Salmo 35 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 35:1-28

Salmo 35Salmo 35 Ang titulo sa Hebreo: Ginsulat ni David.

Pangamuyo para sa Bulig sang Dios

1Kontraha, Ginoo, ang mga nagakontra sa akon.

Awaya ang mga nagaaway sa akon.

2Kuhaa ang imo dalagko kag magagmay nga mga taming, kag buligi ako.

3Ihanda ang imo gamay kag dako nga bangkaw kontra sa mga nagalagas sa akon,

kag pasaliga ako nga luwason mo ako.

4Kabay pa nga ang mga nagatinguha sa pagpatay sa akon mahuy-an.

Kabay pa nga ang mga nagaplano sang akon kalaglagan magapalalagyo nga nagasalasala.

5Kabay pa nga mangin pareho sila sa upa nga ginapalid sang hangin samtang ginatabog sila sang imo anghel.

6Kabay pa nga mangin madulom kag madanlog ang ila alagyan samtang ginalagas sila sang imo anghel.

7Bisan wala sing kabangdanan nagbutang sila sang siod sa tago para madakpan ako

kag nagkutkot sila sang buho para mahulog ako.

8Kabay pa nga makibot sila sa kalaglagan nga magaabot sa ila.

Kabay pa nga sila mismo ang masiod sa siod nga ginbutang nila sa tago.

Kabay pa nga sila mismo ang mahulog sa buho nga ila ginkutkot.

9Dayon magakalipay ako tungod sa pagluwas mo sa akon, Ginoo.

10Ang kabug-usan sang akon kabuhi magasiling,

“Wala gid sing pareho sa imo, Ginoo.

Ginaluwas mo ang mga kubos kag mga imol sa mga nagadaogdaog kag nagapamintaha sa ila.”

11Ang mapintas nga mga tawo nagapanaksi kontra sa akon.

Ginaakusar nila ako sang mga sala nga wala ko mahimo.

12Ginabalusan nila ako sang malain sa maayo nga ginahimo ko sa ila,

gani nasubuan gid ako.

13Pero kon nagamasakit gani sila, nagapangasubo ako paagi sa pagsuksok sang bayo nga sako kag pagpuasa.

Kag kon ang akon pangamuyo para sa ila wala ginasabat,35:13 Kag kon… ginasabat: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

14nagalakat-lakat ako nga nagapangasubo

pareho nga daw nagapangasubo ako para sa akon utod ukon abyan.

Nagaduko ako nga nagapangasubo para sa ila

pareho sang pagpangasubo sang isa ka tawo sa iya iloy.

15Pero sang ako na ang nalisdan, nagtipon sila nga nagakalipay.

Nagtipon sila nga mga manughalit kontra sa akon.

Bisan ang mga indi ko kilala nag-intra man,

kag wala untat ang ila pagpakalain sa akon.

16Kaupod sang mga indi diosnon nga mahilig mangyaguta,35:16 Kaupod… mangyaguta: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. ginakainitan nila ako.

17Ginoo, hasta san-o pa bala nga magtulok lang ikaw?

Luwasa ako sa mga nagasalakay sa akon nga daw mga leon.

18Dayon dayawon ko ikaw kag pasalamatan sa pagtililipon sang imo madamo nga katawhan.

19Indi pagtuguti nga magkalipay ang akon traidor nga mga kaaway sa akon kapierdihan.

Indi pagtuguti nga magyaguta35:19 magyaguta: ukon, magdaya. Sa literal, magpangilay. sa akon sila nga mga nagadumot sa akon nga wala sing kabangdanan.

20Wala sila nagahambal sang mga pulong nga makapaayo sa iban,

kundi nagahimo sila sang sugilanon nga wala sing kamatuoran

kontra sa mga tawo nga nagapuyo sing malinong sa sini nga lugar.

21Nagasinggit sila sa akon, nga nagaakusar,

“Hala ka! Nakita namon ang imo ginhimo.”

22Ginoo, nakita mo ini, gani indi ka magpabaya.

Indi ka magpalayo sa akon.

23Sige na, Ginoo nga akon Dios, depensahi ako sa mga nagaakusar sa akon.

24Pamatud-i, Ginoo nga akon Dios, nga wala ako sing sala suno sa imo pagpakamatarong.

Indi pagtuguti nga kadlawan nila ako.

25Indi pagtuguti nga magsiling sila sa ila kaugalingon,

“Ti, natuman gid ang amon ginahandom. Nalaglag namon siya!”

26Kabay pa nga ang mga nagakalipay sa akon mga pag-antos mahuy-an kag magasalasala.

Kabay pa nga ang tanan nga nagapakanubo sa akon mapaslawan kag mahuy-an.

27Kabay pa nga ang mga nagakalipay sa akon pagkahilway sa mga akusasyon maghinugyaw sa kalipay.

Kabay pa nga magsiling sila permi nga, “Dalayawon ang Ginoo nga nagakalipay sa kaayuhan sang iya alagad.”

28Isugid ko ang imo pagkamatarong,

kag dayawon ko ikaw permi.

Nova Versão Internacional

Salmos 35:1-28

Salmo 35

Davídico.

1Defende-me, Senhor, dos que me acusam;

luta contra os que lutam comigo.

2Toma os escudos, o grande e o pequeno;

levanta-te e vem socorrer-me.

3Empunha a lança e o machado de guerra35.3 Ou e bloqueia o caminho

contra os meus perseguidores.

Dize à minha alma: “Eu sou a sua salvação”.

4Sejam humilhados e desprezados

os que procuram matar-me;

retrocedam envergonhados

aqueles que tramam a minha ruína.

5Que eles sejam como a palha ao vento,

quando o anjo do Senhor os expulsar;

6seja a vereda deles sombria e escorregadia,

quando o anjo do Senhor os perseguir.

7Já que, sem motivo, prepararam contra mim uma armadilha oculta

e, sem motivo, abriram uma cova para mim,

8que a ruína lhes sobrevenha de surpresa:

sejam presos pela armadilha que prepararam,

caiam na cova que abriram,

para a sua própria ruína.

9Então a minha alma exultará no Senhor

e se regozijará na sua salvação.

10Todo o meu ser exclamará:

“Quem se compara a ti, Senhor?

Tu livras os necessitados daqueles que são

mais poderosos do que eles,

livras os necessitados e os pobres

daqueles que os exploram.”

11Testemunhas maldosas enfrentam-me

e questionam-me sobre coisas de que nada sei.

12Elas me retribuem o bem com o mal

e procuram tirar-me a vida35.12 Ou e estou abandonado.

13Contudo, quando estavam doentes,

usei vestes de lamento,

humilhei-me com jejum

e recolhi-me em oração35.13 Ou orei por eles sem cessar; ou ainda Ah! Se eu pudesse cancelar minhas orações.

14Saí vagueando e pranteando,

como por um amigo ou por um irmão.

Eu me prostrei enlutado,

como quem lamenta por sua mãe.

15Mas, quando tropecei,

eles se reuniram alegres;

sem que eu o soubesse, ajuntaram-se para me atacar.

Eles me agrediram sem cessar.

16Como ímpios caçoando do meu refúgio,

rosnaram contra mim.

17Senhor, até quando ficarás olhando?

Livra-me dos ataques deles,

livra a minha vida preciosa desses leões.

18Eu te darei graças na grande assembleia;

no meio da grande multidão te louvarei.

19Não deixes que os meus inimigos traiçoeiros

se divirtam à minha custa;

não permitas que aqueles que sem razão me odeiam

troquem olhares de desprezo.

20Não falam pacificamente,

mas planejam acusações falsas

contra os que vivem tranquilamente na terra.

21Com a boca escancarada,

riem de mim e me acusam: “Nós vimos! Sabemos de tudo!”

22Tu viste isso, Senhor! Não fiques calado.

Não te afastes de mim, Senhor,

23Acorda! Desperta! Faze-me justiça!

Defende a minha causa, meu Deus e Senhor.

24Senhor, meu Deus, tu és justo;

faze-me justiça para que eles não se alegrem à minha custa.

25Não deixes que pensem: “Ah! Era isso que queríamos!”

nem que digam: “Acabamos com ele!”

26Sejam humilhados e frustrados

todos os que se divertem à custa do meu sofrimento;

cubram-se de vergonha e desonra

todos os que se acham superiores a mim.

27Cantem de alegria e regozijo

todos os que desejam ver provada a minha inocência

e sempre repitam: “O Senhor seja engrandecido!

Ele tem prazer no bem-estar do seu servo”.

28Minha língua proclamará a tua justiça

e o teu louvor o dia inteiro.