Salmo 42Salmo 42 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Sa direktor sang mga manugkanta.
Ang Handom sang Isa ka Tawo nga Makapalapit sa Presensya sang Dios
1Ginakahidlawan ko ikaw, O Dios,
pareho sa usa nga ginahidlaw sang tubig sa sapa.
2Nauhaw ako sa imo, O Dios nga buhi.
San-o pa ako makakadto sa imo templo sa pagpalapit sa imo presensya?
3Adlaw-gab-i permi na lang ako nagahibi kag halos mainom ko na ang akon mga luha samtang sagi hambal ang mga tawo sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”
4Nagalain ang akon buot kon madumduman ko nga sadto anay ginapangunahan ko ang madamo nga mga tawo sa pagkadto sa imo templo.
Kag nagaselebrar kami nga may paghinugyaw sa kalipay kag pagpasalamat sa imo.
5Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?
Dapat magsalig ako sa imo. Huo, dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.
6-7Nasubuan gid ako; daw sa ginatabunan ako sang imo mga balod nga nagaginahod pareho sa nagahuganas nga busay.
Gani ginadumdom ko ikaw diri sa duta sang Jordan kag Hermon, sa Bukid sang Mizar.
8Kon adlaw ginapakita mo, Ginoo, ang imo gugma,
gani kon gab-i nagakanta ako bilang pangamuyo sa imo, O Dios sang akon kabuhi.
9O Dios nga akon palalipdan nga bato, nagasiling ako sa imo,
“Ngaa nga ginakalimtan mo ako?
Ngaa nga kinahanglan pa nga magkasubo ako tungod sa pagpamigos sa akon sang mga kaaway?”
10Daw sa nagakadugmok ang akon mga tul-an tungod sang pagpakahuya sa akon sang akon mga kaaway.
Sagi sila hambal sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”
11Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?
Dapat magsalig ako sa imo kag dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.
Cartea II
(Psalmii 42–72)
Psalmul 42
Pentru dirijor. Un maschilTitlu. Vezi Ps. 32. al fiilor lui Korah.
1Cum tânjește cerbul
după izvoarele de apă,
așa tânjește sufletul meu
după Tine, Dumnezeule!
2Sufletul meu însetează după Dumnezeu,
după Dumnezeul cel Viu!
Când voi veni și voi vedea
fața lui Dumnezeu?
3Lacrimile‑mi sunt hrană
zi și noapte,
când toată ziua mi se spune:
„Unde este Dumnezeul tău?“
4Mi se întristează sufletul
când îmi aduc aminte
cum treceam prin mulțime,
mergând spre Casa lui Dumnezeu,4 Sau: aminte / cum mergeam, alături de mulțimea numeroasă, / spre Casa lui Dumnezeu; sau: aminte / cum mergeam împreună cu mulțimea / pășind spre Casa lui Dumnezeu,
în mijlocul strigătelor de bucurie și de mulțumire
ale mulțimii aflate la sărbătoare.
5Suflete al meu, de ce te mâhnești
și gemi înăuntrul meu?
Nădăjduiește în Dumnezeu,
căci iarăși Îi voi mulțumi
pentru izbăvirile Lui.
6Dumnezeul meu, sufletul meu se mâhnește înăuntrul meu;
de aceea îmi amintesc de Tine,
din țara Iordanului, înălțimile Hermonului,
din muntele Mițar.
7La vuietul cascadelor Tale,
un adânc cheamă un alt adânc.
Toate talazurile și valurile Tale
au trecut peste mine.
8Ziua, Domnul îmi face parte de îndurarea Sa,
iar noaptea am cu mine cântarea Lui
și rugăciunea către Dumnezeul vieții mele.
9Îi zic lui Dumnezeu, Stânca mea:
„De ce m‑ai uitat?
De ce să umblu întristat,
asuprit de dușman?“
10Ca zdrobirea oaselor
este batjocura prigonitorilor mei,
când îmi zic toată ziua:
„Unde este Dumnezeul tău?“
11Suflete al meu, de ce te mâhnești
și de ce gemi înăuntrul meu?
Nădăjduiește în Dumnezeu,
căci iarăși Îi voi mulțumi
pentru izbăvirea mea și pentru că este Dumnezeul meu!
