Salmo 141 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 141:1-10

Salmo 141Salmo 141 Ang titulo sa Hebreo: Ang kanta nga ginsulat ni David.

Pangamuyo para sa Proteksyon sang Dios

1Ginoo, nagapanawag ako sa imo; buligi ako gilayon.

Pamatii ang akon pagpanawag sa imo.

2Batuna ang akon pangamuyo bilang insenso.

Batuna ang pagbayaw sang akon mga kamot sa pagpangamuyo bilang pangsirom nga halad.141:2 pangsirom nga halad: Ginahimo ini sang pagsalop na sang adlaw.

3Ginoo, buligi ako nga indi ako makahambal sing malain.

4Ilikaw ako sa paghimo sing malain kag sa pag-intra sa mga ginahimo sang mga malaot.

Ilikaw ako sa pagpakigbahin sa ila mga punsyon.

5Batunon ko kon magsabdong ukon magsaway sa akon ang matarong nga tawo;

indi ko ina pagbalibaran kay ginahimo niya ina sa pagpakita sang iya paghigugma kag pagbaton sa akon.141:5 pagbaton sa akon: sa literal, daw sa ginabutangan niya sang lana ang akon ulo.

Pero sa malaot nga mga tawo permi ako nagapangamuyo kontra sa ila malaot nga ginahimo.

6Kon ihaboy na ang ila mga manugdumala sa pil-as, magapati sila nga ang akon mga pulong matuod.

7Magasiling sila, “Magalalapta sa lulubngan ang aton mga tul-an pareho sa mga bato nga nagguluwa sang pag-arado sa duta.”141:7 pareho sa mga bato… duta: ukon, pareho sa kahoy nga ginbial kag ginpang-utod-utod.

8Ginoong Dios, sa imo gid ako nagadangop;

sa imo ako nagapangayo sang proteksyon,

gani indi pag-itugot nga mapatay ako.

9Ilikaw ako sa mga siod nga ginbutang sang mga malaot para sa akon.

10Kabay pa nga sila mismo ang masiod sa ila kaugalingon nga mga siod, samtang ako makalikaw sini.

New International Version – UK

Psalms 141:1-10

Psalm 141

A psalm of David.

1I call to you, Lord, come quickly to me;

hear me when I call to you.

2May my prayer be set before you like incense;

may the lifting up of my hands be like the evening sacrifice.

3Set a guard over my mouth, Lord;

keep watch over the door of my lips.

4Do not let my heart be drawn to what is evil

so that I take part in wicked deeds

along with those who are evildoers;

do not let me eat their delicacies.

5Let a righteous man strike me – that is a kindness;

let him rebuke me – that is oil on my head.

My head will not refuse it,

for my prayer will still be against the deeds of evildoers.

6Their rulers will be thrown down from the cliffs,

and the wicked will learn that my words were well spoken.

7They will say, ‘As one ploughs and breaks up the earth,

so our bones have been scattered at the mouth of the grave.’

8But my eyes are fixed on you, Sovereign Lord;

in you I take refuge – do not give me over to death.

9Keep me safe from the traps set by evildoers,

from the snares they have laid for me.

10Let the wicked fall into their own nets,

while I pass by in safety.