Salmo 17Salmo 17 Ang titulo sa Hebreo: Ang pangamuyo ni David.
Pangamuyo sang Tawo nga Matarong
1Pamatii, Ginoo, ang akon nga pagpangayo sang hustisya.
Pamatii ang akon sinsero nga pangamuyo.
2Nakahibalo ka kon ano ang husto,
gani ikaw ang makahukom nga wala ako sing sala.
3Gin-usisa mo ang akon tagipusuon bisan kon gab-i.
Gintilawan mo ako kag wala ka sing may nakita nga sala sa akon.
Nagdesisyon ako nga indi maghambal sing malain
4pareho sang ginahimo sang iban.
Paagi sa pagtuman ko sang imo mga sugo, nalikawan ko ang pagpamintas.
5Ginasunod ko permi ang imo pamaagi
kag wala ako magsipak sa sini.
6O Dios, nagapangamuyo ako sa imo
kay nahibaluan ko nga pagasabton mo ako.
Pamatii ang akon pangamuyo.
7Ipakita ang makatilingala mo nga gugma.
Paagi sa imo gahom, ginaluwas mo ang mga tawo nga nagapangayo sang proteksyon sa imo tungod sang ila mga kaaway.
8Halungi ako pareho sang paghalong sang tawo sa iya nga mata,
kag protektari ako pareho sang pagprotektar sang pispis sa iya mga buto sa idalom sang iya mga pakpak.
9Protektari ako sa akon mga kaaway nga nagasalakay sa akon palibot agod patyon ako.
10Wala sila sing kaluoy, kag matinaas-taason kon maghambal.
11Ginpangita nila ako kag karon ginalibutan na nila ako.
Nagahulat sila sang kahigayunan nga laglagon ako.
12Pareho sila sa leon nga nagapalipod,
nga handa sa paggus-ab sa iya mabiktima.
13Sige na, Ginoo, kontraha kag pierdiha ang akon malaot nga mga kaaway.
Luwasa ako sa ila paagi sa imo gahom.17:13 gahom: sa literal, espada.
14Luwasa ako sa sini nga mga tawo nga nagakabalaka lang sa mga butang diri sa kalibutan.
Siluti sila sang silot nga gintigana mo sa ila,
pati na ang ila mga kabataan.
Kag tigan-i man sang silot ang ila mga apo.17:14 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo.
15Pero ako iya makakita sa imo
kay wala ako sing may nahimo nga sala.
Pagbugtaw ko malipay gid ako sa akon pagkakita sa imo.
Salmo 17
Oração de David.
1Senhor, aplica a tua justiça na minha vida;
atende à súplica que te dirijo.
Dá ouvidos à minha oração,
pois é feita com toda a sinceridade.
2Publica a tua sentença a meu favor;
dá-me razão, Senhor.
3Tu me puseste à prova,
até durante a noite me tens examinado,
e não tens encontrado nada de falso;
estou decidido a não pecar nas minhas palavras.
4Tenho seguido as tuas palavras;
tenho-me guardado de homens cruéis e violentos.
5Dirige os meus passos nos teus caminhos,
para que nunca vacile.
6Se te chamei, ó Deus,
é porque sei que me queres ouvir;
escuta-me e dá ouvidos às palavras da minha oração.
7Mostra-me as maravilhas do teu amor.
Tu livras os que em ti se refugiam,
daqueles que são teus inimigos
e que se revoltam contra ti.
8Guarda-me como se fosse a menina do teu olho;
esconde-me, à sombra das tuas asas,
dos homens maus que me oprimem,
9Defende-me dos perversos que me oprimem,
dos que andam à minha volta para me matar.
10Andam inchados de orgulho;
só sabem falar com altivez.
11Espiam os meus passos,
observam-me cuidadosamente,
para me lançar ao chão, assim que puderem.
12São como leões desejosos de se lançar sobre a presa;
como leõezinhos que se escondem,
esperando a oportunidade.
13Senhor, levanta-te e fá-los parar;
livra a minha alma dessa gente perversa,
livra-me pela tua espada.
14Salva-me desta gente mundana,
cujos interesses estão só nos lucros desta vida.
Tu enches de bens materiais aqueles que amas,
fartas os seus filhos e os filhos dos seus filhos.
15Pela tua justiça, verei a tua face;
quando acordar,
ficarei satisfeito com a visão da tua presença!
