Salmo 37 – HLGN & KJV

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 37:1-40

Salmo 37Salmo 37 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David.

Ang Dangatan sang Malaot kag sang Maayo

1Indi ka magpanginit sa malaot nga mga tawo,

ukon magkahisa sa ila nga mga nagahimo sang malain.

2Kay sa indi madugay mangin pareho sila sa hilamon nga magakalamatay

ukon pareho sa malagtom nga mga tanom nga magakalalaya.

3Magsalig ka sa Ginoo kag maghimo sang maayo.

Magpuyo ka sa duta nga wala sing may ginakahadlukan nga katalagman.

4Pangitaa ang imo kalipay sa Ginoo

kag ihatag niya sa imo ang imo ginahandom.

5Itugyan ang bug-os mo nga kabuhi sa Ginoo;

magsalig sa iya kag himuon niya ini:

6Ipahayag niya sang klaro nga matarong ka kag wala sing sala,

pareho ka klaro sang adlaw nga nagasilak kon udto.

7Magpakalinong ka sa presensya sang Ginoo kag maghulat nga mapailubon sa iya nga himuon.

Indi ka magpanginit sa mga tawo nga mainuswagon, nga madinalag-on sa ila malaot nga mga plano.

8Indi ka magpangakig ukon magkaugot sa ila.

Indi ka magpanginit, kay makapalain lang ina sa imo.

9Kay ang malaot nga mga tawo palayason sa duta sang Israel,

pero atong nagasalig sa Ginoo padayon nga magaestar37:9 padayon nga magaestar: sa literal, magapanubli; ukon, magapanag-iya. Amo man sa mga bersikulo 11, 22, 29, 34. sa sina nga duta.

10Sa indi madugay magakaladula ang mga malaot.

Bisan pangitaon pa ninyo sila, indi na ninyo sila makita.

11Pero ang mga mapainubuson padayon nga magaestar sa duta sang Israel nga maayo gid ang ila kahimtangan.

12Ang mga malaot nagaplano sing malain sa mga matarong,

kag ginakainitan nila sila.

13Pero nagakadlaw lang ang Ginoo sa mga malaot,

kay nahibaluan niya nga madali na lang ang tion nga laglagon sila.

14Ginagabot sang mga malaot ang ila mga espada

kag ginabinat nila ang ila mga pana

agod patyon ang mga kubos kag mga imol nga nagakabuhi sing husto.

15Pero sila mismo ang matuhog sang ila mga espada,

kag ang ila mga pana pamalion.

16Ang diutay nga iya sang matarong mas maayo pa sang sa madamo nga manggad sang mga malaot.

17Kay kuhaon sang Ginoo ang ikasarang sang mga malaot,

pero buligan niya ang mga matarong.

18Nagakabalaka ang Ginoo sa mga pagkinahanglan sang mga tawo nga ang ila kabuhi wala sing kasawayan.

Kag ang ila palanublion mangin ila hasta san-o.

19Sa tion sang kalamidad indi sila maano,

bisan pa sa tion sang gutom may madamo sila nga pagkaon.

20Pero ang mga malaot magakalaglag.

Sila nga mga kaaway sang Ginoo magakalamatay pareho sa bulak.

Magakaladula sila nga daw aso.

21Ang mga malaot nagahulam kag wala nagabayad.

Pero ang mga matarong mahinatagon.

22Ang mga ginapakamaayo sang Ginoo padayon nga magaestar sa duta sang Israel.

Pero ang mga ginapakamalaot niya palayason sa sina nga duta.

23Ginagiyahan sang Ginoo ang mga tikang sang tawo nga ang iya pagkabuhi makapalipay sa iya.

24Bisan masandad siya, indi siya matumba

tungod kay ginauyatan siya sang Ginoo.

25Halin sang akon pagkabata hasta subong nga tigulang na ako,

wala pa ako makakita nga ang mga matarong ginpabay-an sang Ginoo

ukon ang ila mga kabataan nagapangayo-ngayo sang pagkaon.

26Permi pa gani sila nagahatag kag nagapahulam,

kag ang ila mga kabataan nangin pagpakamaayo sa iban.

27Likawi ang malain kag himua ang maayo

agod makaestar kamo sa duta sang Israel hasta san-o.

28Kay naluyag ang Ginoo sa hustisya

kag wala niya ginapabay-an ang mga matutom sa iya.

Pagatipigan niya sila hasta san-o,

pero ang mga kaliwat sang mga malaot palayason sa duta sang Israel.

29Ang mga matarong iya padayon nga magaestar sa sina nga duta hasta san-o.

30Ang ginahambal sang matarong may kaalam kag husto.

31Ginahuptan niya ang kasuguan sang iya Dios sa iya tagipusuon kag wala niya ginalapas ini.

32Ang mga malaot nagahulat sa pagsalakay sa mga matarong,

kag nagatinguha sila sa pagpatay sa ila.

33Pero indi pag-itugyan sang Ginoo ang mga matarong sa kamot sang mga malaot.

Indi niya pag-itugot nga ang mga matarong sentensyahan nga silutan kon dal-on sila sa korte.

34Magsalig ka sa Ginoo kag sunda ang iya pamaagi,

kag padunggan niya ikaw kay padayon niya ikaw nga paestaron sa duta sang Israel.

Makita mo kon palayason na ang mga malaot sa sina nga duta.

35May nakita ako sadto nga malaot nga tawo nga nagapamigos.

Ginakabig niya ang iya kaugalingon nga labaw sang sa iban;

pareho siya sa matag-as nga mga kahoy nga sedro sang Lebanon.37:35 Ginakabig… Lebanon: Amo ini sa Septuagint, pero sa Hebreo indi klaro.

36Pero sang ulihi napatay siya;37:36 napatay siya: sa Septuagint, paglabay ko. wala na siya.

Ginpangita ko siya, pero wala ko na siya makita.

37Tan-awa sing maayo ang tawo nga wala sing kasawayan kag nagakabuhi sing husto kag malinong.

May maayo siya nga palaabuton.37:37 May maayo siya nga palaabuton: ukon, May mga kaliwat siya.

38Pero ang tanan nga makasasala pagalaglagon;

dulaon ang ila maayo nga palaabuton.37:38 maayo nga palaabuton: ukon, mga kaliwat.

39Ang kaluwasan sang mga matarong nagahalin sa Ginoo.

Siya ang ila mabakod nga dalangpan sa tion sang kalisod.

40Ginabuligan niya sila kag ginaluwas sa mga malaot,

tungod kay nagapangayo sila sang proteksyon sa iya.

King James Version

Psalms 37:1-40

A Psalm of David.

1Fret not thyself because of evildoers, neither be thou envious against the workers of iniquity.

2For they shall soon be cut down like the grass, and wither as the green herb.

3Trust in the LORD, and do good; so shalt thou dwell in the land, and verily thou shalt be fed.37.3 verily: Heb. in truth, or, stableness

4Delight thyself also in the LORD; and he shall give thee the desires of thine heart.

5Commit thy way unto the LORD; trust also in him; and he shall bring it to pass.37.5 Commit…: Heb. Roll thy way upon

6And he shall bring forth thy righteousness as the light, and thy judgment as the noonday.

7Rest in the LORD, and wait patiently for him: fret not thyself because of him who prospereth in his way, because of the man who bringeth wicked devices to pass.37.7 Rest in: Heb. Be silent to

8Cease from anger, and forsake wrath: fret not thyself in any wise to do evil.

9For evildoers shall be cut off: but those that wait upon the LORD, they shall inherit the earth.

10For yet a little while, and the wicked shall not be: yea, thou shalt diligently consider his place, and it shall not be.

11But the meek shall inherit the earth; and shall delight themselves in the abundance of peace.

12The wicked plotteth against the just, and gnasheth upon him with his teeth.37.12 plotteth: or, practiseth

13The Lord shall laugh at him: for he seeth that his day is coming.

14The wicked have drawn out the sword, and have bent their bow, to cast down the poor and needy, and to slay such as be of upright conversation.37.14 such…: Heb. the upright of way

15Their sword shall enter into their own heart, and their bows shall be broken.

16A little that a righteous man hath is better than the riches of many wicked.

17For the arms of the wicked shall be broken: but the LORD upholdeth the righteous.

18The LORD knoweth the days of the upright: and their inheritance shall be for ever.

19They shall not be ashamed in the evil time: and in the days of famine they shall be satisfied.

20But the wicked shall perish, and the enemies of the LORD shall be as the fat of lambs: they shall consume; into smoke shall they consume away.37.20 the fat: Heb. the preciousness

21The wicked borroweth, and payeth not again: but the righteous sheweth mercy, and giveth.

22For such as be blessed of him shall inherit the earth; and they that be cursed of him shall be cut off.

23The steps of a good man are ordered by the LORD: and he delighteth in his way.37.23 ordered: or, established

24Though he fall, he shall not be utterly cast down: for the LORD upholdeth him with his hand.

25I have been young, and now am old; yet have I not seen the righteous forsaken, nor his seed begging bread.

26He is ever merciful, and lendeth; and his seed is blessed.37.26 ever: Heb. all the day

27Depart from evil, and do good; and dwell for evermore.

28For the LORD loveth judgment, and forsaketh not his saints; they are preserved for ever: but the seed of the wicked shall be cut off.

29The righteous shall inherit the land, and dwell therein for ever.

30The mouth of the righteous speaketh wisdom, and his tongue talketh of judgment.

31The law of his God is in his heart; none of his steps shall slide.37.31 steps: or, goings

32The wicked watcheth the righteous, and seeketh to slay him.

33The LORD will not leave him in his hand, nor condemn him when he is judged.

34Wait on the LORD, and keep his way, and he shall exalt thee to inherit the land: when the wicked are cut off, thou shalt see it.

35I have seen the wicked in great power, and spreading himself like a green bay tree.37.35 a green…: or, a green tree that groweth in his own soil

36Yet he passed away, and, lo, he was not: yea, I sought him, but he could not be found.

37Mark the perfect man, and behold the upright: for the end of that man is peace.

38But the transgressors shall be destroyed together: the end of the wicked shall be cut off.

39But the salvation of the righteous is of the LORD: he is their strength in the time of trouble.

40And the LORD shall help them, and deliver them: he shall deliver them from the wicked, and save them, because they trust in him.