵de ton palais.
6Dans ta justice, ╵tu nous réponds
par des interventions terribles, ╵ô Dieu sauveur,
toi en qui mettent leur espoir ╵les hommes jusqu’aux confins de la terre, ╵jusqu’au-delà des mers.
7Par son pouvoir, ╵il établit fermement les montagnes.
Il est revêtu de puissance,
8il calme le fracas des mers, ╵tout le mugissement de leurs vagues,
et les peuples tumultueux.
9Ceux qui habitent ╵au bout du monde ╵sont saisis d’une grande crainte ╵en voyant tes prodiges.
Tu fais crier de joie ╵le levant, le couchant.
10Tu prends soin de la terre ╵et tu l’abreuves.
Tu la combles d’abondantes richesses !
Dieu, ton ruisseau ╵est rempli d’eau :
fertilisant ainsi la terre, ╵tu fais pousser le blé ╵pour les humains.
11Tu fais regorger d’eau ╵tous ses sillons. ╵Tu aplanis ses mottes,
tu l’amollis par les averses, ╵et tu bénis ce qui y germe.
12Tu couronnes l’année ╵de tes bienfaits ;
et partout où tu passes, ╵la terre est engraissée.
13Les pâturages des steppes ruissellent,
et les coteaux ╵se revêtent de joie.
14Les prés se couvrent ╵de moutons et de chèvres,
les vallées se drapent de blé :
tout chante et pousse des clameurs de joie.
