Salmo 57Salmo 57 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David pagkatapos nga nagpalagyo siya kay Saul sa kuweba. Sa direktor sang mga manugkanta: Kantaha ini sa tuno sang kanta nga “Indi Paglaglaga.”
Pangamuyo para sa Bulig sang Dios
1O Dios, kaluoyi ako kay sa imo ako nagapangayo sang proteksyon
pareho sa mga buto sang pispis nga nagapanago sa idalom sang mga pakpak sang ila iloy.
Magapangayo ako sang proteksyon sa imo hasta nga matapos ang mga katalagman.
2Nagapanawag ako sa imo, Labing Mataas nga Dios,
sa imo nga nagatuman sang imo katuyuan sa akon.
3Halin sa langit, magapadala ka sang bulig sa pagluwas sa akon.
Pakahuy-an mo ang mga nagasalakay sa akon.
Ipakita mo ang imo gugma kag katutom sa akon.
4Ginalibutan ako sang mga kaaway nga pareho sa mga leon nga handa sa paggus-ab.
Ang ila mga ngipon amo ang mga bangkaw kag mga pana.
Ang ila mga dila amo ang matalom nga mga espada.
5Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
6Natublag ako kay nagbutang ang akon mga kaaway sang siod sa akon mga alagyan.
Nagkutkot man sila sang buho sa akon alagyan,
pero sila man mismo ang nahulog sa sadto nga buho.
7O Dios, nagasalig gid ako sa imo.
Kantahan ko ikaw sang mga pagdayaw.
8Magabugtaw ako samtang nagapamanagbanag, kag ihanda ko ang akon kaugalingon kag ang akon instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayaw sa imo.
9Ginoo, dayawon ko ikaw sa tunga sang mga katawhan.
Kantahan ko ikaw sa tunga sang mga taga-iban nga nasyon.
10Kay ang imo gugma kag katutom indi gid matakos;
mas mataas pa ini sa kalangitan.
11Ipakita, O Dios, ang imo pagkagamhanan sa kalangitan kag sa bug-os nga kalibutan.
Calme au milieu des ennemis
1Au maître de chant. Cantique57.1 Sens incertain. de David sur la mélodie de « Ne détruis pas ! » lorsqu’il s’enfuit, poursuivi par Saül et se réfugia dans la caverne57.1 Voir 1 S 22.1-2 ; 24.1-9 ; Ps 142.1..
2Aie pitié de moi, ô Dieu ! ╵Aie pitié !
Car en toi je cherche ╵mon refuge ;
je me réfugie ╵sous tes ailes
jusqu’à ce que passe ╵le malheur.
3Oui, j’appelle Dieu, ╵le Très-Haut,
Dieu qui mènera ╵tout à bien pour moi.
4Qu’il m’envoie du ciel ╵son salut,
et qu’il réprimande ╵ceux qui me poursuivent !
Que Dieu manifeste ╵envers moi ╵sa fidélité, ╵son amour !
Pause
5Je suis entouré ╵de lions,
couché au milieu ╵de gens qui consument ╵des humains.
Leurs dents sont des lances ╵et des flèches,
et leur langue ╵est une épée acérée.
6O Dieu, manifeste ╵ta grandeur ╵au-dessus des cieux
et ta gloire ╵sur toute la terre !
7Ils ont tendu un filet ╵sur ma route.
Je suis humilié.
Devant moi, ╵ils avaient creusé ╵une fosse ;
ils y sont tombés en plein.
Pause
8Mon cœur est tranquille, ╵ô mon Dieu ! ╵Mon cœur est tranquille.
Oui, je chante ╵et je te célèbre ╵en musique57.8 Pour les v. 8-12, voir 108.2-6. !
9Vite, éveille-toi, ╵ô mon âme,
vite, éveillez-vous, ╵luth et lyre !
Je veux éveiller l’aurore,
10je veux te louer, ╵ô Seigneur, ╵au milieu des peuples,
et te célébrer ╵en musique ╵parmi les nations.
11Ton amour atteint ╵jusqu’aux cieux,
ta fidélité ╵jusqu’aux nues.
12O Dieu, manifeste ╵ta grandeur ╵au-dessus des cieux
et ta gloire ╵sur toute la terre !
