Salmo 31Salmo 31 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David. Sa direktor sang mga manugkanta.
Pangamuyo sang Tawo nga Nagasalig sa Dios
1Ginoo, sa imo ako nagapangayo sang proteksyon.
Indi pag-itugot nga mahuy-an ako.
Luwasa ako tungod kay matarong ka.
2Pamatii ako kag luwasa gilayon.
Protektari ako pareho sa palalipdan nga bato;
depensahi ako pareho sa mabakod nga palanaguan.
3Tungod kay ikaw ang akon palalipdan nga bato kag mabakod nga palanaguan,
tuytuyi kag ubayi ako agod mapadunggan ka.
4Ilikaw ako sa siod nga ginbutang sang akon mga kaaway para sa akon,
kay ikaw ang akon mabakod nga dalangpan.
5Ginatugyan ko sa imo ang akon kabuhi.31:5 kabuhi: sa literal, espiritu.
Luwasa ako, Ginoo, Dios nga masaligan.
6Ginakaugtan ko ang mga nagasimba sa mga dios-dios nga wala man lang sing pulos,
kay nagasalig ako sa imo, Ginoo.
7Magakalipay gid ako tungod sang imo gugma,
kay nakita mo ang akon mga pag-antos,
kag nahibaluan mo ang akon mga kalisod.
8Wala mo ako gintugyan sa akon mga kaaway;
ginluwas mo ako sa katalagman.
9Ginoo, kaluoyi ako kay nalisdan ako.
Nagapalamarok ang akon mata sang hibi,
kag nagapalangluya na ako.
10Puno sang kasubo ang akon kabuhi.
Pila na ka tuig nga nagahibi ako permi.
Nagapalangluya na ako tungod sang akon mga pag-antos,31:10 pag-antos: Amo ini sa Septuagint kag sa Syriac. Sa Hebreo, kalautan.
kag daw nagakamudmod na ang akon mga tul-an.
11Ginapakahuy-an ako sang tanan ko nga kaaway,
labi na sang akon mga kasimanwa.
Bisan ang akon mga kilala nahadlok na nga magpalapit sa akon.
Kon makita nila ako sa dalan nagapalagyo sila.
12Ginakalimtan na nila ako, nga daw sa napatay na ako.
Para sa ila pareho ako sa buka nga kolon nga wala na sing pulos.
13Mabatian ko ang paghinutikay sang madamo nga mga kaaway.
Bisan diin ako magkadto nahadlok ako,
kay nagaplano sila nga patyon ako.
14Pero nagasalig ako sa imo, Ginoo.
Ikaw ang akon Dios.
15Ang akon kapalaran ara sa imo;
luwasa ako sa akon mga kaaway nga nagahingabot sa akon.
16Ipakita ang imo kaayo sa akon nga imo alagad;
tungod nga ginahigugma mo ako, luwasa ako.
17Indi pag-itugot nga mahuy-an ako, Ginoo,
kay nagapanawag ako sa imo.
Pakahuy-i ang mga malaot kag pamatya sila
agod magpakalinong sila sa lulubngan.31:17 lulubngan: ukon, lugar sang mga patay.
18Pahipusa inang mga butigon, nga nagapabugal kag nagatamay sa mga matarong.
19Daw ano kadako sang imo kaayo nga ginatigana mo sa mga nagatahod sa imo.
Samtang nagatulok ang mga tawo,
ginapakitaan mo sang kaayo ang mga nagapangayo sang proteksyon sa imo.
20Ginatago mo sila sa lugar nga ara ang imo presensya,
kag didto luwas sila sa pagpanglibak31:20 pagpanglibak: ukon, malain nga plano. kag pagpang-insulto31:20 pagpang-insulto: ukon, pagpang-akusar. sang mga tawo.
21Dalayawon ka, Ginoo!
Kay makatilingala gid ang pagpakita mo sang imo gugma sa akon
sang didto ako sa ginkibon nga siyudad.
22Sa akon kahadlok naghunahuna ako nga ginsikway mo na ako.
Pero ginpamatian mo ang akon pagpakitluoy sang nagpangayo ako sang bulig sa imo.
23Higugmaa ninyo ang Ginoo,
kamo nga iya matutom nga katawhan.
Ginatipigan sang Ginoo ang mga matutom sa iya,
pero ginasilutan niya sing puwerte gid ang mga matinaas-taason.
24Magpakalig-on kamo kag magpakaisog,
kamo nga nagalaom sa Ginoo.
Salmo 31Sal 31 En el texto hebreo 31:1-24 se numera 31:2-25.
31:1-4 – Sal 71:1-3
Al director musical. Salmo de David.
1En ti, Señor, busco refugio;
jamás permitas que me avergüencen.
Por tu justicia, líbrame.
2Inclina a mí tu oído
y acude pronto a socorrerme.
Sé tú mi roca de refugio,
la fortaleza de mi salvación.
3Guíame, pues eres mi roca y mi fortaleza,
dirígeme por amor a tu nombre.
4Líbrame de la trampa que me han tendido,
porque tú eres mi refugio.
5En tus manos encomiendo mi espíritu;
líbrame, Señor, Dios de la verdad.
6Odio a los que adoran ídolos vanos;
yo, por mi parte, confío en ti, Señor.
7Me alegro y me regocijo en tu amor,
porque tú has visto mi aflicción
y conoces las angustias de mi alma.
8No me entregaste al enemigo,
sino que me pusiste en lugar espacioso.
9Tenme compasión, Señor, que estoy angustiado;
el dolor debilita mis ojos,
mi alma y mi cuerpo.
10La vida se me va en angustias
y los años en lamentos;
la aflicción está acabando con mis fuerzas
y mis huesos se van debilitando.
11Por causa de todos mis enemigos,
soy motivo de desprecio para mis vecinos;
soy un espanto para mis amigos;
de mí huyen los que me encuentran en la calle.
12Me han olvidado, como si hubiera muerto;
soy como una vasija hecha pedazos.
13Son muchos a los que oigo murmurar:
«Hay terror por todas partes».
Se han confabulado contra mí
y traman quitarme la vida.
14Pero yo, Señor, en ti confío,
y digo: «Tú eres mi Dios».
15Mi vida entera está en tus manos;
líbrame de mis enemigos y perseguidores.
16Haz resplandecer tu rostro sobre tu siervo;
por tu gran amor, sálvame.
17Señor, no permitas que me avergüencen,
porque a ti he clamado.
Que sean avergonzados los malvados
y silenciados en el sepulcro.31:17 sepulcro. Lit. Seol.
18Que sean silenciados sus labios mentirosos,
porque hablan contra los justos
con orgullo, desdén e insolencia.
19¡Cuán grande es tu bondad!
La reservas para los que te temen,
y a la vista de la gente la derramas
sobre los que en ti se refugian.
20Al amparo de tu presencia los proteges
de las intrigas humanas;
en tu morada los resguardas
de las lenguas contenciosas.
21Bendito sea el Señor,
pues mostró su gran amor por mí
cuando me hallaba en una ciudad sitiada.
22En mi angustia llegué a decir:
«¡He sido arrojado de tu presencia!».
Pero tú oíste mi voz suplicante
cuando te pedí que me ayudaras.
23Amen al Señor, todos sus fieles;
él protege a los dignos de confianza,
pero a los orgullosos les da su merecido.
24Cobren ánimo y ármense de valor,
todos los que en el Señor esperan.
