Salmo 42 – HLGN & VCB

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 42:1-11

Salmo 42Salmo 42 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Handom sang Isa ka Tawo nga Makapalapit sa Presensya sang Dios

1Ginakahidlawan ko ikaw, O Dios,

pareho sa usa nga ginahidlaw sang tubig sa sapa.

2Nauhaw ako sa imo, O Dios nga buhi.

San-o pa ako makakadto sa imo templo sa pagpalapit sa imo presensya?

3Adlaw-gab-i permi na lang ako nagahibi kag halos mainom ko na ang akon mga luha samtang sagi hambal ang mga tawo sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

4Nagalain ang akon buot kon madumduman ko nga sadto anay ginapangunahan ko ang madamo nga mga tawo sa pagkadto sa imo templo.

Kag nagaselebrar kami nga may paghinugyaw sa kalipay kag pagpasalamat sa imo.

5Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo. Huo, dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

6-7Nasubuan gid ako; daw sa ginatabunan ako sang imo mga balod nga nagaginahod pareho sa nagahuganas nga busay.

Gani ginadumdom ko ikaw diri sa duta sang Jordan kag Hermon, sa Bukid sang Mizar.

8Kon adlaw ginapakita mo, Ginoo, ang imo gugma,

gani kon gab-i nagakanta ako bilang pangamuyo sa imo, O Dios sang akon kabuhi.

9O Dios nga akon palalipdan nga bato, nagasiling ako sa imo,

“Ngaa nga ginakalimtan mo ako?

Ngaa nga kinahanglan pa nga magkasubo ako tungod sa pagpamigos sa akon sang mga kaaway?”

10Daw sa nagakadugmok ang akon mga tul-an tungod sang pagpakahuya sa akon sang akon mga kaaway.

Sagi sila hambal sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

11Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo kag dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

Vietnamese Contemporary Bible

Thi Thiên 42:1-11

Quyển Thứ Hai

(Thi Thiên 42–72)

Thi Thiên 42

Lòng Khát Khao Chúa trong Cảnh Lưu Đày

(Giáo huấn ca của con cháu Cô-ra, soạn cho nhạc trưởng)

1Như nai khát khao tìm suối nước,

linh hồn con mơ ước Đức Chúa Trời.

2Hồn linh con khao khát Đấng Vĩnh Sinh,

bao giờ con được đi gặp Chúa?

3Thức ăn của con ngày đêm là dòng lệ,

khi kẻ thù suốt ngày mỉa mai:

“Đức Chúa Trời của ngươi ở đâu?”

4Nhớ xưa con cùng cả đoàn người

hành hương đến nhà Đức Chúa Trời,

giữa những tiếng hoan ca cảm tạ,

người dự lễ đông vui!

Giờ nhớ lại những điều ấy

lòng con tan nát xót xa.

5Hồn ta hỡi, sao còn buồn bã?

Sao còn bối rối trong ta?

Cứ hy vọng nơi Đức Chúa Trời!

Ta sẽ còn ngợi tôn Chúa—

Đấng Cứu Rỗi và Đức Chúa Trời của ta!

6Khi hồn con thất vọng,

con nhớ Chúa,

dù ở Giô-đan, Núi Hẹt-môn,

hay Núi Mi-sa, con vẫn nhớ Ngài.

7Vực thẳm gọi nhau trong thác lũ ầm ầm,

sóng thần lớp lớp phủ tràn thân xác.

8Tình thương Chúa Hằng Hữu vẫn phủ con khi ngày đến,

và ban đêm, con dâng tiếng ngợi ca Ngài,

như lời nguyện cầu Đức Chúa Trời của đời con.

9Con kêu khóc: “Lạy Đức Chúa Trời, Vầng Đá của con.

Sao Ngài nỡ quên con?

Sao con phải đau buồn

vì kẻ thù áp đảo?”

10Xương cốt con như gãy vụn.

Họ suốt ngày mỉa mai: “Đức Chúa Trời ngươi ở đâu?”

11Hồn ta hỡi, sao còn buồn bã?

Sao mãi bối rối trong ta?

Ta sẽ đặt hy vọng nơi Đức Chúa Trời!

Ta sẽ còn ngợi tôn Chúa—

Đấng Cứu Rỗi và Đức Chúa Trời của ta!