Salmo 57Salmo 57 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David pagkatapos nga nagpalagyo siya kay Saul sa kuweba. Sa direktor sang mga manugkanta: Kantaha ini sa tuno sang kanta nga “Indi Paglaglaga.”
Pangamuyo para sa Bulig sang Dios
1O Dios, kaluoyi ako kay sa imo ako nagapangayo sang proteksyon
pareho sa mga buto sang pispis nga nagapanago sa idalom sang mga pakpak sang ila iloy.
Magapangayo ako sang proteksyon sa imo hasta nga matapos ang mga katalagman.
2Nagapanawag ako sa imo, Labing Mataas nga Dios,
sa imo nga nagatuman sang imo katuyuan sa akon.
3Halin sa langit, magapadala ka sang bulig sa pagluwas sa akon.
Pakahuy-an mo ang mga nagasalakay sa akon.
Ipakita mo ang imo gugma kag katutom sa akon.
4Ginalibutan ako sang mga kaaway nga pareho sa mga leon nga handa sa paggus-ab.
Ang ila mga ngipon amo ang mga bangkaw kag mga pana.
Ang ila mga dila amo ang matalom nga mga espada.
5Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
6Natublag ako kay nagbutang ang akon mga kaaway sang siod sa akon mga alagyan.
Nagkutkot man sila sang buho sa akon alagyan,
pero sila man mismo ang nahulog sa sadto nga buho.
7O Dios, nagasalig gid ako sa imo.
Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw.
8Magabugtaw ako samtang nagapamanagbanag, kag ihanda ko ang akon kaugalingon kag ang akon instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayaw sa imo.
9Ginoo, dayawon ko ikaw sa tunga sang mga katawhan.
Kantahan ko ikaw sa tunga sang mga taga-iban nga nasyon.
10Kay ang imo gugma kag katutom indi gid matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
11Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
Psalm 57In Hebrew texts 57:1-11 is numbered 57:2-12.
For the director of music. To the tune of ‘Do Not Destroy’. Of David. A miktam.Title: Probably a literary or musical term When he had fled from Saul into the cave.
1Have mercy on me, my God, have mercy on me,
for in you I take refuge.
I will take refuge in the shadow of your wings
until the disaster has passed.
2I cry out to God Most High,
to God, who vindicates me.
3He sends from heaven and saves me,
rebuking those who hotly pursue me – 57:3 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verse 6.
God sends forth his love and his faithfulness.
4I am in the midst of lions;
I am forced to dwell among ravenous beasts –
men whose teeth are spears and arrows,
whose tongues are sharp swords.
5Be exalted, O God, above the heavens;
let your glory be over all the earth.
6They spread a net for my feet –
I was bowed down in distress.
They dug a pit in my path –
but they have fallen into it themselves.
7My heart, O God, is steadfast,
my heart is steadfast;
I will sing and make music.
8Awake, my soul!
Awake, harp and lyre!
I will awaken the dawn.
9I will praise you, Lord, among the nations;
I will sing of you among the peoples.
10For great is your love, reaching to the heavens;
your faithfulness reaches to the skies.
11Be exalted, O God, above the heavens;
let your glory be over all the earth.
