Salmo 42 – HLGN & NIV

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 42:1-11

Salmo 42Salmo 42 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat sang mga anak ni Kora. Sa direktor sang mga manugkanta.

Ang Handom sang Isa ka Tawo nga Makapalapit sa Presensya sang Dios

1Ginakahidlawan ko ikaw, O Dios,

pareho sa usa nga ginahidlaw sang tubig sa sapa.

2Nauhaw ako sa imo, O Dios nga buhi.

San-o pa ako makakadto sa imo templo sa pagpalapit sa imo presensya?

3Adlaw-gab-i permi na lang ako nagahibi kag halos mainom ko na ang akon mga luha samtang sagi hambal ang mga tawo sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

4Nagalain ang akon buot kon madumduman ko nga sadto anay ginapangunahan ko ang madamo nga mga tawo sa pagkadto sa imo templo.

Kag nagaselebrar kami nga may paghinugyaw sa kalipay kag pagpasalamat sa imo.

5Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo. Huo, dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

6-7Nasubuan gid ako; daw sa ginatabunan ako sang imo mga balod nga nagaginahod pareho sa nagahuganas nga busay.

Gani ginadumdom ko ikaw diri sa duta sang Jordan kag Hermon, sa Bukid sang Mizar.

8Kon adlaw ginapakita mo, Ginoo, ang imo gugma,

gani kon gab-i nagakanta ako bilang pangamuyo sa imo, O Dios sang akon kabuhi.

9O Dios nga akon palalipdan nga bato, nagasiling ako sa imo,

“Ngaa nga ginakalimtan mo ako?

Ngaa nga kinahanglan pa nga magkasubo ako tungod sa pagpamigos sa akon sang mga kaaway?”

10Daw sa nagakadugmok ang akon mga tul-an tungod sang pagpakahuya sa akon sang akon mga kaaway.

Sagi sila hambal sa akon nga, “Diin na bala ang imo Dios?”

11Ngaa bala nga nagapangasubo kag nagakatublag gid ako?

Dapat magsalig ako sa imo kag dayawon ko ikaw liwat, ikaw nga akon manluluwas kag Dios.

New International Version

Psalms 42:1-11

BOOK II

Psalms 42–72

Psalm 42In many Hebrew manuscripts Psalms 42 and 43 constitute one psalm.In Hebrew texts 42:1-11 is numbered 42:2-12.

For the director of music. A maskilTitle: Probably a literary or musical term of the Sons of Korah.

1As the deer pants for streams of water,

so my soul pants for you, my God.

2My soul thirsts for God, for the living God.

When can I go and meet with God?

3My tears have been my food

day and night,

while people say to me all day long,

“Where is your God?”

4These things I remember

as I pour out my soul:

how I used to go to the house of God

under the protection of the Mighty One42:4 See Septuagint and Syriac; the meaning of the Hebrew for this line is uncertain.

with shouts of joy and praise

among the festive throng.

5Why, my soul, are you downcast?

Why so disturbed within me?

Put your hope in God,

for I will yet praise him,

my Savior and my God.

6My soul is downcast within me;

therefore I will remember you

from the land of the Jordan,

the heights of Hermon—from Mount Mizar.

7Deep calls to deep

in the roar of your waterfalls;

all your waves and breakers

have swept over me.

8By day the Lord directs his love,

at night his song is with me—

a prayer to the God of my life.

9I say to God my Rock,

“Why have you forgotten me?

Why must I go about mourning,

oppressed by the enemy?”

10My bones suffer mortal agony

as my foes taunt me,

saying to me all day long,

“Where is your God?”

11Why, my soul, are you downcast?

Why so disturbed within me?

Put your hope in God,

for I will yet praise him,

my Savior and my God.