Salmo 39Salmo 39 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta nga si Jedutun.
Pagtuad sang Sala sang Tawo nga Nagaantos
1Nagsiling ako sa akon kaugalingon,
“Bantayan ko gid ang akon pamatasan,
kag likawan ko nga makasala sa akon paghambal.
Punggan ko gid ang akon baba nga magreklamo sa Dios
samtang ara sa akon tupad ang malaot nga mga tawo.”
2Gani naghipos lang ako; wala gid ako sing may ginhambal.
Pero wala ini nakabulig sa akon,39:2 Pero… akon: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
kay nagdugang pa gid gani ang kasakit sang akon buot.
3Natublag gid ako katama.
Kag sa sagi ko nga hunahuna kon bala mahipos lang ako, nagdugang pa gid gani ang akon pagkatublag.
Gani wala ko na mapunggan; nagsiling ako,
4“Ginoo, padumduma ako nga may katapusan ang akon kabuhi kag naisip na ang akon mga inadlaw.
Padumduma ako nga umalagi lang ang akon kabuhi.”
5Kalip-ot sang kabuhi nga ginhatag mo sa akon.
Baliwala lang ini sa imo panulok.
Sa matuod, ang kabuhi sang tawo daw sa hangin lang nga nagaagi,
6ukon pareho lang sang landong nga nagakadula.
Masako ang tawo sa mga buluhaton nga wala sing pulos.
Nagatipon siya sang manggad,
pero indi siya makahibalo kon sin-o ang magapulos sini kon mapatay na siya.
7Kag karon, Ginoo, wala na ako sing saligan pa.
Ang akon pagsalig ara sa imo.
8Hilwaya ako sa tanan ko nga sala,
kag indi pagtuguti nga yagutaon ako sang mga buang-buang.
9Mahipos na lang ako; indi na lang ako magreklamo,
kay ikaw ang nagapaantos sa akon.
10Karon, indi na ako pagsiluti.
Daw sa mapatay na ako sa imo mga pagpaantos sa akon.
11Ginadisiplina mo ang tawo paagi sa pagsaway sa iya, sa iya mga sala.
Kag pareho sa sapat-sapat nga nagapang-ut-ot, ginaubos mo ang iya malahalon nga mga pagkabutang.
Matuod gid man nga ang kabuhi sang tawo pareho sa hangin nga nagaagi lang.
12Sabta ang akon pangamuyo, Ginoo;
pamatii ang akon pagpangayo sang bulig.
Indi ka magpabungol-bungol sa akon paghibi.
Kay isa man lang ako ka dumuluong nga bisita mo diri sa kalibutan, pareho sa tanan ko nga mga katigulangan.
13Indi ka na mangakig sa akon,
agod magmalipayon man ako sa wala pa ako mapatay.
Face à la mort
1Au chef de chœur, à Yedoutoun39.1 L’un des trois chefs de chœur de David (1 Ch 16.41-42 ; 25.1, 3, 6 ; 2 Ch 5.12 ; 35.15). Il est aussi nommé aux Ps 62, 77 et 89. ; psaume de David.
2Je m’étais dit : ╵« Je vais me surveiller
pour ne pas pécher en paroles.
Je serai comme bâillonné
aussi longtemps que des méchants ╵se tiendront devant moi. »
3Je me suis renfermé ╵dans un complet silence,
sans prononcer une parole, tenu à l’écart du bonheur39.3 Autre traduction : je n’ai même pas prononcé une bonne parole. ;
ma douleur s’est exaspérée.
4Mon cœur brûlait dans ma poitrine,
mes pensées s’embrasaient en moi,
alors j’ai fini par parler :
5« O Eternel, fais-moi savoir ╵quand finira ma vie,
quel est le nombre de mes jours,
afin que je sache à quel point ╵ma vie est éphémère.
6Voici : mes jours sont limités, ╵car tu leur as donné ╵la largeur d’une main.
Oui, devant toi, ╵la durée de ma vie ╵n’est vraiment presque rien,
même s’il est debout, ╵tout homme n’est qu’un souffle :
Pause
7il va, il vient, ce n’est qu’une ombre.
Son agitation, c’est du vent,
et les biens qu’il amasse, ╵sait-il qui les recueillera ?
8Dès lors, Seigneur, que puis-je attendre ?
Mon espérance est toute en toi,
9de tous mes péchés, sauve-moi !
Ne permets pas aux insensés ╵de m’exposer au déshonneur !
10Voici : je veux rester muet, ╵ne plus ouvrir la bouche,
car c’est toi qui agis.
11Détourne donc de moi tes coups,
car je succombe ╵sous les attaques de ta main.
12Pour corriger les hommes, ╵tu les punis de leurs péchés,
et tu détruis comme une teigne ╵ce qu’ils ont de plus cher.
Tout homme n’est qu’un souffle.
Pause
13O Eternel, écoute ma prière ╵et sois attentif à mon cri !
Ne reste pas sourd à mes pleurs,
car je ne suis, chez toi, ╵qu’un étranger,
qu’un hôte temporaire, ╵tout comme mes ancêtres.
14Détourne de moi ton regard ╵pour que je puisse respirer
avant que je m’en aille ╵et que je ne sois plus. »
