Salmo 62 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 62:1-12

Salmo 62Salmo 62 Ang titulo sa Hebreo: Ang Kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.

Magsalig sa Proteksyon sang Dios

1Sa Dios lang ako may kapahuwayan;

ang akon kaluwasan nagahalin sa iya.

2Siya lang ang akon palalipdan nga bato kag manluluwas.

Siya ang akon dalangpan, gani indi gid ako matublag.

3Kamo tanan nga akon mga kaaway, hasta san-o pa bala ang inyo pagsalakay sa akon agod laglagon ako?

Pareho ako sa pader nga daw marumpag ukon sa kudal nga nagahilay.

4Gusto lang ninyo nga pahalinon ako sa akon mataas nga posisyon.

Nagakalipay kamo sa pagbinutig.

Nagahambal kamo sing maayo sa akon pero sa sulod sang inyo tagipusuon ginapakamalaot ninyo ako.

5Sa Dios lang ako makaangkon sang kapahuwayan kay ginahatagan niya ako sang paglaom.

6Siya lang ang akon palalipdan nga bato kag manluluwas.

Siya ang akon dalangpan, gani indi ako matublag.

7Ara sa Dios ang akon kaluwasan kag kadungganan.

Siya ang akon mabakod nga palalipdan nga bato, ang akon manugprotektar.

8Kamo nga mga katawhan sang Dios,

magsalig kamo sa iya sa tanan nga tion!

Isugid sa iya ang tanan ninyo nga palaligban

kay siya ang nagaprotektar sa aton.

9Ang mga tawo, dungganon man ukon kubos, indi masaligan.

Palareho lang sila nga wala sing pulos; mamag-an pa sila sa hangin.

10Indi kamo magsalig sa pagpanguwarta.

Indi kamo maglaom nga may makuha kamo paagi sa pagpangawat.

Bisan magdugang pa ang inyo manggad, indi ini pagsaligi.

11Indi lang kaisa nga nabatian ko nga nagsiling ang Dios nga sa iya ang gahom

12kag ang gugma. Sigurado nga magabalos ang Ginoo sa mga tawo suno sa ila mga binuhatan.

La Bible du Semeur

Psaumes 62:1-13

En Dieu mon âme est tranquille

1Au chef de chœur, à Yedoutoun62.1 Voir note 39.1.. Un psaume de David.

2Pour sûr, c’est à Dieu seul ╵que, dans le calme, ╵je me remets :

mon salut vient de lui.

3Pour sûr, lui seul est mon rocher, ╵et mon Sauveur ;

il est ma forteresse : ╵je ne serai pas ébranlé.

4Combien de temps encore ╵allez-vous, tous ensemble, ╵vous ruer sur un homme

pour chercher à l’abattre

comme un mur qui s’affaisse,

ou comme une clôture ╵qui cède à la poussée ?

5Oui, eux, ils forment des projets ╵pour le précipiter ╵de son poste élevé.

Ils aiment le mensonge.

De la bouche, ils bénissent,

mais du cœur, ils maudissent.

Pause

6Oui, remets-toi, mon âme, ╵à Dieu seul, dans le calme :

mon espoir vient de lui.

7Pour sûr, lui seul est mon rocher, ╵et mon Sauveur,

ma forteresse, ╵je ne serai pas ébranlé.

8De Dieu dépendent ╵mon salut et ma gloire,

mon rocher fortifié, ╵mon refuge est en Dieu.

9Vous, les gens de mon peuple, ╵ayez confiance en lui ╵en toutes circonstances !

Ouvrez-lui votre cœur !

Dieu est notre refuge.

Pause

10Oui, les êtres humains ╵sont un souffle qui passe ;

les hommes, tous ensemble, ╵ne sont que déception ;

placés sur la balance, ╵ils pèseraient

à eux tous moins que rien.

11Ne comptez pas ╵sur le gain obtenu par extorsion !

Ne placez pas un espoir illusoire ╵dans les biens mal acquis !

Si la fortune augmente,

n’y attachez pas votre cœur !

12Dieu a dit une chose,

et il l’a répétée, ╵et je l’ai entendue :

la puissance est à Dieu.

13Et c’est aussi, Seigneur, ╵en ta personne, ╵que la bonté réside,

car tu rends à chacun ╵selon ce qu’il a fait.