Salmo 127
Pagdayaw sa Kaayo sang Dios
1Kon wala ang bulig sang Ginoo,
wala sing pulos ang pagpatindog sang balay ukon ang pagbantay sang siyudad,
2kag wala man sing pulos ang pagbugtaw sing aga pa kag ang pagtulog sing gab-i na sa pagtrabaho agod may makaon.
Kay ang Ginoo amo ang nagahatag sang mga kinahanglanon sang iya mga ginahigugma, bisan pa nga nagakatulog sila.
3Ang mga anak bugay kag regalo halin sa Ginoo.
4Ang mga anak nga natawo sang bataon pa ang ila amay pareho sang mga pana sa kamot sang isa ka soldado.127:4 Ang buot silingon, bintaha para sa amay nga may mga kabataan siya sang bataon pa siya sang sa tigulang na siya.
5Bulahan ang tawo nga may madamo nga mga anak,127:5 anak: sa literal, pana.
kay mabuligan siya kon mag-atubangay sila sang iya mga kaaway sa hukmanan.
Psalm 127
A song of ascents. Of Solomon.
1Unless the Lord builds the house,
the builders labor in vain.
Unless the Lord watches over the city,
the guards stand watch in vain.
2In vain you rise early
and stay up late,
toiling for food to eat—
for he grants sleep to127:2 Or eat— / for while they sleep he provides for those he loves.
3Children are a heritage from the Lord,
offspring a reward from him.
4Like arrows in the hands of a warrior
are children born in one’s youth.
5Blessed is the man
whose quiver is full of them.
They will not be put to shame
when they contend with their opponents in court.
