Salmo 32Salmo 32 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni David.
Pagtuad sang Sala kag Pagpangayo sang Patawad sa Dios
1Bulahan ang tawo nga ang iya mga paglapas ginpatawad,
nga ang iya mga sala wala na ginadumdom sang Dios.
2Bulahan ang tawo nga ang iya mga sala indi na pag-isipon sang Ginoo kontra sa iya
kag wala sing sala nga natago sa iya tagipusuon.
3Sang wala ko pa matuad ang akon mga sala, nagapalangluya ako,
daw sa nagakamudmod ang akon mga tul-an,
tungod sang akon pag-ugayong sa bilog nga adlaw.
4Kay adlaw-gab-i ginasilutan mo ako;
nawad-an na ako sang kusog,
pareho nga nabulad ako sa init sa tingadlaw.
5Dayon gintuad ko ang akon mga sala sa imo;
wala ko ini gintago.
Desidido ako sa pagtuad sang akon mga sala sa imo,
kag ginpatawad mo ako.
6Gani ang tanan nga matutom dapat magpangamuyo sa imo sa tion sang kalisod,32:6 sa tion sang kalisod: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
agod nga kon mag-abot ang kalisod nga daw sa baha, indi sila maano.
7Ikaw ang akon palanaguan;
tipigan mo ako sa tion sang kalisod,
kag palibutan mo ako sang mga tawo nga nagahinugyaw sa kalipay
tungod sang imo pagluwas sa akon.
8Nagsiling ka sa akon,
“Tudluan ko ikaw sang dalan nga dapat mo pagaagyan.
Laygayan ko ikaw samtang nagabantay ako sa imo.
9Indi ka magpareho sa kabayo ukon mula nga wala sing pag-intiendi,
nga kinahanglan pa anay nga busalan kag rendahan agod magtuman.”
10Madamo ang mga kalisod sang mga malaot,
pero ang nagasalig sa Ginoo higugmaon gid niya.
11Gani kamo nga mga matarong,
magkalipay kamo sa Ginoo!
Kamo nga nagakabuhi sing husto,
maghinugyaw kamo sa kalipay!
Bekendelse og tilgivelse
1En visdomssang32,1 På hebraisk: maskil. Ordets betydning kendes ikke med sikkerhed. af David.
Lykkelige er de, hvis forseelser er tilgivet,
hvis synderegister er slettet.
2Lykkelige er de mennesker,
som Herren ikke tilregner skyld,
de, som er oprigtige af hjertet.
3Før jeg var villig til at indrømme min skyld,
havde jeg det helt elendigt.
Jeg sukkede dagen lang.
4Dag og nat lå din hånd tungt på mig,
jeg følte mig trykket som under en hedebølge.
5Så bekendte jeg omsider min synd for dig,
søgte ikke længere at skjule mine forseelser.
Jeg sagde: „Jeg vil bekende mit oprør for Herren.”
Så tilgav du mig, og min skyld forsvandt.
6Derfor bør enhver gudfrygtig søge dig,
så længe der endnu er tid.
Hvis ulykkerne senere skyller ind over dem,
er du parat til at redde dem.
7Herre, du er mit skjulested,
du skærmer mig fra ulykke.
Derfor vil jeg juble af glæde.
8Jeg vil instruere og undervise dig,
jeg vil vise dig den vej, du skal gå.32,8 Det er uklart, om det er Herren eller David, der taler i vers 8-9.
Jeg vil give dig min personlige vejledning.
9Vær ikke trodsig som heste og æsler,
der skal tvinges med tømme og bidsel,
når de ikke vil komme til dig.
10De gudløse har mange problemer,
men de, der stoler på Herren,
oplever hans trofaste nåde.
11Glæd jer i Herren, I, som er uskyldige.
Fryd jer, I, som ønsker at adlyde ham.
