Salmo 50 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 50:1-23

Salmo 50Salmo 50 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni Asaf.

Ang Matuod nga Pagsimba

1Ang Ginoo, nga makagagahom nga Dios, nagahambal kag nagapanawag sa mga tawo sa bisan diin nga parte sang kalibutan.

2Nagasilak siya halin sa Zion,50:2 Zion: ukon, Jerusalem. ang siyudad nga wala gid deperensya ang iya katahom.

3Magaabot ang Dios kag indi siya maghipos lang.

Sa una niya may makahalalit nga kalayo kag sa iya palibot may mabaskog nga bagyo.

4Ginatawag niya ang kalangitan kag ang kalibutan nga magsaksi sa iya nga paghukom sa iya katawhan.

5Nagasiling siya, “Patipuna sa akon ang akon matutom nga katawhan nga naghimo sing kasugtanan sa akon paagi sa paghalad.”

6Nagapahayag ang kalangitan sang pagkamatarong sang Dios,

kay siya ang nagahukom.

7Nagasiling pa ang Dios, “Kamo nga akon katawhan, pamatii ninyo ang akon isiling.

Ako ang Dios, nga inyo Dios;

magasaksi ako kontra sa inyo nga mga taga-Israel.

8Wala ko kamo ginasaway sa inyo mga paghalad,

ukon sa inyo mga halad nga ginasunog nga inyo permi ginahalad.

9Pero wala ako nagakinahanglan sang inyo turo nga mga baka kag mga kanding,

10kay akon ang tanan nga sapat:

ang mga sapat sa kagulangan,

ang mga baka sa linibo ka mga bukid,

11ang tanan nga pispis sa mga bukid,

kag ang mga sapat sa latagon.

12Kon gutumon ako indi ko kamo pagpangayuan sang pagkaon,

tungod kay akon ang kalibutan kag ang tanan nga ara sa sini.

13Nagakaon bala ako sang karne sang turo nga baka ukon nagainom sang dugo sang kanding? Siyempre wala.

14Ang ihalad ninyo sa akon, nga Labing Mataas nga Dios, amo ang pagpasalamat,

kag tumana ninyo ang inyo mga promisa sa akon.

15Magpanawag kamo sa akon sa tion sang kalisod,

kay luwason ko kamo,

kag dayawon ninyo ako.”

16Pero sa mga malaot amo ini ang ginasiling sang Dios,

“Wala kamo sang kinamatarong sa pagmitlang sang akon mga sugo kag kasugtanan.

17Ginakaugtan ninyo ang akon pagdisiplina sa inyo;

wala ninyo ginasapak ang akon mga ginahambal.

18Kon may makita kamo nga makawat nagapakig-abyan kamo sa iya,

kag nagapakig-upod man kamo sa mga nagapanginbabayi kag nagapanginlalaki.

19Nagahambal kamo sing malain

kag maabtik kamo maghambal sing binutig.

20Ginapakalain ninyo permi ang inyo mga utod.

21Sang ginhimo ninyo ini nga mga butang, naghipos lang ako,

kag naghunahuna kamo nga pareho lang ako sa inyo.

Pero sabdungon ko kamo kag ipakita ko sa inyo kon daw ano kamo kalaot.

22“Pamatii ninyo ini, kamo nga nalipat sa Dios,

kay kon indi, laglagon ko kamo nga wala sing may makaluwas sa inyo.

23Ang nagahalad sa akon sing pagpasalamat nagapadungog sa akon,

kag ang nagabantay sang iya pagginawi luwason ko.”

New International Version – UK

Psalms 50:1-23

Psalm 50

A psalm of Asaph.

1The Mighty One, God, the Lord,

speaks and summons the earth

from the rising of the sun to where it sets.

2From Zion, perfect in beauty,

God shines forth.

3Our God comes

and will not be silent;

a fire devours before him,

and around him a tempest rages.

4He summons the heavens above,

and the earth, that he may judge his people:

5‘Gather to me this consecrated people,

who made a covenant with me by sacrifice.’

6And the heavens proclaim his righteousness,

for he is a God of justice.50:6 With a different word division of the Hebrew; Masoretic Text for God himself is judge50:6 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here.

7‘Listen, my people, and I will speak;

I will testify against you, Israel:

I am God, your God.

8I bring no charges against you concerning your sacrifices

or concerning your burnt offerings, which are ever before me.

9I have no need of a bull from your stall

or of goats from your pens,

10for every animal of the forest is mine,

and the cattle on a thousand hills.

11I know every bird in the mountains,

and the insects in the fields are mine.

12If I were hungry I would not tell you,

for the world is mine, and all that is in it.

13Do I eat the flesh of bulls

or drink the blood of goats?

14‘Sacrifice thank-offerings to God,

fulfil your vows to the Most High,

15and call on me in the day of trouble;

I will deliver you, and you will honour me.’

16But to the wicked person, God says:

‘What right have you to recite my laws

or take my covenant on your lips?

17You hate my instruction

and cast my words behind you.

18When you see a thief, you join with him;

you throw in your lot with adulterers.

19You use your mouth for evil

and harness your tongue to deceit.

20You sit and testify against your brother

and slander your own mother’s son.

21When you did these things and I kept silent,

you thought I was exactly50:21 Or thought the “I AM” was like you.

But I now arraign you

and set my accusations before you.

22‘Consider this, you who forget God,

or I will tear you to pieces, with no-one to rescue you:

23those who sacrifice thank-offerings honour me,

and to the blameless50:23 Probable reading of the original Hebrew text; the meaning of the Masoretic Text for this phrase is uncertain. I will show my salvation.’